คือเรามีแฟนคนนึงที่รู้จักกันแค่ในเฟสไม่เคยเจอตัวจริงๆมาก่อน ก่อนที่จบคบกันเป็นเพื่อนที่สนิทกันในเฟสค่ะ รู้จักกันได้ปีกว่าๆเขามาจีบเรา เขาจีบเรามา4เดือนเราถึงยยอมคบค่ะ จีบแบบจืดๆหน่อย เพราะเขาบอกไม่เคยมีแฟนมาก่อนจีบไม่เป็น เขาบอกชอบที่เรากับเขาชอบสิ่งเดียวกัน เขาบอกถ้าเจอเราจริงๆจะเลี้ยงข้าวเรา เขาอยู่นนทบุรีเราอยู่หนองบัวลำภูค่ะ คบได้3เดือนเราไม่มั่นใจเลยว่าจะเลิก แต่เขาบอกว่าจะร้องให้เราสงสารเลยลองคบต่อ เราอยากเลิกเพราะเราไม่เชื่อว่าคนที่คบกันแค่ในเฟสไม่มีทางจริงจังกับเรา พอดีบังเอิญเรามีอบรมที่นนทบุรีพอดี แล้วอยู่แถวบ้านเขาด้วย พอเราไปอบรมเขาก็มาหาเรา คือแบบตื่นเต้นหน่อยๆ เขาพาเราไปเลี้ยงข้าวจริงๆ เขาเป็นผู้ชายน่ารักและตัวสูง

เลย(หรือเราเตี้ยเอง)เราสูง158เขา183ค่ะ เขาไปรับไปส่งเรา ให้ขอขวัญเรา กอดเรา อบรมได้2วันเราก็กลับค่ะ แล้วคุยกันทางเฟสต่อ เขาเคยเงียบๆไปช่วงนึงค่ะ เราทักไปว่าทำไมแปลกๆไป เขาบอกมีนัดติวเตรียมสอบ พอผ่านช่วงสอบไปก็คุยปกตินะคะ คุยกันไปเรื่อยๆ เขาอยากเอาเราไปอยู่ด้วย แต่เขาบอกยังไม่อยากมีลูกเขาบอกกลัวเราเป็นอะไรมาให้เศรฐกิจและการศึกษาดีขึ้นกว่านี้ก่อน เขาบอกอยากใช้ชีวิตอยู่กับเราแค่สองคน ถึงไม่มีลูกแต่ก็รักเรา เพราะเขาไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลยอยากลองใช้ชีวิตคู่ดู เราทำเขาร้องให้หลายครั้ง เราเลยไปอบรมที่จังหวัดเขาอีก เราเคยบอกเขาว่าไม่เคยดูหนังในโรงมาก่อน อบรมเสร็จเขาจูงมือเราไปดูหนังและเลี้ยงไอติมเราค่ะ แต่ค่าตั๋วหนังเรารวมเงินกันเพราะเขาพกตังค์มาไม่พอ แรกๆว่าจะกลับหนองบัวเลยว่าจะไม่ดูเพราะตังค์ไม่พอ หน้าเขาดูอึ้งๆเหมือนจะเศร้าเลยกดเงินมาช่วย แล้วเข้าไปดู เราก็สนุกดี ดูหนังเสร็จเราว่าจะกลับหนองบัวเลยจะไม่มาอบรมที่นี่อีกแล้ว เขาทำหน้าดูเศร้าๆ แล้วเขาขอให้เรามาอีก เราบอกไม่มาแล้ว เขาดูหน้าหงอยๆหน่อย เราบอกเป็นอะไรคิดถึงหนอง เขาพยักหน้าและตอบว่าใช่ เราว่าจะเดินกลับไปห้องพัก เขาบอกขึ้นรถเมย์ เลยนั่งรอรถเมย์ เราบอดถ้าเดินกลับถึงนานแล้วรถเมย์มานาน เขาบอกเขาจุกท้องเดินไม่ไหว เราก็บอกจะเดินกลับคนเดียว เขาดึงแขนเราบอกอย่าทิ้ง รอซักพักรถเมย์มา เลยขึ้นรถเมย์เราก็เก็บของขึ้นเท็กซี่ไป บขส เขาตามเรามาถึง บขส แล้วให้ของขวัญเรา พอเรากลับมาถึงต่างจังหวัด เขาบอกความจรึงตอนที่นั่งรถเมย์ ว่าเขาไม่ได้จุกแค่ถ่วงเวลาเราอยากใช้เวลาอยู่กับเรา เพราะเราแทบไม่ได้เจอกันเลย เขาทำเหมือนจะจริงจังกับเรา แต่เรายังไม่รู้สึกรักเขาเลยเพราะเรายังไม่เชื่อเรื่องการรักกันแค่ในเฟส ตอนนี้ก็คบกันได้6เดือนแล้วค่ะ เราคุยกันปกติ มีทะเลาะงอนกันบ้าง แต่ก็กลับมาคุยกัน เขาทักมาหาเราตลอด วันเกิดก็ส่งไปรษณีมาให้ แต่ก็ชอบในความพยามของเขานะคะ เขาค่อนค่างยากจน แต่ทำงานเ็บตังค์มาซื้อของขวัญให้เราได้ ทั้งของขวัญวันครบรอบ ของขวัญวันเกิด ราคาค่อนค่างสูง แต่ของที่เขาซื้อมาให้ เป็นของที่เราเคยอยากได้มานาน เราเคยบอกกับเขาสมัยที่รู้จักกันใหม่ๆ เขาว่าถ้าเราเลิกเขาไปเขาจะไม่มีใครอีก เพราะเขาบอกไม่ค่อยมีเพื่อนไม่ค่อยชอบคุยกับผู้หญิง นิสัยเขาแตกต่างจสกเพื่อน ดูรวมๆแล้วเขาเป็นคนโลกส่วนตัวสูงจัด เขาเรียนอยู่กทม เราบอกที่กทม มีแต่คนสวยๆทำไมต้องมาจีบเรา เขาบอกชอบนิสัยเรานิสัยเราไม่เหมือนคนอื่นเราเป็นผู้หญิงหายาก เขาพยามพูดทุกอย่าง เขาบอกให้เราไว้ใจต่างๆนาๆ เขาบอกจะเรียนให้จบสูงๆ แล้วจะดูแลเรา เราต้องไม่ทิ้งเขาไป
จนตอนนี้เราก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ ว่าคนที่จีบกันในเฟส คุยกันแค่ในเฟส จะรักเราจริงรึปล่าว เรายังไม่กล้าจริงจังกับความรักค่ะ
คนเราสามารถรักกันโดยที่ไม่เคยเจอหน้ากันเลยนี่มีจริงมั้ยคะ
จนตอนนี้เราก็ยังไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ ว่าคนที่จีบกันในเฟส คุยกันแค่ในเฟส จะรักเราจริงรึปล่าว เรายังไม่กล้าจริงจังกับความรักค่ะ