ชั่วลับหลัง ปิดไม่มิด

สิบปีที่แล้ว รถติดตั้งเน็ตของบริษัทหนึ่งมาแวะบ้านผม เป็นรถของบริษัทโดยตรง ไม่ใช่ sub-contract พนักงานลงจากรถ พูดจาดี แต่แม่ผมบอกว่า ลูก ทำไมไม่ดับเครื่องก่อนล่ะลูก เปลืองน้ำมัน พนักงานสองคนนั้นยิ้ม และไม่พูดอะไร เดินตรงรี่ไปเช็คจุดที่แจ้งเสีย แต่หารู้ไม่ว่า ผู้จัดการเขต ผู้บริหารระดับสูงและ vice president ของบริษัทนี้มาก่อนแล้ว นั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องรับแขก เพราะพ่อผมกับเจ้าของบริษัทเน็ต (เจ้าสัวคนหนึ่ง) แห่งนี้ซี้กัน เลยมีคนใหญ่คนโตในบริษัทรี่มาก่อนเลย หลังจากจิบกาแฟ ทั้งสามสี่ท่านรวมคนขับ ก็เดินไปหน้าบ้าน ช่างหรือพนักงานสองคนที่พาดเก้าอี้เช็คจุดอยู่ในบ้านก็มองตาม ทั้งสี่ท่านถึงหน้าบ้าน มองดูรถบริษัท แล้วพูดกันว่าทำไมไม่ดับเครื่อง พนักงานหรือช่างทั้งสองเหมือนจะรู้ว่าใครมา และรู้ชะตากรรมว่าได้ทำผิดไปแล้ว วิ่งไปหน้าบ้าน และขอโทษขอโพยระดับบิ๊กของบริษัทเป็นการใหญ่เลย ได้ยินเสียงแว่วมาว่า แกโดนหนักแน่ จากนั้นผมก็ไม่รู้ชะตาชีวิตของพนักงานสองคนนั้นที่ชุ่ย (ไม่ดับเครื่องรถระหว่างทำงาน เพื่อให้แอร์เย็นทันทีเวลากลับเข้าไปนั่งหรือขี้เกียจสตาร์ทหรือขี้เกียจดับเครื่องรถอะไรก็แล้วแต่) ทั้งสองคนนั้นอีกเลย เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ศาสนาพุทธสอนไว้ถูกต้อง ทำผิด แม้ไม่มีใครเห็น แต่เทวดาเห็นครับ ผู้บริหารหรือบิ๊กของบริษัท ก็เหมือนเทวดาของบริษัทองค์หนึ่งครับ