[หนังโรงเรื่องที่ 204] Victoria and Abdul - ราชินีและนายเจี๋ยมเจี้ยม ; (Stephen Frears, 2017)
by ตั๋วหนังมันแพง
คะแนนความชอบ : A (จากสเกล D-A)
*ไม่มีการสปอยล์เนื้อเรื่องสำคัญ
**จะพยายามไม่ใช้ราชาศัพท์เยอะ เดี๋ยวจะผิดไปกันใหญ่
เรื่องย่อ : เหตุเกิดในบั้นปลายรัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถ "วิกตอเรีย" แห่งสหราชอาณาจักร (Judi Dench) ในยุคที่อินเดียยังตกอยู่ใต้อาณานิคมของประเทศอังกฤษ ทรงได้ถูกชะตากับข้าราชบริพารชาวอินเดีย "อับดุล คาริม" (Ali Fazal) และด้วยอุปนิสัยซื่อๆ เจ้าฉอเลาะของอับดุลก็ทำให้เขากลายเป็นคนสนิทของพระราชินีได้ในเวลาอันรวดเร็ว ... แต่แน่นอนว่าด้วยเหตุผลทางชาติพันธุ์และชาติกำเนิด ยิ่งอับดุลกลายเป็นที่โปรดปรานของพระองค์มากเท่าไหร่ ย่อมทำให้อับดุล "ถูกเขม่น" โดยบรรดาข้าราชบริพารและเชื้อพระวงศ์มากเท่านั้น
.
.
คงเป็นหนังน้อยเรื่องที่ไม่มีอะไรให้รีวิวถึงเท่าไหร่นัก หนังมันก็เป็นหนังน่ารักๆ เรียบง่าย ปนขำขันในมุกสไตล์ราชวงศ์อังกฤษ ดูแล้วเพลิดเพลินไปได้เรื่อยๆ ไม่ต้องขบคิดอะไรเลยแม้แต่น้อย แต่ถ้าถามผู้เขียนแล้วหนังมันก็ serve the purpose ดีแล้วแหละ คือเป็นผลงานการ "เอาราชวงศ์มาขายโลก" ตามสไตล์ของ BBC ที่ดีงามตามท้องเรื่องนั่นเอง
.
สิ่งแรกที่ชอบก็คือการที่หนังหยิบเอา "ควีน" ออกมานำเสนอได้อุดมไปด้วยความเป็นมนุษย์เอามากๆ คือเราก็จะได้เห็นพระองค์ในสภาพมึนๆ เมาๆ หลังตื่นนอนตอนเช้า หรือว่าแง่มุมที่พระองค์เป็นคนเสวยเก่ง
(เสวยเร็วและจุมาก) อย่างชนิดที่ไม่ต้องรักษาภาพพจน์อะไรมากมาย กระทั่งตัวควีนในหนังก็ยังกล่าวเองเลยว่า "ฉันเป็นแค่หญิงชราที่ตะกละมูมมามก็เท่านั้น" ซึ่งการที่หนังนำเสนอภาพของควีนออกมาแบบนี้ ยิ่งทำให้คนดูอย่างเรารู้ "เอ็นดู" และจับต้องกับตัวละครได้ดีมากขึ้นด้วย
.
ในแง่ของความบันเทิงก็ไม่ต้องห่วง หนังยังเล่นกับความขำขันอันเกิดจากขนบในวังออกมาได้ดีเยี่ยม บ้างก็ยิงมุกผ่านบทพูดที่ดูเรียบง่ายแต่แฝงการจิกกัดขำขันเอาไว้ บ้างก็ใช้สีหน้าและท่าทางเข้ามาช่วยขับเน้นความสนุกสนานอันนี้ออกมาได้ดี บอกได้เลยว่าในช่วงชั่วโมงแรกนี่แทบไม่ได้หยุดขำกันเลยทีเดียว โดยเฉพาะตัวละครควีนเองยิ่งเป็นคนชงมุกชั้นดีเลย ซีนต่อซีน ฉากต่อฉาก ควีนชงมุกไม่เกรงใจใครหน้าไหนทั้งนั้น ซึ่งก็ต้องยกผลประโยชน์ให้กับผู้กำกับและคนเขียนบทนั่นแหละ ที่สามารถทำหนังกึ่งประวัติศาสตร์ออกมาได้ไม่ง่วงเลยแม้แต่นิดเดียว
.
สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนอยากจะกราบงามๆ ให้กับผู้กำกับ ก็คือการที่หนังเลือกที่จะไปในทิศทางที่ชัดเจนเพื่อที่จะ "คลายความสงสัย" (Clear the air) ในประเด็นที่ว่าสายสัมพันธ์ระหว่างควีนกับอับดุลนั้นเป็นฉันชู้สาวหรือไม่ ... ด้วยความที่ทั้งภาษากายและไดอะล็อกของทั้งสองตัวละครมัน misleading มากๆ จนเราแอบประหวั่นใจไม่ได้ แต่พอหนังมันทำตัวเองให้ชัดเจนแล้ว เราก็เลยกลับไปเพลิดเพลินกับเรื่องราวมึนๆ ในวังต่อได้อย่างสบายใจ
.
ในแง่ของจุดด้อยก็ยังพอมีบ้าง คือในฐานะหนังเชิงอัตชีวประวัติแล้ว มันยังไม่ได้ให้ timeline ที่ชัดเจนมากพอที่เราจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้ คือจนจบเรื่องเราก็ยังไม่ชัวร์อยู่ดีกว่าสรุปแล้วอับดุลมาถวายการรับใช้ให้ควีนกี่เดือนกี่ปีกันแน่? ที่เห็นไต่เต้าตำแหน่งและได้ปูนยศเร็วมากมายขนาดนี้มันนานแค่ไหนกัน? คำถามเหล่านี้หนังยังไม่สามารถตอบออกมาให้ชัดเจนได้ ... แต่ก็พอเข้าใจว่าหนังเรื่องนี้คงสร้างจากการปะติดปะต่อมโนเรื่องราวจากหลักฐานทางประวัติศาสตร์อันน้อยนิดเป็นแน่ เพราะทางอังกฤษเองก็เพิ่งจะค้นพบหลักฐานทั้งหลายของท่านอับดุลเมื่อปี 2010 นี่เอง แต่เดาว่าก็คงไม่ได้ครบถ้วนขนาดนั้นหรอกมั้ง
.
สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนให้ความสนใจกับราชวงศ์อังกฤษมาตลอดก็เพราะความเปิดกว้างที่เขากล้าขาย กล้านำเสนอคุณค่าทางประวัติศาสตร์ของตัวเองออกมาอวดในแง่มุมที่น่าสนใจได้ บวกกับ "ความกล้า" ที่จะเอาทั้งด้านดีและด้านเสียในพระราชสำนักออกมาตีแผ่ให้สาธารณชนได้รับชมกัน และจะเห็นว่าเรื่องราวของเชื้อพระวงศ์ที่มีชื่อเสียงหลายพระองค์ก็ถูกนำไปสร้างเป็นหนัง-ทีวีซีรีย์มาหลายต่อหลายเรื่องแล้ว ไม่ว่าจะเป็น The King's Speech ที่ถือเป็นหนึ่งในสุดยอดหนังขวัญใจมหาชนตลอดกาล หรือแม้แต่ซีรีย์ The Crown ที่กำลังฉายอยู่ในปัจจุบันก็เช่นกัน
.
.
สรุป Victoria and Abdul ก็เป็นหนังน่ารักๆ อีกเรื่องหนึ่งที่ดูได้ทั้งครอบครัว มีเรื่องราวที่ชวนขบขัน กินใจ และน่ารักน่าเอ็นดู บวกกับความน่าสนใจในพิธีรีตองของพระราชสำนักที่เอามาอวดให้เราได้เปิดหูเปิดตาเล่นๆ โดยส่วนตัวแล้วผู้เขียนขอยกให้เป็นตัวเลือกอันดับหนึ่งของสัปดาห์อันแสนเงียบเหงานี้เลยครับ ... เพราะมันไม่มีหนังเรื่องอื่นเข้ามาฉายแข่งแล้วล่ะ
ขอให้มีความสุขกับควีนวิกตอเรียแล้วกันครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้หากชื่นชอบรีวิวรบกวนช่วยไลค์ช่วยแชร์เพื่อให้กำลังใจหรือติดตามผลงานได้ที่เพจ https://www.facebook.com/expensivemovie/ นะครับ!
[หนังโรงเรื่องที่ 204] Victoria and Abdul - ราชินีและนายเจี๋ยมเจี้ยม by ตั๋วหนังมันแพง
[หนังโรงเรื่องที่ 204] Victoria and Abdul - ราชินีและนายเจี๋ยมเจี้ยม ; (Stephen Frears, 2017)
by ตั๋วหนังมันแพง
คะแนนความชอบ : A (จากสเกล D-A)
*ไม่มีการสปอยล์เนื้อเรื่องสำคัญ
**จะพยายามไม่ใช้ราชาศัพท์เยอะ เดี๋ยวจะผิดไปกันใหญ่
เรื่องย่อ : เหตุเกิดในบั้นปลายรัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถ "วิกตอเรีย" แห่งสหราชอาณาจักร (Judi Dench) ในยุคที่อินเดียยังตกอยู่ใต้อาณานิคมของประเทศอังกฤษ ทรงได้ถูกชะตากับข้าราชบริพารชาวอินเดีย "อับดุล คาริม" (Ali Fazal) และด้วยอุปนิสัยซื่อๆ เจ้าฉอเลาะของอับดุลก็ทำให้เขากลายเป็นคนสนิทของพระราชินีได้ในเวลาอันรวดเร็ว ... แต่แน่นอนว่าด้วยเหตุผลทางชาติพันธุ์และชาติกำเนิด ยิ่งอับดุลกลายเป็นที่โปรดปรานของพระองค์มากเท่าไหร่ ย่อมทำให้อับดุล "ถูกเขม่น" โดยบรรดาข้าราชบริพารและเชื้อพระวงศ์มากเท่านั้น
.
.
คงเป็นหนังน้อยเรื่องที่ไม่มีอะไรให้รีวิวถึงเท่าไหร่นัก หนังมันก็เป็นหนังน่ารักๆ เรียบง่าย ปนขำขันในมุกสไตล์ราชวงศ์อังกฤษ ดูแล้วเพลิดเพลินไปได้เรื่อยๆ ไม่ต้องขบคิดอะไรเลยแม้แต่น้อย แต่ถ้าถามผู้เขียนแล้วหนังมันก็ serve the purpose ดีแล้วแหละ คือเป็นผลงานการ "เอาราชวงศ์มาขายโลก" ตามสไตล์ของ BBC ที่ดีงามตามท้องเรื่องนั่นเอง
.
สิ่งแรกที่ชอบก็คือการที่หนังหยิบเอา "ควีน" ออกมานำเสนอได้อุดมไปด้วยความเป็นมนุษย์เอามากๆ คือเราก็จะได้เห็นพระองค์ในสภาพมึนๆ เมาๆ หลังตื่นนอนตอนเช้า หรือว่าแง่มุมที่พระองค์เป็นคนเสวยเก่ง
(เสวยเร็วและจุมาก) อย่างชนิดที่ไม่ต้องรักษาภาพพจน์อะไรมากมาย กระทั่งตัวควีนในหนังก็ยังกล่าวเองเลยว่า "ฉันเป็นแค่หญิงชราที่ตะกละมูมมามก็เท่านั้น" ซึ่งการที่หนังนำเสนอภาพของควีนออกมาแบบนี้ ยิ่งทำให้คนดูอย่างเรารู้ "เอ็นดู" และจับต้องกับตัวละครได้ดีมากขึ้นด้วย
.
ในแง่ของความบันเทิงก็ไม่ต้องห่วง หนังยังเล่นกับความขำขันอันเกิดจากขนบในวังออกมาได้ดีเยี่ยม บ้างก็ยิงมุกผ่านบทพูดที่ดูเรียบง่ายแต่แฝงการจิกกัดขำขันเอาไว้ บ้างก็ใช้สีหน้าและท่าทางเข้ามาช่วยขับเน้นความสนุกสนานอันนี้ออกมาได้ดี บอกได้เลยว่าในช่วงชั่วโมงแรกนี่แทบไม่ได้หยุดขำกันเลยทีเดียว โดยเฉพาะตัวละครควีนเองยิ่งเป็นคนชงมุกชั้นดีเลย ซีนต่อซีน ฉากต่อฉาก ควีนชงมุกไม่เกรงใจใครหน้าไหนทั้งนั้น ซึ่งก็ต้องยกผลประโยชน์ให้กับผู้กำกับและคนเขียนบทนั่นแหละ ที่สามารถทำหนังกึ่งประวัติศาสตร์ออกมาได้ไม่ง่วงเลยแม้แต่นิดเดียว
.
สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนอยากจะกราบงามๆ ให้กับผู้กำกับ ก็คือการที่หนังเลือกที่จะไปในทิศทางที่ชัดเจนเพื่อที่จะ "คลายความสงสัย" (Clear the air) ในประเด็นที่ว่าสายสัมพันธ์ระหว่างควีนกับอับดุลนั้นเป็นฉันชู้สาวหรือไม่ ... ด้วยความที่ทั้งภาษากายและไดอะล็อกของทั้งสองตัวละครมัน misleading มากๆ จนเราแอบประหวั่นใจไม่ได้ แต่พอหนังมันทำตัวเองให้ชัดเจนแล้ว เราก็เลยกลับไปเพลิดเพลินกับเรื่องราวมึนๆ ในวังต่อได้อย่างสบายใจ
.
ในแง่ของจุดด้อยก็ยังพอมีบ้าง คือในฐานะหนังเชิงอัตชีวประวัติแล้ว มันยังไม่ได้ให้ timeline ที่ชัดเจนมากพอที่เราจะปะติดปะต่อเรื่องราวได้ คือจนจบเรื่องเราก็ยังไม่ชัวร์อยู่ดีกว่าสรุปแล้วอับดุลมาถวายการรับใช้ให้ควีนกี่เดือนกี่ปีกันแน่? ที่เห็นไต่เต้าตำแหน่งและได้ปูนยศเร็วมากมายขนาดนี้มันนานแค่ไหนกัน? คำถามเหล่านี้หนังยังไม่สามารถตอบออกมาให้ชัดเจนได้ ... แต่ก็พอเข้าใจว่าหนังเรื่องนี้คงสร้างจากการปะติดปะต่อมโนเรื่องราวจากหลักฐานทางประวัติศาสตร์อันน้อยนิดเป็นแน่ เพราะทางอังกฤษเองก็เพิ่งจะค้นพบหลักฐานทั้งหลายของท่านอับดุลเมื่อปี 2010 นี่เอง แต่เดาว่าก็คงไม่ได้ครบถ้วนขนาดนั้นหรอกมั้ง
.
สิ่งหนึ่งที่ผู้เขียนให้ความสนใจกับราชวงศ์อังกฤษมาตลอดก็เพราะความเปิดกว้างที่เขากล้าขาย กล้านำเสนอคุณค่าทางประวัติศาสตร์ของตัวเองออกมาอวดในแง่มุมที่น่าสนใจได้ บวกกับ "ความกล้า" ที่จะเอาทั้งด้านดีและด้านเสียในพระราชสำนักออกมาตีแผ่ให้สาธารณชนได้รับชมกัน และจะเห็นว่าเรื่องราวของเชื้อพระวงศ์ที่มีชื่อเสียงหลายพระองค์ก็ถูกนำไปสร้างเป็นหนัง-ทีวีซีรีย์มาหลายต่อหลายเรื่องแล้ว ไม่ว่าจะเป็น The King's Speech ที่ถือเป็นหนึ่งในสุดยอดหนังขวัญใจมหาชนตลอดกาล หรือแม้แต่ซีรีย์ The Crown ที่กำลังฉายอยู่ในปัจจุบันก็เช่นกัน
.
.
สรุป Victoria and Abdul ก็เป็นหนังน่ารักๆ อีกเรื่องหนึ่งที่ดูได้ทั้งครอบครัว มีเรื่องราวที่ชวนขบขัน กินใจ และน่ารักน่าเอ็นดู บวกกับความน่าสนใจในพิธีรีตองของพระราชสำนักที่เอามาอวดให้เราได้เปิดหูเปิดตาเล่นๆ โดยส่วนตัวแล้วผู้เขียนขอยกให้เป็นตัวเลือกอันดับหนึ่งของสัปดาห์อันแสนเงียบเหงานี้เลยครับ ... เพราะมันไม่มีหนังเรื่องอื่นเข้ามาฉายแข่งแล้วล่ะ
ขอให้มีความสุขกับควีนวิกตอเรียแล้วกันครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้