ด้วยความที่แม่เครียดที่ลูกชายยังไม่ยอมพูดสักทีและถูกกดดันจากคนรอบข้างที่ว่า "ทำไมลูกยังไม่พูดสักที "
เลยพาลูกไปพบคุณหมอจิตเวชเด็ก ขณะที่เข้าไปพบคุณหมอน้องก็ชี้โน่นนี่ หยิบปากกามาเขียน ส่งเสียง อื้อๆ อี๊ๆ ในลำคอตลอด
คุณหมอบอกว่า น้องปกตินะ ฉลาดด้วย แต่สภาพแวดล้อมการเลี้ยงที่มีแต่ผู้ใหญ่และไม่มีเด็กเลย อาจทำให้น้องพูดช้า
(น้องไม่ติดโทรศัพท์ นะคะ ชอบดูหนังสือชอบเขียนกระดาษ)
ทีนี้คุณหมอจะขอดูลิ้นไก่ เลยให้น้องอ้าปาก น้องเกิดอาการต่อต้านไม่ยอมอ้าปาก และร้องไห้ จนคุณหมอบอกว่าอ้าปากแล้วให้กลับบ้าน
น้องจึงอ้าปาก ผลการตรวจคุณหมอบอกว่า ลิ้นไก่ก็ปกติ
หลังจากวันนั้น สังเกตว่า น้องไม่ยอมอ้าปาก เวลาหัวเราะ เวลาร้องไห้ก็ไม่ยอมอ้าปาก เวลาที่บอกให้เขามองปากและพูดตามคือเราจะฝึกให้พูด
ตามที่คุณหมอแนะนำ น้องจะหันหน้าหนี ร้องไห้ แค่บอกให้อ้าปากน้องก็ร้องแล้ว คือน้องมีปฏิกริยาต่อต้าน ถ้าเราพูดเรื่องอ้าปาก เรื่องให้พูด บอกให้พูดตาม ทั้งๆที่ก่อนหน้าที่จะพาไปหาหมอน้องเริ่มออกเสียงได้บ้าง เริ่มพูดได้บางคำ อ้าปากหัวเราะเต็มที่ แต่ตอนนี้แค่หัวเราะน้องยังไม่ยอมอ้าปากเต็มที่นอกจากเวลาเผลอ ทำให้แม่นึกเสียใจว่า ไม่น่าเลย ไม่น่าพาลูกไปพบคุณหมอเลย
คุณพ่อคุณแม่ท่านไหนพอมีประสบการณ์ลูกพูดช้า และมีคำแนะนำดีๆ แนะนำหน่อยไหมคะ จะทำอย่างไรให้ยอมอ้าปากโดยไม่มีปฏิริยาต่อต้าน
ลูกชายอายุ 1.8 ขวบ ไม่ยอมอ้าปากหลังจากพาไปพบหมอจิตเวชเด็ก
เลยพาลูกไปพบคุณหมอจิตเวชเด็ก ขณะที่เข้าไปพบคุณหมอน้องก็ชี้โน่นนี่ หยิบปากกามาเขียน ส่งเสียง อื้อๆ อี๊ๆ ในลำคอตลอด
คุณหมอบอกว่า น้องปกตินะ ฉลาดด้วย แต่สภาพแวดล้อมการเลี้ยงที่มีแต่ผู้ใหญ่และไม่มีเด็กเลย อาจทำให้น้องพูดช้า
(น้องไม่ติดโทรศัพท์ นะคะ ชอบดูหนังสือชอบเขียนกระดาษ)
ทีนี้คุณหมอจะขอดูลิ้นไก่ เลยให้น้องอ้าปาก น้องเกิดอาการต่อต้านไม่ยอมอ้าปาก และร้องไห้ จนคุณหมอบอกว่าอ้าปากแล้วให้กลับบ้าน
น้องจึงอ้าปาก ผลการตรวจคุณหมอบอกว่า ลิ้นไก่ก็ปกติ
หลังจากวันนั้น สังเกตว่า น้องไม่ยอมอ้าปาก เวลาหัวเราะ เวลาร้องไห้ก็ไม่ยอมอ้าปาก เวลาที่บอกให้เขามองปากและพูดตามคือเราจะฝึกให้พูด
ตามที่คุณหมอแนะนำ น้องจะหันหน้าหนี ร้องไห้ แค่บอกให้อ้าปากน้องก็ร้องแล้ว คือน้องมีปฏิกริยาต่อต้าน ถ้าเราพูดเรื่องอ้าปาก เรื่องให้พูด บอกให้พูดตาม ทั้งๆที่ก่อนหน้าที่จะพาไปหาหมอน้องเริ่มออกเสียงได้บ้าง เริ่มพูดได้บางคำ อ้าปากหัวเราะเต็มที่ แต่ตอนนี้แค่หัวเราะน้องยังไม่ยอมอ้าปากเต็มที่นอกจากเวลาเผลอ ทำให้แม่นึกเสียใจว่า ไม่น่าเลย ไม่น่าพาลูกไปพบคุณหมอเลย
คุณพ่อคุณแม่ท่านไหนพอมีประสบการณ์ลูกพูดช้า และมีคำแนะนำดีๆ แนะนำหน่อยไหมคะ จะทำอย่างไรให้ยอมอ้าปากโดยไม่มีปฏิริยาต่อต้าน