#ไม่รู้จะมีคนมาอ่านใหม่
#เล่าครั้งแรกอาจจะงงๆ
#ปัญหาชีวิตจากปสก.จริง
#เรื่องย่อ อยากเล่าระเอียดกว่านี้ #ถ้ามีคนอ่านจะมาเล่าเพิ่มครับ
สมัยมหาลัยเรามีเพื่อนคนนึ่ง เรามีเพื่อนผู้ชายที่สนิทด้วยคนนึ่ง (ออกตัวก่อนเราเป็นเกย์ เพื่อนทุกคนก็รู้)
ตอนอยู่ปี 1 -3 ก็ยังไม่ได้สนิทกันอะไรกันมาก พอมาตอนปี 4 จึงได้มีโอกาสคุยกันมากขึ้น ได้ปรึกษาเรื่องเรียนและเรื่องฝึกงานจนทำให้สนิทกันคุยกันได้เกือบทุกอย่าง ตอนฝึกงานก็ฝึกที่เดียวกัน พักหอเดียวกันอยู่ห้องติดกัน ไปกินข้าวด้วยกันเกือบทุกวัน เขาดีกับเราทุกอย่าง คือเกือบแปดสิบเปอร์เซนต์เขาอยู่กับเรา ครึ่งปีแรกๆก็มีคนแซวบ่อยมากว่าเราเป็นไรกันรึป่าว แต่เขาก็ไม่สนใจ จนครึ่งปีหลังเขาเริ่มมีปัญหากับแฟนผู้หญิงของเขา เราก็เริ่มห่างๆกัน และตัวเราเองก็รู้สึกน้อยใจเพื่อนหลายครั้งที่ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน แต่เราก็ไม่เคยบอกไป(ไม่กล้าอะเนาะ) จนเรากับเพื่อนมีปัญหากันและทะเลาะกัน ตอนใกล้จะจบการฝึกงานเรากับมาคุยกันเพราะเราเป็นห่วงว่าเขาจะไม่มีงานส่งตอนโปรเจคจบ เนื่องจากตอนนั้นเค้าต้องช่วยทำงานให้หัวหน้า พอส่งงานทางมหาลัยรีบร้อยเขาก็ขอบคุณเรานะ แต่สุดท้ายเราสองคนก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก ไม่บอกลา ไม่เคลียร์อะไรกันเลยและเราก็ตัดสิ้นใจ ลบเพื่อนในเฟส บล็อกเพื่อนและหายไปจากชีวิตเขาไม่ติดต่อเขาอีกเลย
คำถามคือ ผมโง่รึป่าวที่น้อยใจเพื่อนและเสียเพื่อนดีๆไป หรือผมโง่ที่ผมไปหลงรักเพื่อนและเสียเพื่อนรักไป ?
เราโง่รึป่าวครับ? (เสียเพื่อน)
#เล่าครั้งแรกอาจจะงงๆ
#ปัญหาชีวิตจากปสก.จริง
#เรื่องย่อ อยากเล่าระเอียดกว่านี้ #ถ้ามีคนอ่านจะมาเล่าเพิ่มครับ
สมัยมหาลัยเรามีเพื่อนคนนึ่ง เรามีเพื่อนผู้ชายที่สนิทด้วยคนนึ่ง (ออกตัวก่อนเราเป็นเกย์ เพื่อนทุกคนก็รู้)
ตอนอยู่ปี 1 -3 ก็ยังไม่ได้สนิทกันอะไรกันมาก พอมาตอนปี 4 จึงได้มีโอกาสคุยกันมากขึ้น ได้ปรึกษาเรื่องเรียนและเรื่องฝึกงานจนทำให้สนิทกันคุยกันได้เกือบทุกอย่าง ตอนฝึกงานก็ฝึกที่เดียวกัน พักหอเดียวกันอยู่ห้องติดกัน ไปกินข้าวด้วยกันเกือบทุกวัน เขาดีกับเราทุกอย่าง คือเกือบแปดสิบเปอร์เซนต์เขาอยู่กับเรา ครึ่งปีแรกๆก็มีคนแซวบ่อยมากว่าเราเป็นไรกันรึป่าว แต่เขาก็ไม่สนใจ จนครึ่งปีหลังเขาเริ่มมีปัญหากับแฟนผู้หญิงของเขา เราก็เริ่มห่างๆกัน และตัวเราเองก็รู้สึกน้อยใจเพื่อนหลายครั้งที่ไม่ค่อยได้อยู่ด้วยกันเหมือนเมื่อก่อน แต่เราก็ไม่เคยบอกไป(ไม่กล้าอะเนาะ) จนเรากับเพื่อนมีปัญหากันและทะเลาะกัน ตอนใกล้จะจบการฝึกงานเรากับมาคุยกันเพราะเราเป็นห่วงว่าเขาจะไม่มีงานส่งตอนโปรเจคจบ เนื่องจากตอนนั้นเค้าต้องช่วยทำงานให้หัวหน้า พอส่งงานทางมหาลัยรีบร้อยเขาก็ขอบคุณเรานะ แต่สุดท้ายเราสองคนก็ไม่ได้คุยอะไรกันอีก ไม่บอกลา ไม่เคลียร์อะไรกันเลยและเราก็ตัดสิ้นใจ ลบเพื่อนในเฟส บล็อกเพื่อนและหายไปจากชีวิตเขาไม่ติดต่อเขาอีกเลย
คำถามคือ ผมโง่รึป่าวที่น้อยใจเพื่อนและเสียเพื่อนดีๆไป หรือผมโง่ที่ผมไปหลงรักเพื่อนและเสียเพื่อนรักไป ?