เราอยากขอเป็นพื้นที่ระบาย เเละปรึกษาขอความเห็นค่ะ
เราคบกับเเฟนมาได้จะ1ปีเเล้ว เขาเป็นคนที่เราปลื้มมานาน เขาเป็นฝ่ายมาจีบเรา ตอนเเรกเราตั้งใจเเค่จะคุยไม่รู้สึกด้วย เเต่พอคุยได้ซักพัก ใจเราอ่อนไหว เรารู้สึกดี เขาดีกับเรามาก จนคบกัน เขาก็ดีกับเรา จนมาซักพักช่วงปิดเทอมใหญ่ซึ่งก็ไม่ได้เจอกันเลย2เดือนกว่าๆ เขาบอกว่าเขาหมดโปรเเล้ว ไม่ได้เจอนานๆความรู้สึกมันชอบหายไป คนที่เเล้วๆเขาก็เป็นเเบบนี้ เขาเลยโดนบอกเลิก เเต่กับเราๆทนได้ เพราะตอนนั้น"เรารักเค้าเเล้ว" เราก็เสียใจ ทุกข์ใจนะ ร้องไห้นอนไม่หลับ จนเปิดเทอมเจอหน้ากัน เรากับเเฟนก็กลับมาเป็นปกติ มีทะเลาะกันบ้าง ส่วนตัวเราเองเราคิดว่าเราค่อยข้างที่จะงี่เง่างอเเงเป็นบางครั้งที่เค้าไม่สนใจ เราเป็นคนใส่ใจเค้ามาก ไม่เคยมองข้าม ทำอะไรจะพูดอะไรนึกถึงใจเขาเสอ เเม้ว่าบางครั้งเขาพูดเหมือนไม่ๆด้นึกถึงใจเรา เราทุ่มเทเพื่อเค้า อยู่ข้างๆเวลามีปัญหาตลอด รับฟังตลอดเมื่อเขามีปัญหาหรือเป็นทุกข์ ซึ่งช่วงหลังๆเขาไม่ค่อยสนใจเราเหมือนเเรกๆ เราก็เข้าใจว่าเขาต้องการมีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง ทะเลาะกันส่วนใหญ่ก็เรื่องพวกนี้ เเต่ก็ยังรักกันดี
เรา2คนสัญญากันไว้มากมาย เราก็เชื่อเเละหวังว่าคำสัญญาจะเป็นจริงมาโดยตลอด
ต่อมาอีกซักพัก เขาเริ่มเปลี่ยน เราเข้าใจว่ามันเป็นโดยธรรมชาติของคนที่คบกัน จากความพิเศษกลายเป็นความธรรมดา เเละก็ต้องประคับประคองกันไป เราน้อยใจเเต่เราก็บอกเขาว่าเราน้อยใจ ทำให้ทะเลาะกันบ้าง ช่วงนี้มีทั้งความสุขเเละเศร้าปนๆกันไป
จนมาตอนนี้
เขาไม่ค่อยได้คุยกันเรา เราเลยถาทไปตรงๆว่า เอ้ะเป็นไรรึป่าวไม่อยากคุยหรอหรืออะไร(คือเรารู้ว่าเขาไม่ปกติเเล้วต้องคิดอะไรเเน่ๆ)
เขาตอบป่าว,ไม่รู้ อะไรทำนองนี้ จนเจาพิมพ์มาหาเราบอกว่า "เราเป็นพี่น้องกันมั้ย บางทีมันอาจจะดีขึ้น ขอโทษนะเว้ย เค้าไม่รู้ว่าเค้าจะเอายังไงดี เค้าไม่อยากให้เเกงอเเงใส่ อยากให้เเกเข้มเเข็ง ความรู้สึกเค้ามันไม่เหมือนเดิม ไม่รู้ว่ะ ที่เค้าไม่ค่อยคุยเพราะกำลังคิดทบทวน เค้าคิดว่าถ้าเลิกกับเเกไปเเกต้องเเย่เเน่ๆ เเต่บางทีก็คิดเเบบเออไม่ต้องคุยก็ได้ ก็รู้ว่าเเกรักเค้ามาก ขอโทษมากๆจริงๆ"
เราช็อคมาก
เราพิมพ์กลับไปว่าไม่ลด ไม่อะไรทั้งนั้น เราร้องขอให้เค้าคิดดีๆ ให้นึกถึงวันเเรกๆ เราบอกว่าเราสัญญาว่าจะไม่งอเเงงี่เง่าให้น้อยที่สุด เรายอมทุกอย่างเพื่อให้เค้าอยู่กับเรา เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ขอให้เขาคิดดีๆ ใจเย็นๆ เราบอกเขาว่าเราไม่เคยรักเขาน้อยลงเลย เราพิมพ์สิ่งที่อยู่ในใจบอกเขาไป
เราเสียใจ
ร้องไห้
กินไม่ลง
นอนไม่หลับ
เราได้อ่านหลายๆกระทู้มา เราจึงอยากมาปรึกษา
ตอนนี้เหนื่อยมากจริงๆ เเต่ไม่อยากเสียเขาไปเลย
อ่อนเเอมาก
เราคบกับเเฟนมาได้จะ1ปีเเล้ว เขาเป็นคนที่เราปลื้มมานาน เขาเป็นฝ่ายมาจีบเรา ตอนเเรกเราตั้งใจเเค่จะคุยไม่รู้สึกด้วย เเต่พอคุยได้ซักพัก ใจเราอ่อนไหว เรารู้สึกดี เขาดีกับเรามาก จนคบกัน เขาก็ดีกับเรา จนมาซักพักช่วงปิดเทอมใหญ่ซึ่งก็ไม่ได้เจอกันเลย2เดือนกว่าๆ เขาบอกว่าเขาหมดโปรเเล้ว ไม่ได้เจอนานๆความรู้สึกมันชอบหายไป คนที่เเล้วๆเขาก็เป็นเเบบนี้ เขาเลยโดนบอกเลิก เเต่กับเราๆทนได้ เพราะตอนนั้น"เรารักเค้าเเล้ว" เราก็เสียใจ ทุกข์ใจนะ ร้องไห้นอนไม่หลับ จนเปิดเทอมเจอหน้ากัน เรากับเเฟนก็กลับมาเป็นปกติ มีทะเลาะกันบ้าง ส่วนตัวเราเองเราคิดว่าเราค่อยข้างที่จะงี่เง่างอเเงเป็นบางครั้งที่เค้าไม่สนใจ เราเป็นคนใส่ใจเค้ามาก ไม่เคยมองข้าม ทำอะไรจะพูดอะไรนึกถึงใจเขาเสอ เเม้ว่าบางครั้งเขาพูดเหมือนไม่ๆด้นึกถึงใจเรา เราทุ่มเทเพื่อเค้า อยู่ข้างๆเวลามีปัญหาตลอด รับฟังตลอดเมื่อเขามีปัญหาหรือเป็นทุกข์ ซึ่งช่วงหลังๆเขาไม่ค่อยสนใจเราเหมือนเเรกๆ เราก็เข้าใจว่าเขาต้องการมีพื้นที่ส่วนตัวบ้าง ทะเลาะกันส่วนใหญ่ก็เรื่องพวกนี้ เเต่ก็ยังรักกันดี
เรา2คนสัญญากันไว้มากมาย เราก็เชื่อเเละหวังว่าคำสัญญาจะเป็นจริงมาโดยตลอด
ต่อมาอีกซักพัก เขาเริ่มเปลี่ยน เราเข้าใจว่ามันเป็นโดยธรรมชาติของคนที่คบกัน จากความพิเศษกลายเป็นความธรรมดา เเละก็ต้องประคับประคองกันไป เราน้อยใจเเต่เราก็บอกเขาว่าเราน้อยใจ ทำให้ทะเลาะกันบ้าง ช่วงนี้มีทั้งความสุขเเละเศร้าปนๆกันไป
จนมาตอนนี้
เขาไม่ค่อยได้คุยกันเรา เราเลยถาทไปตรงๆว่า เอ้ะเป็นไรรึป่าวไม่อยากคุยหรอหรืออะไร(คือเรารู้ว่าเขาไม่ปกติเเล้วต้องคิดอะไรเเน่ๆ)
เขาตอบป่าว,ไม่รู้ อะไรทำนองนี้ จนเจาพิมพ์มาหาเราบอกว่า "เราเป็นพี่น้องกันมั้ย บางทีมันอาจจะดีขึ้น ขอโทษนะเว้ย เค้าไม่รู้ว่าเค้าจะเอายังไงดี เค้าไม่อยากให้เเกงอเเงใส่ อยากให้เเกเข้มเเข็ง ความรู้สึกเค้ามันไม่เหมือนเดิม ไม่รู้ว่ะ ที่เค้าไม่ค่อยคุยเพราะกำลังคิดทบทวน เค้าคิดว่าถ้าเลิกกับเเกไปเเกต้องเเย่เเน่ๆ เเต่บางทีก็คิดเเบบเออไม่ต้องคุยก็ได้ ก็รู้ว่าเเกรักเค้ามาก ขอโทษมากๆจริงๆ"
เราช็อคมาก
เราพิมพ์กลับไปว่าไม่ลด ไม่อะไรทั้งนั้น เราร้องขอให้เค้าคิดดีๆ ให้นึกถึงวันเเรกๆ เราบอกว่าเราสัญญาว่าจะไม่งอเเงงี่เง่าให้น้อยที่สุด เรายอมทุกอย่างเพื่อให้เค้าอยู่กับเรา เราอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเขา ขอให้เขาคิดดีๆ ใจเย็นๆ เราบอกเขาว่าเราไม่เคยรักเขาน้อยลงเลย เราพิมพ์สิ่งที่อยู่ในใจบอกเขาไป
เราเสียใจ
ร้องไห้
กินไม่ลง
นอนไม่หลับ
เราได้อ่านหลายๆกระทู้มา เราจึงอยากมาปรึกษา
ตอนนี้เหนื่อยมากจริงๆ เเต่ไม่อยากเสียเขาไปเลย