Review StarTrek Discovery S1 Ep1-5 : ผมมีปัญหากับ STD

Review StarTrek Discovery S1 Ep1-5 : ผมมีปัญหากับ STD

คิดว่าขึ้นชื่อบทรีวิวมาแบบนี้ ก็คงชัดเจนว่าตัวผมมีความเห็นกับ StarTrek Discovery เป็นอย่างไร...

แต่เอาเป็นว่า... ข้อดีกันก่อน -- อย่างแรก ภาพสวย เอฟเฟคต์ดีงาม ฉากต่อสู้ต่างๆ ฉากในอวกาศสวยมาก รวมทั้งสวนเชื้อราก็ดูน่าตื่นตาตื่นใจดี ผูกเรื่องน่าติดตาม... ดูแล้วมี mystery อยากรู้ว่าเรื่องจะเป็นไงต่อ (และนี่ก็คงเป็นซีรีย์ที่ตัวผมเองคงจะติดตามดูต่อ เพราะอยากรู้ว่าเรื่องจะต่อไปอย่างไร)

จบไป... และต่อไปนี้จะขออนุญาตคนอ่านทนคำบ่นของผมสักหน่อย (หรืออาจจะไม่หน่อย) ป.ล. spoilers ahead

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้บอกตามตรงว่าผมดูสตาร์เทร็คฉบับซีรีย์แบบจริงจังแค่ภาค The Next Generation (ด้วยเหตุผลว่าชอบดู Data คิดว่านางตลกดี)นอกนั้นไม่ได้ดูเลย แล้วก็ดูภาคหนังโรงแบบประๆ ปรายๆ เพราะฉะนั้น คงไม่บังอาจพูดเรื่องจิตวิญญาณ (Spirit) ของสตาร์เทร็ค ว่า STD มีจิตวิญญาณของสตาร์เทร็คอยู่หรือเปล่า

...และผมก็ไม่มีปัญหากับการที่จะเปลี่ยนธีมของเรื่องให้มันมืดหม่นขึ้น หรือดาร์คขึ้น เพราะตอนที่ดู TNG (ผมดู TNG แบบจริงๆ จังๆ ตอนประมาณสามสี่ปีก่อน เพราะดูไม่ทันตอนฉายจริง) หลายตอนก็ร้องในใจว่า "ทำไมโลกมันสวยขนาดนี้" (ป.ล.ถึงกระนั้น มานึกๆ ดูแล้ว ก็คิดคล้าย Seth Macfarlane ในบทสัมภาษณ์นะ ว่า ตอนนี้สื่อเต็มไปด้วยเรื่องแนว dystopia เต็มล้นไปหมด เพราะอย่างนั้น ผมเลยไม่รังเกียจที่จะมีเรื่องที่มองอนาคตในแง่บวกหน่อย(?) อย่าง The Orville มาเป็นตัวเลือกบ้าง)

แต่สรุปคือ... ขอยืนยันอีกรอบ... ผมไม่มีปัญหากับความดาร์คของ STD, ไม่มีปัญหากับความน่ากลัวหลอนๆ ของกัปตันลอร์ก้า (ว่าแต่ถลกแขนเสื้อมาหน่อยสิ อยากรู้ว่าที่ตรามารจากเรื่อง Harry Potter ติดมาหรือเปล่า)... ไม่มีปัญหากับแนวคิดเรื่องสปอร์ไดรฟ์อะไร

...แต่สิ่งที่ผมมีปัญหาดด้วยมากที่สุด และมีปัญหามากขึ้นเรื่อยๆ ตามเรื่องที่ดำเนินไปเรื่อยๆ คือ ไมเคิล เบอร์นัม นางเอกของเรื่อง

ใน Ep1,Ep2 pilot episode ก็ยังไม่ว่าอะไรมากนัก ถึงนางจะทำร้าย Michelle Yeoh เอ้ย กัปตันจอร์จิอู (อ้อ... นั่นเป็นปัญหาอีกเรื่อง ขอกรีดร้องดังๆ เอา Michelle Yeoh ของผมกลับมา... ไม่เอาแบบเป็นบอร์กหรือเป็นซอมบี้นะ)... แต่ก็นะ นางเล่นเถียงกัปตันกลางเรือ แอบทำร้ายกัปตัน และ ขอ Quote นั้นอีกรอบนะ

"It would be logical for you to take into account my success rate during our seven years together, and execute my plan without further challenge"

นางไปเอาความมั่นหน้านั่นมาจากไหน!?!

...แต่ก็เอาเถอะ ถือว่าเป็นบุคลิกของตัวละครตัวนี้  และนางคงมีความดีบางอย่างที่เรายังไม่เห็น เลยยังไม่ค่อยอินกับพินัยกรรม "กล้องดูดาว" สักเท่าไหร่ (มันควรจะซึ้งเปล่านะ ทั้งตอนเปิดพินัยกรรมรอบแรก กับตอนที่นางเอากล้องดูดาวไปให้ซารู แต่ผมดันไม่รู้สึกใดๆ เลย)

...แต่พอเรื่องเดินไป สิ่งที่ annoy ผมมากที่สุด คือ ไมเคิล ดูเป็น Mary Sue มากขึ้นเรื่อยๆ คือ แบบว่า เหมือนกับว่าไม่มีใครจะทำอะไรเป็นเลย และพอนางปรากฏตัว นางก็จะแก้ปัญหาได้อย่างสวยๆ ทั้งภารกิจสปอร์ใน Ep3, วิธีการควบคุมสปอร์ไดร์ฟใน Ep4 และก็จุดอ่อนของระบบที่ว่าใน Ep5

ซึ่งคนอื่นดูมืดบอดกันหมดตลอดเวลา และก็วิธีการนำเสนอที่ดูไม่ค่อยฉลาดเท่าไหร่ อย่างเช่นใน Ep5 ที่นางบอกว่าตัวแมลงอวกาศจะทนสปอร์ไดรฟ์ได้จำกัด นางก็เอาไปบอกซารูให้โดนย้อนว่ามีหลักฐานอะไรเหรอ "No Sir!"

คือ ผมคิดว่า มันจะดูเข้าท่ากว่ามั้ย สมมุติว่าถ้านางจะมีหลักฐานอะไรสักอย่าง เช่น ผลตรวจสแกนจากหมอ (ซึ่งท้ายสุดหมอก็ตรวจแล้วบอกว่าสปอร์ไดรฟ์ทำให้สมองแมลงอวกาศถูกทำลาย) ก่อนจะไปโพล่งใส่รักษาการกัปตันที่รู้ๆ กันอยู่ว่าไม่ชอบหน้านาง (มาเฉลยทีหลัง ว่า อิจฉา(?!?) )

และท้ายทีสุด ซารูก็ต้องมาหา เค้าเรียกว่าอะไรนะ reassure,encourage,reaffirm ความมั่นใจจากนาง (Mary Sue อีกแล้ว)

ส่วนอื่นๆ ที่รำคาญก็คือ ความรู้สึกว่าไม่สมเหตุผลหลายๆ อย่าง... ลอร์ก้าเก็บผู้เป็นชนวนสงครามคลิงกอนไว้ได้โดยไม่มีใครรู้ (อย่าลืมว่าไมเคิลดังขนาดชาวบ้านร้านตลาดยังโทษนางว่าเป็นต้นเหตุของสงคราม), ลอร์ก้าสามารถจะฝ่าฝืนคำสั่งให้หยุดเอายานดิสคัฟเวอรี่เป็นด่านหน้าได้ "my ship, my way" (Starfleet ทำอะไรไม่ได้เลยเหรอ แบบยึดยาน เรียกยานคืนอะไรแบบนั้น), Security officer นึกอยากจะเปิดกรงแมลงอวกาศก็เปิดเอาดื้อๆ ใน Ep4 (นี่คือสิ่งที่ไล่ล่าพวกเธอเกือบตายกันใน Ep3 ไม่ใช่เหรอ)

ผมไม่อยากทำตัวจุกจิกเกินไป เลยรู้สึกว่าเอาเรื่องจับผิดจบแค่นี้ละกัน (เอาแค่ที่คิดออกโดยไม่ต้องนึก)

และอย่างสุดท้ายก่อนจาก เรื่องฉากสุดท้ายของคุณหมอกับคุณนักวิทย์แปรงฟันใน Ep5 เข้าใจว่าอยาก introduce เรื่องความหลากหลายทางเพศเข้ามาในเรื่อง แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำแบบหลอนๆ ด้วย แบบว่า ลูบไล้กันไปมาแบบเสียวๆ

...ความเห็นส่วนตัวคือตอนที่ Star Trek ฉบับหนัง reboot อยู่ๆ เปิดตัวครอบครัวของ Hikaru Sulu แบบไม่มีปี่มีขลุ่ย (และไม่ค่อยจะมีความคิดสร้างสรรค์) ยังเข้าท่ามากกว่า

สรุป
สิ่งที่ชอบ : visual เกือบทุกอย่าง, การวางพล็อตให้น่าติดตาม
สิ่งที่ไม่ชอบ : บทที่ดันนางเอกเกินไปจนเกินงามถึงขั้นน่ารำคาญ, การตัดสินใจประหลาดๆ ของตัวละครหลายตัวซ้ำไปมา




ป.ล.สิ่งสุดท้ายที่นึกออก "ภาษาคลิงกอน" คือ จะมีวิธีการ present ที่ดีกว่านี้ไหม เพราะแบบนี้กลายเป็นทันทีที่เข้าสู่เรื่องฝั่งคลิงกอน จะต้องมานั่งอ่านซับตลอดเรื่องนี่นะ   

https://www.springfieldspringfield.co.uk/view_episode_scripts.ph