
บนท้องถนน กทม. ช่วงเช้าอันเร่งรีบ ยายจอดติดไฟแดงรอเลี้ยวขวา มีรถคันนึงมาทางตรงแล้วมาแทรกทางด้านหลังเพื่อจะเลี้ยวขวาเหมือนกัน ก็มีการบีบแตรต่อว่ากันนิดหน่อย พอไฟเขียวรถคันดังกล่าวก็จะแทรกเลนขวาไปอีกเลน ทีนี้ละ บีบแตรพร้อมเสียงกร่นด่ากันขรมทีเดียว ยายมองเหตุการณ์จากกระจกหลังแล้วก็รู้สึกหดหู่ใจ
พอขับรถมาอีกแยกหนึ่ง เห็นพระสงฆ์ท่านบิณฑบาตมาของพะรุงพะรังเดินข้ามถนนไปอยู่ตรงเกาะกลาง พี่แท็กซี่คันข้างๆกดกระจกลงพร้อมกับนิมนต์ท่านขึ้นรถบอกว่าจะไปส่งที่วัดให้ รู้สึกยิ้มเล็ก ๆ พร้อมกับอนุโมทนาบุญกับพี่เค้าด้วย
เหตุการณ์เหล่านั้นไม่ได้สำคัญ แต่ที่สำคัญ คือ ในหัวเรานี้ เวลาห่างกันแค่ไม่ถึง 5 นาที เรามองเห็นเหตุการณ์ที่ทำให้อารมณ์ต่างกันสุดขั้ว สุขกับทุกข์นั้นอยู่ด้วยกัน เหมือนหน้ามือกับหลังมือ ทีเดียว ...
จงขยายหัวใจให้ใหญ่ขึ้น อย่าขยายความทุกข์ให้ใหญ่ขึ้น : ส่วนหนึ่งจาก ธรรมบรรยาย ท่าน ว.วชิรเมธี (ตค.60)
สุขกับทุกข์นั้นอยู่ด้วยกัน เหมือนหน้ามือกับหลังมือ
บนท้องถนน กทม. ช่วงเช้าอันเร่งรีบ ยายจอดติดไฟแดงรอเลี้ยวขวา มีรถคันนึงมาทางตรงแล้วมาแทรกทางด้านหลังเพื่อจะเลี้ยวขวาเหมือนกัน ก็มีการบีบแตรต่อว่ากันนิดหน่อย พอไฟเขียวรถคันดังกล่าวก็จะแทรกเลนขวาไปอีกเลน ทีนี้ละ บีบแตรพร้อมเสียงกร่นด่ากันขรมทีเดียว ยายมองเหตุการณ์จากกระจกหลังแล้วก็รู้สึกหดหู่ใจ
พอขับรถมาอีกแยกหนึ่ง เห็นพระสงฆ์ท่านบิณฑบาตมาของพะรุงพะรังเดินข้ามถนนไปอยู่ตรงเกาะกลาง พี่แท็กซี่คันข้างๆกดกระจกลงพร้อมกับนิมนต์ท่านขึ้นรถบอกว่าจะไปส่งที่วัดให้ รู้สึกยิ้มเล็ก ๆ พร้อมกับอนุโมทนาบุญกับพี่เค้าด้วย
เหตุการณ์เหล่านั้นไม่ได้สำคัญ แต่ที่สำคัญ คือ ในหัวเรานี้ เวลาห่างกันแค่ไม่ถึง 5 นาที เรามองเห็นเหตุการณ์ที่ทำให้อารมณ์ต่างกันสุดขั้ว สุขกับทุกข์นั้นอยู่ด้วยกัน เหมือนหน้ามือกับหลังมือ ทีเดียว ...
จงขยายหัวใจให้ใหญ่ขึ้น อย่าขยายความทุกข์ให้ใหญ่ขึ้น : ส่วนหนึ่งจาก ธรรมบรรยาย ท่าน ว.วชิรเมธี (ตค.60)