ประกันสังคมเก็บเพิ่มแค่สองสามร้อยทำไมไม่พอใจกัน

เราว่า คนไทยยังขาดการรับรู้เกี่ยวกับกองทุนประกันสังคมนะ
สมัยก่อน ตอนเรียนจบทำงานแรกๆ ก็ส่งประกันสังคม น่าจะประมาณ 5-6 ปี ต่อมาสอบรับราชการได้
ตอนที่ถูกหัก เราก็บ่นเหมือนกันแหล่ะว่า ทำไมต้องบังคับให้ทำด้วย ปีๆนึงไม่เคยไปหาหมอเลย เสียเงินไปทุกเดือน แต่เราเคยเขียนอีเมล์ไปถามน่ะ สปกส.บอกว่าให้เราไปรับเงินคืนได้ตอนอายุ 55 ปี เช็คแล้ว เราจะได้คืนประมาณ 2 หมื่นนิดๆ เราหยุดส่งประกันสังคมตั้งแต่อายุ 28 ปี คือ ให้รอไปจนถึง 55 ปี คือนานมาก

หลักการทำงาน มันเหมือนการเฉลี่ยทุกข์เฉลี่ยสุขของสมาชิกทุกคนน่ะ
บางคนเกิดอุบัติเหตุกระทันหัน ต้องเบิกค่ารักษาเป็นแสนๆ ประกันสังคมออกให้หมด
บางคนก็เป็นโรคเรื้อรัง เบาหวาน ความดัน ต้องฟอกไต ต้องกายภาพบำบัด ต้องหยุดงาน
เดือนๆนึงไปหาหมอบ่อยมาก คนกลุ่มนี้ จ่ายประกันสังคมในอัตราแค่ 750 บาทเช่นเดียวกัน แต่เดือนๆนึง เบิกค่ารักษาเป็นหมื่น เค้าก็ต้องคิดว่าประกันสังคมดีจังเลยนะ
คนคลอดลูก เบิกค่าคลอด ได้เงินสงเคราะห์บุตร  เบิกค่าทำฟัน เบิกค่าใช้จ่ายกรณีว่างงาน

บางคนเรียกร้องอยากได้เป็นเงินก้อนกรณีเลิกทำงาน ทำไมต้องบังคับคืนเป็นบำนาญ (นั่นซินะ)

ในขณะที่หลายคน ร่างกายแข็งแรงดี สุขภาพดี หรือไม่ก็หมดศรัทธากับรพ. หาว่า ไปก็ได้แต่ยาพารา รอคิวนาน หมอไม่ใส่ใจ ประหนึ่งเป็นพลเมืองชั้นสอง
เพราะหลักการของประกันสังคมคือ เฉลี่ยค่ารักษา บางคนก็รู้สึกไม่ได้อยากเฉลี่ยเลย นี่ตัวกูของกู เงินกู ทำไมต้องไปให้คนอื่นด้วยล่ะ