อาการแบบนี้ 'เก็บกด' 'โรคจิต' 'ซึมเศร้า' อะไรนั้นรึเปล่าคะ

ฮัลโหลลล
คือนามสมมุติเราชื่อว่า มิลนะคะ
คือมิลตอนนี้อายุ 15 ปี กำลังจะขึ้น ม.3 เทอม 2
คือเราไม่อยากเปิดเทอมเลยค่ะ เพราะเปิดไป ทุกๆคนก็จะกลั่นแกล้งมิลตลอดทั้งๆที่มิลก็ทำตัวนิ่งๆ

"เพราะคนใจดี มันโง่ "

อันนี้รู้ตัวดีค่ะ ว่าคนใจดี จะโง่ จะโดนหลอกใช้ อันนี้แม่เป็นคนบอกมาค่ะ เราเคยถามผ่านๆว่า ทำไมคนใจดีต้องโดนแกล้งตลอด มิลเคยทำตัวไม่ใจดีนะ แต่ทุกคนจะหาว่ามิลเห็นแก่ตัว อ่าว ช่างมันเถอะ เรื่องแบบนี้
ไม่ใช่แค่เรื่องในโรงเรียนเท่านั้นนะคะที่มิลเครียด
คือที่บ้านมิล มีพี่น้องรวมกันสามคน มิลลูกคนสุดท้อง คนอื่นๆจะชอบเกาหลีกันหมดเลย ยกเว้นมิลที่ไปทางญี่ปุ่นมากกว่าก็เลยโดนกีดกัน แต่เรื่องนั้นมิลไม่สนหรอกค่ะ ประเด็นคือ พ่อ แม่ ของมิลน่ะ ชอบที่จะดูแลพี่ๆมากกว่ามิล มักจะหาเรื่องมาด่ามาว่ามิลตลอดเลย ฮา
แรกๆมิลก็คอยเชื่อฟังทำตามนั่นล่ะค่ะ แต่นั่นทำให้โดนด่าหนักกว่าเดิม มิลพยายามเข้าหาผู้ปกครองและครอบครัวมากๆ แต่พี่คนรองกับพี่คนโต มีเส้นบางๆไว้กั้นมิลออกมา บางครั้งเมื่อก่อนก็ทะเลาะจนครอบครัวโยนของใส่บ้าง มิลเลยเลือกที่จะไม่เถียงอะไรไป เริ่มเข้าสู่โหมดดาร์กไซต์ ฟฟฟ

มิลไม่ค่อยได้เข้าไปแตะต้องห้องของพวกพี่เลยค่ะ พอเข้าไปก็จะโดนด่าและโดนไล่ออกมาอยู่ห้องของแม่ อยู่ไม่เท่าไหร่ก็โดนว่าจนต้องออกไปอยู่กับยาย ซึ่งตอนนี้ยายของมิล เสียไปแล้ว อ้างว้างเลย555555 อยู่ห้องคนเดียวตลอด มิลชอบลีอกประตูไม่ให้ใครเข้ามา เวลาอาบน้ำก็จะอาบแบบโคตรนานเป็นชม
เพราะไม่อยากออกไปเจอหน้าพวกครอบครัว เพราะเป็นลูก เราะเป็นน้อง โดนเปรียบเทียบ ได้รับความรักน้อยกว่าพี่ๆก็ต้องทน มิลสงสัยนะคะว่าทั้งๆที่พี่ทั้งสองอยู่ด้วยกันได้แท้ๆ ทำไมมิลถึงเข้าไปร่วมบทสนทนาพี่ๆไม่ได้ล่ะ พี่ทั้งสองถ่ายรูปด้วยกัน ทำไมมิลถ่ายด้วยไม่ได้ ปัจจุบันกลายเป็นคนกลัวกล้อง กลัวสังคมชอบอยู่คนเดียวไปแล้ว แต่เพราะอยู่คนเดียว เลยทำให้มิลมีฟามสุขมากๆ แต่ใครมันจะอยู่คนเดียวได้ทั้งวันล่ะคะ วันๆพอออกจากห้องก็โดนด่าว่า ปัญญาอ่อน โง่ ควาย รู้สึกหงุดหงิดมากแต่ก็ไม่สามารถต่อต้านหรือเถียงอะไรได้เลย มิลเลยเลือกที่จะเงียบค่ะ เงียบไว้ เงียบและเงียบ
พ่อแม่ก็ชอบเปรียบเทียบเรา กับคนอื่นๆ คนข้างบ้าน พี่ น้อง ตัวเอง มิลเลยเริ่มจะทำหูทวนลม ช่างเถอะ ช่างเถอะ เพราะปรับนิสัยยังไง ตอนนี้ก็คงแก้อะไรไม่ได้

จนมิลรู้จัก 'คอมมู' หรือโลกในโซเชี่ยว ทุกๆคนในนั้นใจดีมากกก คุยด้วยแล้วสนุก บรรยายยาวมากจนจะเทียบกับงูได้5555 เราเลยติดค่ะ ติดเลยทีเดียว ทำให้ความสัมพันธุห่างไปอีก โดนด่าหนักขึ้น มีช่วงนึงที่มิลเลิกเล่น มิลก็โดนด่าอยู่ดี

"ถ้าไม่มีพวกเพื่อนๆในคอมมู ป่านี้มิลคงฆ่าตัวตายไปแล้ว"

ก็ดีที่อย่างน้อยมีคนคอยฮิลใจ55+

ทุกๆวันมิลก็คิดอยากตาย อยากตาย อยากตายเลย แต่เพราะมิลสงสารคนในคอมมู ตอนนี้มิลเลยยังมีเหตุผลที่จะต้องมีชีวิตอยู่ต่อ
มิลเลือกที่จะระบายใส่สมุด แต่เพราะโดนค้นเจอ มิลเลยเลือกมาระบายในเฟซแทน เก็บทุกอย่างไว้ในตัว

และมิลไม่เคยเล่าเรื่องส่วนตัวให้ครอบครัวฟังเลยแม้แต่น้อย

เล่าไปก็คงโดนว่าปัญญาอ่อนนั่นล่ะ55555 มิลเคยกรีดแขนตัวเองนะ แต่คือโง่ไงไม่กรีดแนวนอน ไปกรีดแนวตั้ง มันจะตายไปได้ยังไง555+
เมื่อก่อนมิลจะร้องไห้ง่ายมาก เดี๋ยวนี้แม้แต่น้ำหยดเดียวยังไม่ออก คือชิน แต่ก็ไม่ชิน
ไปโรงเรียนก็โดนแกล้ง
กลับบ้านก็โดนดูถูก

เข้าเฟซก็เจอแต่ความดราม่า

โว้ยย555+

อยากตายก็ตายไม่ได้อีก โว๊ะ บางครั้งมิลก็อยากโยนข้าวของ อยากเอาหัวตัวเองไปจูบกับกำแพง อยากเอาอะไรก็ได้มาทำให้ตัวเองมีแผล
อยากทำร้ายคน แต่ก็ไม่ทำ ระงับสติตัวเองไปทำกับสมุดกับกำแพงแทน
มิลชอบเปิดเพลงฟัง แล้วเพลงก็ยิ่งทำมิลดาว์นขึ้นไปอีก เครียดขึ้นไปอีก เจริญ5555+
อยุ่โรงเรียนมิลเลี่ยงสังคมโดยการเปิดเพลงดังๆอัดหู ใครชวนทะเลาะก็ชวนไปเถอะ ตอบอือๆอาๆก็พอ

โคตรเกลียดเลยเวลาต้องทำงานกลุ่ม มิลมักจะโดนกีดมาทำคนเดียวตลอด
โคตรไม่ชอบเลยวิชาพละ เพราะมักจะเป็นมิลคนเดียวที่ไม่ถูกใครเลือกลงสนาม

มิลพยายามคิดในแง่ดีว่ามิลไม่เก็บกด ไม่ซึมเศร้า แต่มิลเวลาโดนทำร้าย โดนด่า โดนว่า ก็เริ่มจะรุ้สึกมีความสุขแล้วช่วงนี้ มันฟินแปลกๆ

ตอนนี้ยังคิดอยากตายอยู่เลย อยากตายตลอดเวลา เคยนอนแล้วฝันว่าตัวเองคอขาดบ้างล่ะโดนยิงโดนแขวนคอบ้างล่ะ แต่สำหรับมิล มันเป็นฝันที่ดีมาก
เพราะทุกคนคงจะดีใจมากกว่าที่ไม่มีมิลคอยเป็นตัวถ่วง เป็นขยะไปวันๆ5555

มิลเข้าข่าย เก็บกด หรือ ซึมเศร้า หรือ โรคจิต หรือ มาโซ กันแน่คะบอกที555