เพื่อนผมมันคิดกับผมมากกว่าเพื่อนรึเปล่าหรือผมคิดกับมันเกินเพื่อนเพียงคนเดียว

ผมกับไอ้เพื่อนคนเนี้ยเป็นญาติห่างๆกัน มันเป็นผู้ชายที่คมเข้มขนดกมากครับ นักกีฬาโรงเรียนผมกับมันเริ่มสนิทกันมากตอนอายุ16คือมันก็ย้ายไปอยู่กับอามันที่กทม ผมกับมันก็คุยกันตลอด เพราะผมจะหาเบอร์สาวๆมาประชุมสายคุยด้วยกันทุกวัน ถึงไม่มีผู้หญิงในสายผมก็คุยกับมันได้ทั้งวันมันชวนคุยไปเรื่อยๆ คุยจนติดคือแบบนอนข้างสายจนถึงเช้าก็มี แล้วมันก็เริ่มเล่าเรื่องส่วนตัวที่มันทะเลอะกับอามันให้ผมฟังบ่อยๆ มันละบายเรื่องที่มันไม่สบายใจให้ผมฟังตลอดเหมือนผมกลายเป็ที่ปรึกษามันไปเลยคุยกันปรึกษากันแบบนี้ เป็นเวลา 4 เดือน ผมก็เริ่งสงสารมันก็เลยให้มันกลับมาบ้านแล้วไปทำงานที่ร้านกาแฟกับผม  พอมันกลับมาถึงบ้านมันก็โทรบอกผมปกติ ผมก็ลางานออกไปหามัน มันเห็นผมมันกระโดดกอดอย่างแน่นเลยครับ ..ผมก็กอดมันเหมือนกันตามภาษา เพื่อน พอประมาณ 3 ทุ่มผมก็ต้องกลับที่ทำงานเพราะผมต้องทำงานเช้า มันอาสาไปส่งครับแล้วมันก็นอนกับผมในคืนนั้น ผมเป็นคนถอดเสื้อนอน มัน ก็ถอดเสื้อนอน แล้วเตียงนอนก็ไม่ใหญ่มาก ตัวผมกับตัวมันก็สัมผัสกัน ผมรู้สึกใจเต้นแปลกๆครับเพราะมันมีความอุ่นมีความอะไรไม่รู้ครับบอกไม่ถูก ยังไม่พอนะครับ มันมากอดผมอีก แต่คืนนั้นก็แค่นอนกอดกันถึงเช้าครับไม่มีไรมาก เช้าผมแต่งตัวทำงาน รวมความกล้าไปขอเจ้าของร้านให้มันได้ทำงานกับผม ก็ผ่านไปได้ดีคับ มันก็ดีใจครับ ผมก็ดีใจที่จะได้มีเพื่อนอยู่ด้วย พอมาคืนที่2 มันกับผมก็นอนถอดเสื้อปกติ แต่คืนนี้มันเป็นคืนที่ผมกับมันเสีย ซิง ให้กันและกันครับ เรื่องคือมันอยากดูหนัง xx ผมก็จะช้าอยู่ใยยิ่งชอบด้วย 555 ดูไปก็มีอารมณ์ครับ โด่ทั้งคู่ มันก็ขยับตัวบ่อยๆ ยึกยักยึกยัก ผมก็เลยแกล้งไปจับของมัน จากนั้นมันก็รุกขึ้นมาดูดปากผม พร้อมกับทับร่างของผม แล้วมันก็เอาตัวอุ่นๆของมันมาประกบตัวผม แล้วมันก็เริ่มถอดกางเกงครับพร้อมกับดึงกางเกงผมออกด้วย อะไรก็ไม่ตื่นเต้นเท่า น้องชายมันครับ โครตใหญ่ครับคือใหญ่มาก ใหญ่กว่าของผม2 เท่า แล้วหัวก็ยังไม่เปิดด้วยครับ มันบอกใครใหญ่เป็นฝ่ายรุก แน่นอนผมแพ้มันครับ มันให้ผม อมน้องชายมันแล้วคืนนั้น ผมก็เสียก้นให้มันครับ แล้วคิดดูครับ สารล่อลื่นก็ไม่รู้จัก ถุงยางก็ไม่ได้ใส่ คืนนั้นผมต้องยอมจำนนจริงๆ เช้ามามันก็นอนกอดผมปกติ มันก็พูดขึ้นมาว่า ไงสบายตัวเปล่าจ่ะ ผมก็ตอบกลับไปแบบยิ้มๆ พ่องอ่ะ  แล้วมันก็ออกไปทำงานพร้อมผม มันก็จะแอบจูบปากกับผมบ่อยๆ มีดูดคอกันด้วยนะครับ ตอนนั้นคือในใจคิดว่าน่าจะแค่อยากลอง แต่มันกับผมก็มีอะไรกันกับมันเกือบทุกวันครับ ผมเลยรู้สึกกับมันมากกว่าเพื่อนไปแล้ว แต่ไม่รู้ความรู้สึกที่เคยชอบผู้หญิงก็ยังชอบอยู่ครับ แต่กับมันผมก็รู้สึกชอบมันด้วย ผมเลยเปิดใจคุยกับมันว่ามันคิดยังไง มันบอกว่ากูเป็นผู้ชายก็ผู้ชาย เป็นเพื่อนกันก็พอแล้ว ผมรู้สึกเสียใจมาก แต่ก็ทำไรไม่ได้ครับ มันก็ยังขอมีอะไรกับผมอยู่ตลอด มันกับผมอยู่ด้วยกัน 1ปี3 เดือนครับ ผมยอมรับว่าผมรักมันมาก แต่ทุกๆอย่างที่มันทำกับผม  ผมมีความรู้สึกว่ามันก็รักผมนะ คือมันตามใจอยากได้อะไรมันซื้อให้  แต่ตอนอยู่กับเพื่อนผู้ชายมันกับผมก็จะไม่ตามใจกันเท่าไหร่คือกลัวคนอื่นรู้ ผมกับมันไม่กล้าที่จะให้คนภายนอกรู้ได้ว่า ผมรู้สึกอะไรมันรู้สึกอะไรในตัวผม พยายามปิดมาตลอด มันก็บอกผมอยู่เสมอว่าเราเป็นได้แค่เพื่อน แต่งงานไม่ได้ ให้คนอื่นรู้ไม่ได้ ผมก็อายนะครับถ้าคนอื่นจะรู้ว่าผมกับมันมีอะไรกัน ผมก็โอเคนะกับสถานะนี้ มันบอกให้ผมไปสักชื่อมันไว้ ตรงไหนก็ได้ที่คิดว่ามองแล้วจะคิดถึงกันตลอดเวลาที่ห่างกันหรือไม่ได้อยู่ด้วยกัน มันก็จะสักชื่อผมไว้ที่เดียวกันกับที่ผมสักชื่อมัน แล้วทุกอย่างก็พังลงคือผมกับมันทะเลอะกัน หนักเลยครับตอนนั้นไปนอนบ้านมันด้วยพ่อแม่มันได้ยินทุกอย่าง มันก็บอกกับผมว่า พรุ้งนี้กูจะออกจากงานนะ ผมก็พยักหน้า พอตก ดึกมันนอนหันหลังให้ผมจากที่กอดกันก็ไม่มีแล้ว ผมต้องเป็นฝ่ายไปกอดมัน ตอนนั้นผมร้องไห้แล้วพูดกับมันว่าไม่ไปได้ไหม อยู่กับกูไม่รักเพื่อนคนนี้แล้วหรอ มันก็หันมากอดผมพร้อมกับร้องไห้แล้วพูดว่า กูรัก แต่เราอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอกเชื่อกู  ผมก็นอนกอดมันจนเช้า  ผมปลุกมันคือมันไม่คุยไม่พูดกับผมสักคำ ผมก็เลยเดินไปบอกพ่อกับแม่มันว่า ผมกลับแล้วนะ เพราะผมโทรให้พ่อมารับ       และภาพที่ผมไม่อยากเห็นก็มาถึง คือมันมาเก็บเสื้อผ้าของใช้มันที่ห้อง พอมันจะกลับ มันหันมาบอกผมว่า โชคดีนะโว้ยกูไปแล้วขอบคุณทุกอย่างที่ผ่านมา หน้ามันก็เศร้าๆครับ  ผมรู้สึกแบบว่างเปล่า กูไม่ได้อยู่กับแล้ว คือผมอยากตายมากตอนนั้น ทำงานไปร้องไห้ไป แต่ในที่สุดผมก็ผ่านมันไปได้ด้วยดี เพราะเวลาที่จะช่วยเยียวยาทุกสิ่ง 1ปี3เดือนที่อยู่กับมันผมมีความสุขมาก มันคอยสร้างรอยยิ้มให้ผม แต่ตอนทำใจตอนที่มันจากไปกว่าผมจะหายคิดถึงมัน  คือผมถึงต้องลาออกจากงานเลยครับ เพราะเวลาเข้าห้องมาแล้ว ภาพมันย้อนทุกเรื่องราวที่เคยมีมันอยู่ ตอนมีความสุข ทุกอย่างเลยครับมันเป็นช่วงที่แย่มากสำหรับผม ผมจึงย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดกับญาติเป็นเวลา 2 ปีผมก็ได้กลับมาทำงานที่ร้านกาแฟอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ ผมก็ได้เจอมันอีกครั้งที่บ้านของมัน ผมรู้สึกนะครับว่าผมยังรักมันจนถึงทุกวันนี้ ผมกับมันยังเป็นเพื่อนกันครับ เจอกันก็ทักทาย  แต่คงสนิทเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว เพราะมันมีแฟนเป็นผู้หญิงครับ ในใจผมตอนนี้ทำไมยังไม่ลืมมันสักทีก็ไม่รู้ อาจจะน้ำเน่านะครับ แต่มันมันช่วงเวลาที่ทำให้ผมไม่มีวันลืมได้เลย