เลิกจมกับความรักครั้งเก่าไม่ได้เลย คนเราจะลืมความเลวร้ายได้ใช้เวลาเท่าไหร่กัน

เราเลิกกับแฟนมาแล้ว ก็เกือบจะสองปีดีดัก เหตุเพราะ เขามีอีกคนในชีวิตที่เขาเลือกไม่ได้ ก่อนหน้านี้ เราคบแฟนคนนี้มาสามปีครึ่ง    เขาเคยนอกลู่นอกทางเราครั้งนึง แต่เขาก็เลือกเรา  แต่ครั้งนี้กลับไม่ได้เป็นแบบนั้น เขาไม่ยอมเลือก   เราจึงยอมถอยออกมาเอง
    โอเค เราอาจจะผิดตรงเวลาเนื่องจาก ช่วงนั้นเป็นช่วงชีวิตนักศึกษาปี 4  ทุกคนที่ผ่านช่วงเวลานันคงทราบดี ว่า วิชาเรียนปีสุดท้าย  พ่วงกับวิจัยมันหนักขนาดไหนสำหรับสาย IT เรายอมรับว่า เราไม่มีเวลาให้เขาเลย   แต่เรากลับห้องมาเลยก็กอดเขาตลอดนะ    
    หลังจากเลิกไปแล้วเราก็ยังเปิดสงครามกับแฟนใหม่เขาตลอดเวลา จนเกือบเรียนไม่จบ   จึงถอยออกมาอีกครั้ง   หลังจากเรียนจบ เราจึงไปทำงาน ที่กรุงเทพ ช่วงนั้น ก็มีคนคุยนะ แต่แปลกเรากลับยิ่งเหงา กอปรกับ ความกดดันจากงานที่ทำที่หามรุ่งหามค่ำ ปรึกษาทางบ้านก็ไม่ได้  เรามีปัญหา
คนที่คุย ก็เสือสิงห์ กระทิงแรด
    เราไม่ได้ต้องการ เซ็กซ์ เราต้องการคนที่อยู่ข้างๆ  และยิ่งเราไปเห็นภาพบาดตา ของแฟนเก่าเรายิ่งบั่นทอนใจ เราจึงไปทำงานที่ต่างประเทศจนทุกวันนี้  แต่ใจเราไม่เคยหยุดร้อนเราไม่เคยลืมยิ่งเราเหงามากเท่าไหร่เรายิ่งคิดมากขึ้น แฟนใหม่เขาก็เหมาะจะประกาศให้เรารู้ความเป็นไปอยู่กลายๆ  เรายิ่งรู้สึกแย่ ทั้งๆที่เขาเอาคนของเราไปอ่ะ  แต่แปลกตอนนี้ก็จะสองปีเขาก็ยังรักกันอยู่ กับแฟนเก่าเขาก็ทักเรามาถามไถ่บ้างนะ เราก็ดีใจทุกครั้งที่เขานึกถึงเรา
     เราทราบดีนะว่าชีวิตมันมีอะไร มากกว่า การหาความรักแต่เรา วางมันลงไม่ได้เลย  
ปล.เราไม่ใช่ผู้หญิงนะ เราหาความรักไม่ได้ง่ายๆ หรือเรื่อยๆแบบผู้หญิง   ตอนนี้เราหาทางออกให้ตัวเองไม่ได้จริงๆ