พ่อแม่ครับ ปลูกฝังวินัยให้กับลูกเถอะนะครับ

ผมทำงานอยู่ย่านอโศก ต้องขึ้นบีทีเอสทุกวัน ผมเข้าใจนะว่าในความเร่งรีบ บางทีเลยเบียดเสียดกัน
แต่สิ่งหนึ่งที่ผมไม่โอเคเลยคือเรื่องวินัยของคนไทย การขึ้นบีทีเอส ต้องต่อแถว ผมเข้าใจถูกมั้ย
แต่สิ่งที่ผมเห็นคือ ในขณะที่หลายคนต่อแถว มีบางคนไม่ต่อ พอรถมา เดินแซงทุกคนขึ้นไปเลย
บอกตรงๆ นะว่าผมเจอทุกวัน ผมกล้าพูดเลยว่าผมยืนต่อแถว ไม่แซงใคร ผมรอได้ ถ้าสายก็เพราะผมออกจากบ้านช้าเอง
ทำไมผมไม่เตือน ถ้าจะต้องเตือนจริง ผมต้องเตือนแทบตลอดสายครับ เพราะไม่ได้มีคนเดียว
บางคนก็ตีเนียน ยืนคุยโทรศัพท์ พอรถมาแซงคิวชาวบ้านขึ้นมาเลย

อีกสิ่งหนึ่งที่ผมรู้สึกไม่สบายใจคือ พ่อแม่ผู้ปกครองที่ชักนำลูกให้เสียคน ผมใช้คำว่าชักนำนะครับ
ล่าสุดผมขึ้นบีทีเอส เจอแม่ลูก แม่อายุอานามพอสมควร แต่ลูกชายคงไม่เกินสิบขวบ
ขณะที่ทุกคนยืนต่อแถว สองแม่ลูกก็เดินมายืนข้างผม ผมจึงได้ยินบทสนทนาชัดเจน
ตัวเด็กบอกแม่ว่า เค้ายืนต่อคิวกันอยู่ ต้องไปต่อคิวตรงโน้น เด็กก็ชี้ไปทางหางแถว ซึ่งยาวพอสมควร
แม่บอกเด็กว่าอยู่นี่ล่ะ เด็กก็มองหน้าแม่แบบงงๆ ผมก็หันไปมองหน้าเด็ก รอดูว่าสองคนนี้จะทำยังไง
พอบีทีเอสมา เด็กก็บอกว่า ต้องรอให้คนในบีทีเอสออกมาก่อน (เดาว่าเด็กคงถูกครูสอนมา พูดท่องกฎเป๊ะเลย)
ปรากฎว่าแม่ไม่ฟังและแม่ไม่รอครับ ดึงมือเด็กแล้วแซงคิวทุกคนเข้าไปในบีทีเอสแบบไม่แคร์ว่าจะเบียดใครบ้าง
ผมได้แต่มองหน้าเด็กแบบปลงๆ สุดท้ายแม่ลากลูกชายเข้าไปโซนด้านในได้สำเร็จ

มีอีกหลายเคสครับที่ผมเจอ บอกตรงๆ นะว่าส่วนมากพ่อแม่เป็นคนนำเด็กทั้งนั้น
จะปลูกฝังสอนลูกสอนหลานกันยังไงครับ ถ้าพ่อแม่เป็นซะแบบนี้
หลายคนมองว่า มันเป็นเรื่องเล็กน้อย ผมมองไปว่านี่ไง สาเหตุที่คนไทยส่วนนึงไร้วินัย
ผมไม่ใช่คนดี ไม่เพอร์เฟค แต่ผมคิดว่าผมเคารพกฎระเบียบของสังคม เพราะที่บ้านผมสอน
คนรุ่นเก่าเป็นไม้แก่ดัดยาก แต่เด็กๆ ยังปลูกฝังได้ทัน เริ่มตั้งแต่วันนี้ไม่สายไปครับ