เราเป็นคนนึงนะคะ ที่คนรอบข้างชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับน้อง ไม่ว่าจะพ่อแม่หรือญาติ เค้าจะชอบพูดว่าดูอย่างน้องสิ,ทำให้ได้อย่างน้องสิ,ไม่อายน้องหรือไง,หัดทำตัวแบบน้องบ้าง อย่าเห็นแก่ตัวให้มากนัก หัดรักพ่อแม่ดูและพ่อแม่ให้ได้แบบน้องบ้าง เรายอมรับค่ะว่าการกระทำของเราเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ในในเรา เราเป็นห่วงพ่อแม่มาก เราเป็นคนไม่ชอบแสดงออก เพราะเราเขิน แต่กลับกลายเป็นการไม่ชอบแสดงออกของเราทำให้คนเค้าคิดว่าเราเห็นแก่ตัว แล้วทุกครั้งที่มีคนพูดแบบนี้ ก็จะมีคนพูดถึงน้องว่า น้องดีอย่างนู้น น้องดีอย่างนี้ เราจึงรู้สึกน้อยใจนะ มันเหมือนเป็นปมด้อยทำให้เราไม่อยากอยู่ แต่พอเรานึกถึงหน้าพ่อแม่เราก็เลิกความคิดนั้น กลับมาเริ่มต้นใหม่ แต่พอเริ่มต้นใหม่ทุกสิ่งทุกอย่างก็วนมาสู่จุดจุดเดิม เราไม่ชอบเลย ใครเคยเป็นแบบเราแนะนำวธีจัดการกับความรู้สึกนั้นกับเราหน่อยได้มั้ยคะ
เคยโดนคนในครอบครัวเอาเราปรียบกับน้องมั้ยคะ