แฟนเราเป็นคน ขี้เมาคะ ไม่รู้จะทำยังไง ทุกวันนี้เหนื่อยมากท้อมาก คิดอยากจะไปให้ไกลๆ เเต่ก้ใจไม่เเข็งพอ..

    สวัสดีคะ เพื่อนๆ เรามีเรื่องอยากขอความเห็นเเละเล่าให้ฟังไปในตัว เราเป็น ผู้หญิง อายุ 25 ปี ค๊ะ เป็นพนักงานธุรการ บริษัท เอกชน เเห่งหนึ่ง เรามี สามีคะ เเต่งงานกันมา 2 ปีเเล้ว ยังไม่มีลูกคะ เพราะคิดว่ายังไม่พร้อม แฟนเราเป็นผู้ชายหน้าตาดีค๊ะ นิสัยดี ขยัน และเป็น สุภาพบุรุษ ยกเว้นเเต่ว่าทุกอย่างที่พูดไปจะตรงกันข้ามทันทีเมื่อเค้าดืมเหล้า เเฟนเราดืมเหล้าหนักมากคะ เมื่อก่อนตอนคบกันเเรกๆไม่เป็นขนาดนี้ เเต่ทุกวันนี้เราเเทบไม่เคยได้คุยกับแฟนเราที่เป็นตัวแฟนเราจิงๆเลยเหมือนทุกวันนี้เราคุยกับคนบ้า คนที่พูดจาแทบไม่รู้เรื่องพูดคำลืมคำ พูดคืนนี้พรุ่งนี้ลืม พูดทำร้ายความรู้สึกของเราได้ตลอดเวลา ทำเราร้องไห้เเทบทุกวัน แต่ถ้าวันไหน เค้าไม่เมาเค้าจะดีมากกกมากจิงๆเรามั้นใจว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนดีถึงได้เลือกมาเปนสามี เเต่ทุกวันนี้ เราเเทบจะไม่เคยเห็นเคยเจอสามีเราเลยเจอเเต่ผีห่าซาตานที่ไหนก้ไม่รู้  เราเลยตัดสินใจ ไปซื้อบ้านแยกออกไปอยู่คนเดี่ยวเพราะเวลาเค้าเมาเค้าชอบไล่เราออกจากบ้านเค้าเเล้วเราไม่มีที่ไปต้องไปนั่งตามศาลาบ้าง ข้างถนนบ้าง เกือบเช้ากว่าเราจะได้เข้าบ้านนี่คือเหตุผลที่เราไปซื้อบ้านเป็นของตัวเอง เเต่สิ่งที่ตามมาคือ เค้าก้รู้อยู่ดีว่าเราอยู่ที่ไหน เพราะเรากับเค้าทำงานที่เดี่ยวกัน เค้าเคยสัญญากับเราเป็น 100 ครั้ง 1000 ครั้ง ว่าจะหยุด จะเบา เเต่ไม่เคยทำได้เลย ลืมบอกไป แฟนเราติดเหล้าขาวค๊ะ เช้ามาต้องกิน ไม่กินจะมีอาการสั่นเหมือนเค้าริซึ่มเข้าไปแล้ว เราทำงานเเต่ละวันก้เหนื่อยพอเเล้ว เเต่กลับต้องมาเจอสภาพเค้าเเบบนี้ทุกวัน พูดอะไรก้ไม่ได้เพราะเค้าไม่เคยคิดว่าตัวเองผิด พอทะเลาะวันวันนี้ พรุ่งนี้เช้าเค้าก้ลืมเเล้วคะว่าเมื่อวานทะเลาะกับเรา เเต่คนที่จำคือเรา ทุกๆครั้งมันอยู่ในอกไม่เคยหายไปไหน เจ็บมากเสียใจมาก ทำไมเค้าถึงได้เปลี่ยนไปขนาดนี้ เราพยายามปรับตัวทุกอย่างให้ครอบครัวไปได้ด้วยดี เราอดทนรอวันที่เค้าจะกลับมาเป็นผู้ชายที่ดีอีกครั้งเรามีความหวังทุกครั้งที่เค้าพูดว่าเค้าจะเลิกเหล้า เเต่สุดท้ายความหวังของเราก้พังลงมาตลอด เค้าเป็นสามีเราก้จิงเเต่เงินทุกบาททุกสตางค์ของเค้าเราไม่เคยได้เเม้เเต่บาทเดี่ยวมานานมากเเล้ว เพราะเค้าเเค่หาเงินไปจ่ายค่าเหล้าที่เซ็นไว้เเต่ละวิคก้แทบจะไม่พอเเล้ว เราสิต้องเป็นคน หาให้เค้ากิน หาให้เค้าใช้ จนพักหลังเริ่มรู้สึกว่า มันไม่ใช่เเล้ว ทำไมต้องมาเสียเวลากับผู้ชายเเบบนี้ ถ้ามันไม่ดีก้ปล่อยมันไปดีกว่าไหม กับพ่อเเม่ทุ่มเทขนาดนี้ไหม เราจะมานั่งพยายามทำไมอยู่คนเดี่ยว มันเหนื่อยมากค๊ะ พ่อ เเม่เรา ก้ยุให้เราเลิก เเต่ใจเราดันไม่เเข็งพอ ตอนนี้เราตัดสินใจเด็ดขาดเเล้วค๊ะว่าเราจะเลิก  เพื่อนๆคิดว่าเราคิดถูกหรือยังค๊ะ