ดีครับ ตอนนี้อายุ 20ปีแล้ว ครอบครัวแตกแยกตั้งแต่ยังเด็ก
ตอนนี้อาศัยอยู่บ้านแม่ มีแม่ น้องสาว ยายและผม ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนแหะ
ผมเป็นเกย์ครับ ไม่ค่อยจะถูกกับแม่และน้องสาวเท่าไหร่ คุยกันดีได้ไม่นาน
ก็จะต้องมีเรื่องทะเลาะกันตลอด เป็นแบบนี้มาห้าปีแล้วครับ ตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้
ความรู้สึกผมมันแหลกละเอียดหมดแล้ว จมปรักอยู่กับคำด่าคำสาปแช่งต่างๆนาๆจากแม่
เรื่องมันเกิดจากการทะเลาะกระทบกระทั้งกัน เลยมีปากเสียงกันตลอด กับน้องบ้างแม่บ้าง
เป็นอย่างนี้มานาน จนมาถึงวันนี้ผมจำไม่ได้แล้วว่าโดนไล่ออกจากบ้านกี่ครั้ง ตัดแม่ตัดลูกกี่ครั้ง
ความรู้สึกตอนนี้มันแย่มากๆ ไม่ได้บอกว่าตัวเองดี ผมก็ไม่ดีที่เถียงแม่ผม
แต่ตอนนั้นอารมณ์เหนือเหตุผลจริงๆ จนถึงวันที่ผมเขียนกระทู้นี้ ผมอยากจะตายๆไปซะ เหมือนเค้าสาปแช่งผม
หนีไปไกลๆซะเหมือนที่เค้าบอกผม ผมควรทำไงดีครับ ทุกวันนี้กำลังใจไม่เหลือแล้ว
ตอนนี้มืดมนไปหมดแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ
เคยไม่อยากอยู่ไม่รับรู้อะไรมั้ย
ตอนนี้อาศัยอยู่บ้านแม่ มีแม่ น้องสาว ยายและผม ไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนแหะ
ผมเป็นเกย์ครับ ไม่ค่อยจะถูกกับแม่และน้องสาวเท่าไหร่ คุยกันดีได้ไม่นาน
ก็จะต้องมีเรื่องทะเลาะกันตลอด เป็นแบบนี้มาห้าปีแล้วครับ ตั้งแต่ตอนนั้นถึงตอนนี้
ความรู้สึกผมมันแหลกละเอียดหมดแล้ว จมปรักอยู่กับคำด่าคำสาปแช่งต่างๆนาๆจากแม่
เรื่องมันเกิดจากการทะเลาะกระทบกระทั้งกัน เลยมีปากเสียงกันตลอด กับน้องบ้างแม่บ้าง
เป็นอย่างนี้มานาน จนมาถึงวันนี้ผมจำไม่ได้แล้วว่าโดนไล่ออกจากบ้านกี่ครั้ง ตัดแม่ตัดลูกกี่ครั้ง
ความรู้สึกตอนนี้มันแย่มากๆ ไม่ได้บอกว่าตัวเองดี ผมก็ไม่ดีที่เถียงแม่ผม
แต่ตอนนั้นอารมณ์เหนือเหตุผลจริงๆ จนถึงวันที่ผมเขียนกระทู้นี้ ผมอยากจะตายๆไปซะ เหมือนเค้าสาปแช่งผม
หนีไปไกลๆซะเหมือนที่เค้าบอกผม ผมควรทำไงดีครับ ทุกวันนี้กำลังใจไม่เหลือแล้ว
ตอนนี้มืดมนไปหมดแล้ว ไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ