ถามผู้หญิงที่มีประสบการณ์บอกเลิกแฟนตอนอายุ 30+ โดยที่ไม่ได้มีหนุ่มมาสแปค่ะ

อะไรทำให้คุณตัดสินใจเลิกกับแฟน ตัดสินใจนานไหมคะ ....

ตอนนี้ทีคบอยู่คบมา 10 ปี ตั้งแต่สมัยเรียนเค้าเป็นคนเสมอต้นเสมอปลาย คือ ไม่พัฒนายังไงก็ไม่พัฒนายังงั้น ไม่มีทั้งฐานะและหน้าที่การงาน ข้อดีที่สุดของเค้าคือตอนอยุ่ด้วยกันเค้าจะดูแลเทคแคร์เราดีมาก

แต่มันไม่มีประโยชฯ์เลยเพราะตอนนี้อยู่ไกลกัน เคยชวนเค้ามาหางานทำที่กรุงเทพเพราะเค้าว่างงานอยู่ แต่เค้าไม่ยอมมา (ตลอดระยะเวลา 10 ปีที่คบกันมา มีเวลาที่เค้ามีงานทำจริงจังแค่ 2 ปีค่ะ  ตอนนี้เค้าว่างงานมา 2 ปีแล้ว โดยไม่รู้ว่าอยู่ต่างจังหวัดแล้วหางานรึเปล่า แต่เคยโทรไปถามที่บ้านเค้า แม่เค้าบอกว่าไม่ได้ทำอะไร) พยายามชวนให้เค้ากลับมาหางานทำที่กรุงเทพฯ เพราะอย่างน้อยก็มีงานหลากหลายเล็กน้อยก็ทำไปหาเลี้ยงตัวเองได้ก็พอ แต่เค้าก็ไม่ยอมมาค่ะ

เค้าเคยหายไปจู่ๆติดต่อไม่ได้นานเป็นเดือนสองเดือน เราไม่เคยได้ยินคำขอโทษจากเค้าเลยที่หายไป เค้าขอแค่ให้เข้าใจและเชื่อใจเค้า เค้าบอกว่ามีปัญหาทางจิตเป็นโรคซึมเศร้าบางทีก็ไม่อยากพูดคุยกับใคร ไม่ใช่แค่เรา เพื่อนสนิทมิตรสหายเค้าก็ไม่ติดต่อค่ะ เค้ามองว่าไม่ใช่ความผิดของเค้าที่ทำตัวติดต่อไม่ได้ เค้าเป็นของเค้าแบบนี้ และเราต้องเข้าใจที่เค้าเป็นแบบนี้ .....

สิ่งที่ปลอบประโลมจิตใจเราทุกวันนี้คือ ศรัทธาในความรักอย่างเดียว เพราะเค้าก็ไม่ได้หนีหายเราไปมีคนใหม่ที่ไหน และความหวังว่าเค้าจะดีขึ้น ซึ่งริบหรี่มาก รวมกับอายุเราที่เพิ่มขึ้นทุกวัน ก็ยิ่งทำให้เราคิดมาก

เมื่อกี๊ถามเค้าไปว่า นี่เราอยู่คนเดียวถ้าเราป่วยหรือช็อคตายจะทำไงดีเนี่ย เค้าบอกเราว่า ให้ไปหาอุปกรณ์สำหรับคนแก่ที่ใช้กันเอาไว้เรียกรถพยาบาลมาใช้ค่ะ  เราเลยรู้สึกว่าเค้าไม่ได้แคร์เราเลยว่าเราจะเป็นยังไง รู้สึกว่าเค้าไม่ได้อยากมาอยู่กับเรา ไม่ได้หาทางให้มาร่วมใช้ชีวิตด้วยกัน รู้สึกทางข้างหน้ามันไม่มีจุดหมาย รุ้สึกฝากชีวิตกะคนคนนี้ไม่ได้

ก่อนหน้านี้เคยเลิกกันเรื่องอยู่ไกลกันมาก่อนเลยรู้ว่าถ้าเลิกกันทั้งที่ยังรักมันทรมานค่ะ และตอนนี้การบอกเลิกทั้งๆที่ยังรักมันยากมากถึงมากที่สุด

ความรู้สึกตอนนี้คือ รักมาก แต่ก็ไม่อยากเสียเวลาคบต่อ แต่ก็ไม่กล้าบอกเลิก  สับสน  ขอคนมีประสบการณ์ช่วยแชร์หน่อยค่ะ