ที่รพ.เจ้าหน้าที่พนักงานเขาไม่ได้เต็มใจที่จะบริการหรอ ทำไมพนักงานบางคนถึงได้ทำหน้าเหมือนรองเท้ากัดแบบนั้น

จริงๆก็เข้าใจอยู่ว่าคนใช้บริการหรือคนป่วยเนี้ยะเยอะ  มันก็มีบ้างที่อารมณ์เสีย แต่ในเมื่อเลือกอาชีพนี้ เลือกที่จะให้บริการให้กับประชาชน ก็ต้องทำมันอย่างเต็มใจหรือปล่าว  จะหงุดหงิด เหนื่อย อารมณ์เสียแค่ไหนก็ต้องยิ้มแย้มพูดกับผู้ป่วยหรือผู้ใช้บริการให้ดีหรือเปล่า  คำพูด สีหน้า รอยยิ้ม มันต้องซื้อต้องขายไหม ทำไมมันดูยากจัง หรือเลือกคนตัดสินคนที่การแต่งตัวหรอ ต้องใส่สูท เสื้อผ้าดูดี รองเท้าขัดเงาหรอถึงจะบริการและพูดดี จะแต่งตัวยังไงหน้าตาขี้ริ้วขี้เหร่ยังไง ก็ต้องปฏิบัติให้เท่าเทียมหรือปล่าว  ไม่มีใครคนไหนอยากเจ็บป่วยหรอก แต่วัฐจักรของมนุษย์เป็นแบบนี้ ถ้าซื้อยากอนเองแล้วหายหรือบรรเทาอาการได้หมดทุกโรคคงไม่ต้องมีอาชีพนี้หรอก เพราะมันไม่มีจึงมีอาชีพนี้เพื่อให้คุณดูแลและรักษา ไม่ใช่ชักสีหน้า พูดกัดฟันเหมือนไม่เต็มใจ ถ้ามันลำบากขนาดนั้นออกไปเลี้ยงไก่ที่บ้านเถอะ อย่างน้อยๆมันก็พุดไม่ได้เวลาโกรธหรือเครียด อยากกินมันก็กิน อยากขายก็ขาย  

ยิ้มสักนิดก็ดี  คนไข้จะได้มีกำลังใจรอ  (เรารู้ว่าคุณเหนื่อย แต่เราก็มีการงานต้องทำเหมือนกัน ถ้าไม่เจ็บไม่ป่วยก็คงไม่มา ช่วยดูแลและพูดจาดีๆให้ชื่นใจสักนิด ชีวิตจะแจ่มใส)