แฟนที่บ้านแต่เหมือนที่ทำงานแค่คนรู้จัก..

ไม่เข้าใจเลยค่ะ ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน. ตอนอยู่กับเราก็บอกว่ารักเราแล้วเขาก็แสดงออกว่ารักเรามากเลยนะ.. พาไปบ้าน รู้จักพ่อแม่.. ตัวติดกันอย่างกะปาโก๋.. บางทีเราก็กลัวน้องเขาเบื่อนะ.. แต่เราติดน้องเขามากเลยหละ.. เรื่องมีอยุ่ว่า.. น้องเขาเป็นเด็กใหม่ที่ทำงาน.. ตอนนี้ก็ทำงานเข้าเดือนที่สองละ.. เราชอบน้องเขาตังแต่วันแรกที่เดินเข้ามาในออฟฟิตแล้วแหละ.. แล้วพี่ที่ทำงานก็ออกแนวแซวๆ ว่าน้องคนนี้ต้องเสร็จเราแน่ๆเลย.. แต่เราก็ปฏิเสธมาตลอดเลยนะ.. คือตอนนั้นน้องเขาก็มีแฟนอยุ่แล้วแหละ.. แต่ทำไงได้เรารู้สึกดีกับน้องเขาไปแล้ว.. จะเรียกว่ารักเลยก็ได้นะ.. รักแรกพบเลยไรงี้.. เราก็หนอดน้องเขาทุกวันแหละ ทีเล่นที่จริง ตอนแรกก็ไม่คิดว่าน้องเขาจะรู้สึกหรือรักเราเหมือนกันนะ.. เพราะเรากับแฟนเขาตอนนั้นมันคนละเรื่องกันเลย.. น้องเขาบอกว่ามีแฟนก้อหมือนไม่มีแฟนไม่สนใจ.. แล้ววินาทีสับสนก็เกิดขึ้นเอาไงต่อดีว่ะเราจะแย่งเขามาหรอ.. จริงๆแล้วเราก็ไม่คิดจะแย่งนะ.. เขาก็มีแฟนเราก็แค่คนคุยไรประมานนี้.. แต่พอนานๆเข้ามันก็เริ่มไม่ไหวไงเรารู้สึกมากไปแล้วอะ เราเริ่มรู้สึกว่าไม่อยากรุ้เรื่องเขากับแฟนแล้ว จากใจเลยอยากให้เขาเลิกกับแฟนมาคบเรา.. แต่ก็นะ.. เห้ออออออ แต่ตอนเราคุยกับน้องเขาตลอดระยะเวลาสั้นๆที่ผ่านมามันทำให้เรารู้สึกรักน้องเขามากเลยนะ.. ไม่รุ้ว่าทำไมเหมือนกัน แต่ทำไรไม่ได้เพราะเขามีแฟนแล้ว.. จนวันนึงเป็นวันเกิดของแฟนน้องเขา.. แล้วเขาบอกว่าจะไปกินข้าวกับที่บ้านแฟน ใจเราก็ไม่อยากให้ไปหรอกนะแต่ทำไงได้ คือตอนนั้นน้องก้บอกว่าจะเลิกกับแฟนแล้วล่ะ เราก็เลยบอกว่าไปให้รุ้ใจตัวเองนะ.. แต่ไม่รู้สิใจนึกก็กลัวว่าเขาจะทิ้งเรา.. เย็นวันนั้นที่เขาไปกินข้าวกับที่บ้านแฟนน้องก็บอกให้เราไปรอที่บ้านน้องนะ.. อื้อหือ.. เรากำลังคิดจะทำอะไรว่ะเนี่ย.. เราก็นั่งรอที่บ้านนะจนมีพี่อีกคนนึงเดินมาบอกว่าน้องกำลังเข้ามาแฟนมาส่งตอนนั้นโคตรอยากหนีไปให้ไปลเลย.. น้ำตาตกในเลย จริงๆตอนนั้นเราก็จะทำใจแล้วนะว่ายังไงน้องเขาไม่เลิกกับแฟนหรอก.. // แต่น้องเขาขอเวลาเรา// น้องไปบอกแฟนว่าขอห่าง.. เราไม่รู้หรอกว่าน้องไปพูดกับแฟนว่าไง.. ตกลงกันยังไง.. แต่น้องเขาบอกเราแบบนั้นเราก็เชื่อไง.. เข้าเรื่องเลยดีกว่า.. ที่บอกว่าน้องทำเหมือนคนไม่ใช่แฟนกันที่ทำงานอะก็เพราะว่าพี่ที่ทำงานรู้แล้วว่าน้องเขามีแฟนแล้ว.. เขาคงกลัวมีปัญหามั้ง.. แต่ตอนนี้น้องเลิกกับแฟนแล้วและมคบกับเรา แต่น้องเขาไม่เคยเอ่ยถึงนะ.. ว่าคบกับเรา ไม่ยอมรับแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธ.. ตอนนี้เรายืนอยุ่ตรงไหนเนี่ย.. ตอนนี้เรารักน้องเขามากเลยนะ.. ไม่เคยเบื่อน้องเขาเลย.. สิ่งที่กลัวต่อจากนี้ไปคือ การจากลา กลัวน้องดขาเดินกลับไป.. กลัวแฟนเขาเดินกลับมา.. หรือจริงๆแล้วเขาไม่ได้เลิกกันก็ไม่รู้นะ.. แค่คิดก็เจ็บแล้วเนี่ย.. เห้อ.. ขี้เกียจพิมแล้วอะ อารมหมด.. ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ.. บัย..