คือเวลาผมเมาแล้วเนี่ยผมจะคิดมากประมาณว่า กลัวสิ่งรอบข้าง ไม่กล้าสบตาคน แบบคนอื่นจะดูถูกตัวเราตลอดเวลา สมเพศตัวเองที่เกิดมาเป็นคนแบบนี้ คิดอะไรไปทั่ว ระแวงไปทั่ว จนถึงขั้นไม่กล้าออกไปเจอหน้าไคร ไม่คุยกับไคร เป็นเวลาหลายวัน ก่อนจะกลับมาเป็นปกติ คือเหมือนผมมองโลกในแง่ร้ายเกินไปอ่ะครับ แต่บางทีสิ่งที่ผมคิดมันก็อาจจะเป็นความจริง เที่ยงตรงที่ว่า ยกตัวอย่างเช่น
''อีกฝ่ายคือผู้ส่งสารที่มีวุฒิภาวทางสังคมหรือชื่อเสียงสูงกว่าผู้รับสาร และได้ทำการสื่อสารกับผู้รับสาร ผู้รับสารจะไม่สามารถต่อล้อต่อเถียงได้สนุกเหมือนเพื่อนในสังคมของผู้ส่งสาร และคิดว่าโลกในสังคมของผู้ส่งสารนั้นแตกต่างออกไปจากเรา''
ทำไห้ผมโทษตัวผมและผมคิดว่าผมผิดแปลกไปจากสังคมของผู้ส่งสาร จึงทำไห้ตัวผมนั้นได้ทำการเปลี่ยนแปลงตัวเองและเลียนแบบจากผู้ส่งสารต่างๆวิธีการพูดต่างๆ การวางท่าต่างๆ ผมต้องเรียนรู้จากสิ่งนั้น ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ผมคิดว่านี่มันไม่ไช่ตัวผม และผมไม่อาจหนีความจริงได้ว่า ผมเป็นผู้รับสารที่มีวุฒิภาวะทางสังคมต่ำ และกริยาที่แตกต่างออกไปจากสังคมรอบตัว จึงทำไห้ทุกสิ่งที่ผู้ส่งสารกระทำมาต่อตัวผมนั้น ในมุมมองของผู้ส่งสารนั้นคงมองผมเป็นเพียงไอ้โง่คนนึง นั่นคือสิ่งที่ผมได้คิดวิเคราะห์มาจากสถานการณ์ต่างๆ
ซึ่งเมื่อได้คิดและรู้ถึงสิ่งนี้แล้ว ผมจึงพยายามหลีกเลี่ยงจากผู้ส่งสาร แต่ผมทำสิ่งนี้ไม่ได้ เอาความจริงแล้วผมไม่สามารถอยู่สันโดษคนเดียวได้ นั่นจึงเป็นปัญหาสำหรับตัวผม และผมก็ทำได้แค่ปรับตัวเข้าสังคม ซึ่งผมอยู่ในสังคมแบบนี้ไม่ได้ สังคมของผมเป็นอันทพาล เกเร ติดสุราของมึนเมา และผมคิดว่า ผมยังไม่รู้จักคำว่าเพื่อนดีพอ ซึ่งผมควรทำอย่างไรกับชีวิตที่ผมเป็นแบบนี้ดีครับ
คือผมเป็นคนที่มีความคิดโลกส่วนตัวสูงบางเวลาหน่ะครับ คิดมาก แก้ไขยังไงดีครับ
''อีกฝ่ายคือผู้ส่งสารที่มีวุฒิภาวทางสังคมหรือชื่อเสียงสูงกว่าผู้รับสาร และได้ทำการสื่อสารกับผู้รับสาร ผู้รับสารจะไม่สามารถต่อล้อต่อเถียงได้สนุกเหมือนเพื่อนในสังคมของผู้ส่งสาร และคิดว่าโลกในสังคมของผู้ส่งสารนั้นแตกต่างออกไปจากเรา''
ทำไห้ผมโทษตัวผมและผมคิดว่าผมผิดแปลกไปจากสังคมของผู้ส่งสาร จึงทำไห้ตัวผมนั้นได้ทำการเปลี่ยนแปลงตัวเองและเลียนแบบจากผู้ส่งสารต่างๆวิธีการพูดต่างๆ การวางท่าต่างๆ ผมต้องเรียนรู้จากสิ่งนั้น ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ผมคิดว่านี่มันไม่ไช่ตัวผม และผมไม่อาจหนีความจริงได้ว่า ผมเป็นผู้รับสารที่มีวุฒิภาวะทางสังคมต่ำ และกริยาที่แตกต่างออกไปจากสังคมรอบตัว จึงทำไห้ทุกสิ่งที่ผู้ส่งสารกระทำมาต่อตัวผมนั้น ในมุมมองของผู้ส่งสารนั้นคงมองผมเป็นเพียงไอ้โง่คนนึง นั่นคือสิ่งที่ผมได้คิดวิเคราะห์มาจากสถานการณ์ต่างๆ
ซึ่งเมื่อได้คิดและรู้ถึงสิ่งนี้แล้ว ผมจึงพยายามหลีกเลี่ยงจากผู้ส่งสาร แต่ผมทำสิ่งนี้ไม่ได้ เอาความจริงแล้วผมไม่สามารถอยู่สันโดษคนเดียวได้ นั่นจึงเป็นปัญหาสำหรับตัวผม และผมก็ทำได้แค่ปรับตัวเข้าสังคม ซึ่งผมอยู่ในสังคมแบบนี้ไม่ได้ สังคมของผมเป็นอันทพาล เกเร ติดสุราของมึนเมา และผมคิดว่า ผมยังไม่รู้จักคำว่าเพื่อนดีพอ ซึ่งผมควรทำอย่างไรกับชีวิตที่ผมเป็นแบบนี้ดีครับ