..สังคมทุกวันนี้ก็อย่างว่า คงไม่มีใครจริงใจกับเรา.ทุกคนล้วนแล้วทำเพื่อความอยู่รอดของตัวเองทั้งนั้น แต่ก็กลับมีบางคนที่พยายามเสี้ยมให้คนอื่น ผิดใจกันตลอดเวลา ไม่ว่าด้วยเหตุใดก็ตาม คือเราก็รู้ว่าคงไม่มีใครจริงใจกับเราหรอก แต่เราไม่อยากรับรู้ รับฟังเรื่องอะไรทั้งนั้น โดยส่วนตัวเราก็รู้ว่ามีอีกคนไม่ชอบเรา แต่ก็มักจะมีคนอีกคน มาคอยพูดนั้นพูดนี้ให้ฟัง ว่าคนนั้นนินทาเราอย่างนั้นอย่างนี้ ทั้งที่จริงเราก็รู้อยู่แล้วว่าเขาต้องพูด แต่เวลาอยู่ต่อหน้าเราคนนั้นก็ทำเป็นดีตามมารยาทอยู่แล้ว แต่เราห็โอเครนะ ไม่ใส่ใจ แค่ต่างคนต่างอยู่ก็แล้วกันไป สังคมสงบสุข แต่คนที่มาเป็นสื่อกลางนี่สิ จะคอยเสี้ยมให้เราเกลียดเขา เราเบื่อตรงนี้แหล่ะ เมื่อไร่คนที่บรรลุนิติภาวะ เขาจะแยกแยะอะไรหลายๆอย่างออก เราเข้าใจว่าทุกคนบนโลกล้วนทุกนินทา แต่เราเบื่อกับสังคมที่มีแต่คนแบบนี้ จะเดินหนีก็ไม่ได้เพราะเราก็ยังทำงานด้วยกันทุกวัน ทุกวันนี้ก็พยายามเอาหูไปนาเอาตาไปไล่ แต่มันก็มีเรื่องมากวนใจตลอด เราไม่รู้มีคนอื่นเจอเหมือนเราไหม แล้วจัดการกับความรู้สึกแบบนี้ยังไง บางทีก็อึดอัด หงุดหงิด อธิบายไม่ถูก มันไม่รู้สึกโล่ง มันเหมือนมีอะไรค้างๆคา ดูวุ่นวายไปหมด บางทีเหนื่อย เบื่อ อยากไปไกลๆไปในที่ไม่มีคนรู้จัก........😑😐มีใครเป็นเหมือนเราไหม?