ทำไมผมได้พ่อกับแม่ แย่จังครับ เวรกรรมอันใด ของผมกัน

คือ พ่อแม่ ผมทำอาชีพค้าขาย ได้เงินพอสมควรแล้ว ตอนผมเด็กๆ ก็ซื้อแค่ของเล่นเล็กๆให้หลายๆอัน เที่ยวก็แทบจะไม่พาไปเลยมั้งก็มีแต่ โกหกว่าโตขึ้นจะซื้อให้ โกหกบ่อยอยู่พอสมควร พอเริ่ม โตกลับบอกว่าไม่เคยบอก แล้วยังจำได้ตั้งแต่ เด็กอะว่าโตขึ้นจะพาไปเที่ยวเล่นน้ำ จะซื้อนั้นซื้อนี้ ให้ คือ เข้าใจไหม นานแค่นั้นก็จำได้อะ พอมันเป็นคำพูดที่ สำคัญแล้ว ตอนนี้กลับบอกว่าไม่เคยพูด แล้ว พวกท่าน ก็ชอบใช้ความคิดตัวเองเป็นใหญ่เอาแต่ใจ นี้สำคัญมากเลย ผมขอเงิน 5 บาท พ่อ ผมไม่ให้ บอกกินขนมร้านตัวเอง ผมก็บอกแค่ 5 บาทให้ไม่ได้หรอก พ่อ ผมก็พูดว่า 5 บาทแล้วเอ็งหาได้ไหม ผมก็เลยไม่ค่อยขอ แต่ทุกวันนี้ก็พอขอได้นะ 5 บาท แล้วแม่ ผมแหละ ไปเที่ยวคนเดียว ตลอด ใช้เงินหลายร้อย หลายพัน สร้างบ้านหลังเล็ก บ้านไม้อะ แสนกว่าบาท ผมขอ 5 บาทแทบจะไม่ได้เลย แล้วผมขอซื้อ โทรศัพท์ 3พัน ขอยาก ยิ่งกว่าอะไร ถ้าพ่อผมไม่ใจอ่อน ก็คงไม่ได้นะแค่โทรศัพท์ยังขอยากอะ แล้วผมก็บอกแม่ว่า แล้วทีบ้านหลังเล็กแหละ สร้างให้ใครอยู่สร้างมา 1-2 ปีละ ไม้จนเก่าละ ไม่มีคนมานอนเลย สร้างทำไม แม่ผมก็บอกว่า เงินกูกูจะทำไงก็ได้ (แม่ผมพูดไม่เพราะเลย) เงินผมได้ไปโรงเรียนแค่ 40 บาทเองนะ น้อยนะ ม.2 บางคน ร้อยกว่า บางคน 60 ขายของแปปเดียวก็ได้ จริงๆผมเคยนั้นขายอยู่ + - แล้วชม กว่าๆก็ได้แล้ว แล้วแม่ผม ด่าผมบ่อย บ้านไม่สะอาดก็ด่า ติด 0 ตัวสองตัวแทบจะเป็นลม ที่ได้เกรดเฉลี่ย 3 แทบไม่ได้คำชม เลยทำไมกันแล้วที่ด่าคือ เฉลี่ย 1 เดือนด่าผมกับพี่กับพ่อ เฉลี่ย 30 วัน ด่า 20 ครั้ง ใช่คับด่าบ่อยด่าแต่ละที ไม่เพราะเลยนะครับ แม่ผมสอนผมได้ เ ี้ยมากคับ ด้วยการสอนใน คำด่าแต่ละคำ แม่ผมเป็นคนไม่มีเหตุผล พ่อมีนิดเดียว พ่อชอบช่วยแม่ รุมด่า ผม ด่าได้ทุก เรื่องขายของไม่ดีก็ ด่า ว่าผมใช้เงินเยอะ ทั้งทีตัวเองใช้เยอะกว่าผม หลายสิบเท่า และแม่ผมก็พูดให้ ลูกค้าฟังว่า ตัวเองด่าลูกด่าผัว ไม่เป็น ดิฉันเป็นคนใจดีค่ะคุณแม่ อะไรประมาณนี้ ผมได้ยินแล้ว ออกมาจากร้านแล้วมาเล่นอยู่บ้านเลยคือ พูดไรไม่ออกไง คนขี้โกหกอย่างนี้ ทำไรไม่ค่อยได้ เวลาด่ากัน เพราะผมไม่กล้าด่าคำแรงๆ เท่าไหร่นั้นกลัวบาป แล้วแม่ผมไม่กลัวไงเห็นผมเป็นลูก ทำไรก็ได้ จบละครับ ก็ประมาณนี้เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ และผมก็ผิดตลอด ตัวเองไม่เคยผิด ปล. กรรมผมคงเยอะจริงๆนั้นแหละ T T  แล้วผมควรทำตัวอย่างไรดี