เคยรู้สึกเปลี่ยวๆ เหงาๆ แล้วพาลน้ำตาไหลไหม = =

อกเคยช้ำสีดำระกำรัก ทุกข์หน่วงหนักถ่วงทับใจให้หมองขม นั่งนิ่งนิ่งแผ่ความเศร้าเคล้าความตรม พาลผสมจมจ่อมหลอมหยากใย เคยคู่เธอคือเตาหล่อไหลไอเหงา คำว่าเราเผาสลายกลายหมองไหม้ เขี้ยวเริ่มงอกตาเริ่มกลอกไหวช

o เดียวดายโดดเดี่ยวเปลี่ยวอ้างว้าง ท่ามกลางมืดมิดจิตสับสน หวิวหวั่นสั่นไหวอ่อนใจตน ปลอบกมลเพียงหมอนนอนข้างกาย o ดึกดื่นคืนเหงากราวเสียงฝน วกวนครุ่นคะนึงรำพึงหมาย แปลงคำพร่ำกานท์เขียนบรรยาย เรียงร่ายใ