คือต้องเล่านะว่าเรากับแฟนทำงานอยู่คนละที่นาน3-4เดือนเจอกันแต่คุยกันปกติทุกวันโทรหากันปกติมีโทรบ้างไม่โทรบ้างบางเวลางานมันเลยทำให้เราอยู่คนเดียวเหงาบ่อยๆ อย่างเวลาที่เราอยู่บ้านเราทำงานเวลาไปไหนเราจะไปกับครอบครัวเราไปคนเดียวไปเที่ยวหรืออะไรแบบนี้เราก็จะชินกินข้าวอาบน้ำนอนคนเดียว แล้วพอเขาออกจากงานที่ทำมันทำให้เขาต้องกลับบ้านกลับมาอยู่กับเราแล้วเราก็เลยเกิดอาการแบบว่าไม่ชอบไม่อยากให้เขาเข้าใกล้เราเบื่อหงุดหงิดทุกอย่างเพราะตอนที่เราอยู่เดียวจะทำอะไรไหนไม่ต้องเกรงใจไม่ต้องแคร์ใคร แล้วพอเขากลับมามันทำให้เราอึดอัดแต่เราไม่ได้คุยกับใครนะไม่ได้มีผู้ชายคนอื่นแต่เราชินแต่มันไม่ใช่ว่าเราไม่รักเขานะแต่เราเปนอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันบอกไม่ถูก หรือเราชินกับการอยู่คนเดียว
ชินกับการอยู่คนเดียวผิดมากไหม