สวัสดีคะ ตามหัวข้อเลยคะ เคยมีแฟนคนแรกเป็นตำรวจคะ จริงๆไม่เคยคิดจะมีแฟนเป็นตำรวจ ก็อย่างที่รู้ๆกัน ตำรวจส่วนใหญ่เจ้าชู้ แถมผญ.ส่วนใหญ่.ก็ชอบคนในเครื่องแบบอีก ส่วนตัวเป็นคนขี้หึงมากกกกกเลยคิดว่าตัวเองไม่เหมาะกับคนอาชีพนี้คะ เราคบกันตั้งแต่เค้าเป็นนศ.มหาลัยแห่งนึง เค้าอายุมากกว่าเรา3ปี ส่วนเราทำงาน จบ.ม.ปลายยังไม่ได้เรียนต่อ เจอกันเพราะมีเพื่อนคนเดียวกันก็เลยเจอกันอยู่บ่อยๆแต่ไม่เคยคุยกันเลยคะ ตอนนั้นเค้าเพิ่งเลิกกะแฟน ผญ.บอกไม่มีอนาคตเลยขอเลิก เค้าน่าสงสารมากตอนนั้น เริ่มไม่ไปเรียน กินเหล้าหนัก แต่เราก็ทำได้แค่ให้กำลังใจเค้า จนหลังๆเราสนิทกันมากขึ้น วันนึงก็ตัดสินใจ "ให้โอกาส" คนขี้เมาคนนี้ได้กลับตัวและพิสูจน์ตัวเองคะ ผช.กับผญ.ธรรมดาๆ2คน คบกันประคองกันมาได้1ปี เขาก็สอบติดนายสิบตำรวจ เขาดรอปเรียนเพื่อเข้ารับการฝึกอีก1ปี หลังจากนั้น หน้าก็ไม่ได้เห็น วันๆนึงหลังฝึก เขาต้องต่อตู้โทสับเพื่อจะโทมาหาเรา วันนึงได้คุยกันไม่เกิน3นาที หลังๆฝึกหนักมีโทมาบอกไม่ไหวจะลาออก ร้องไห้ก็มี เราก็ทำได้แค่พูดให้กำลังใจ พูดให้เขาสู้เพื่ออนาคตของเขาเอง เขาจะบอกกับเราเสมอว่า ถ้าไม่มีเราเค้าจะลาออก แต่เพราะมีเราเขาจะสู้ไม่ใช่เพื่ออนาคตของเค้าคนเดียว เพื่ออนาคตของเรา2คน ฝึกจบเราจะได้อยู่ด้วยกัน ทุกครั้งเค้าจะบอกให้เรารอเค้านะ อย่ามีใครให้รอเค้า แล้วก็ร้องไห้เป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนกระทั่งอีกไม่กี่วันเขาก็จะฝึกจบ แม่ก็โทมาตามเรากลับไปยุบ้าน เพราะเราจากบ้านมา2ปีแล้ว เขามาส่งเราสถานีรถไฟ บอกเราว่าอย่าร้องไห้นะ แต่เขากลับร้องส่ะเอง เดินตามรถไฟจนสุดทางเดิน กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหวจริงๆตอนนั้น เรารักกันมาก เรากำลังจะสร้างอนาคตด้วยกัน แต่เราไม่เคยรับรุ้เลยว่าวันนั้นมันเปนวันสุดท้ายที่เราได้ยุด้วยกัน ได้กอดกัน จับมือกัน เค้าติดยศโดยไม่มีเรายุข้างๆ หลังจากที่เรากลับมายุบ้านได้ไม่นาน เขาก็เริ่มเปลี่ยนไป จนวันนึงเค้าก้อให้เหตุผลกับเราว่า เค้ามีคนใหม่เเล้ว เพราะเรายุไกลกัน คงไม่ต้องอธิบายนะว่ามันเจ็บปวดทรมานแค่ไหน อนาคต ความฝัน ชีวิตคู่ พัง! เวลา2ปีที่ยุด้วยกันมา 1ปียุเคียงข้างกันในวันที่ไม่มีอะไรเลย อีก1ปีที่รอ ที่หวังจะได้ยุด้วยกันตลอดไป เค้ากลับทิ้งคนที่เคยลำบากมาด้วยกัน คนที่จับมือเค้าขึ้นมาในวันที่เค้าไม่มีอะไรเลยแต่เราก็ยังยุข้างเค้า มันเจ้บปวดที่สุด
..... เราตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ทั้งๆที่ก็ยังลืมไม่ได้ กลับมาเรียน พยายามสร้างอนาคต เวลาผ่านมา2ปี เราไม่เคยเปิดใจให้ใครเข้ามาเลย จนมาเจอคนๆนึง อายุมากกว่าเรา6ปีมารู้ที่หลังว่า เขาเป็นตำรวจ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะใจมันยังไม่อยากคบใคร ยังเข็ดกะอดีตอยู่ คุยกันให้กำลังใจ เพราะพี่เค้าเป็นตำรวจตระเวนชายแดนปฎิบัติหน้าที่อยู่3จังหวัดชายแดนใต้ คุยกันมาได้ครึ่งปี รู้สึกตัวอีกทีดันชอบเค้าไปแล้ว แต่ก็พยายามห้ามใจตัวเอง เขาบอกให้เราอย่ามองที่เขาทำอาชีพอะไร ให้รักที่เค้าเป็นเค้า เราทำไม่ได้เลยตอนนั้น มันกลายเป็นปมที่แก้ไม่ได้ของเราไปแล้ว แต่เราก็ยังพยายามจะแกะมันออกให้ใด้ จนวันนึงเราก็ยอมรับมันได้ เค้าเป็นผช.สุภาพ อบอุ่น ใจเย็น มีแต่รอยยิ้มให้เราตลอด ให้ความสำคันกับเราตลอดถึงเค้าจะไม่ค่อยมีเวลา ตอนนั้นเรามีความสุขมาก รู้สึกตัวเองเป็นผญ.ที่โชคดีมากคนนึง รู้สึกสบายใจ มันอบอุ่นใจถึงแม้เราจะยุไกลกันมากก็ตาม แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกกะเราอีกครั้ง วันนึงเราคอลคุยกันปกติเหมือนทุกๆวัน เค้าบอกกับเราว่า "เค้ามีลูกมีเมียแล้ว" เราจุกพุดอะไรไม่ออกเลย น้ำตาไม่ไหลนะคะ เค้าบอกว่าเค้าเลิกกันแล้ว เมียเอาลูกไปและแต่งงานใหม่แล้ว เขาได้แต่พูดว่า เค้าผิดเองๆๆ ถ้ารับไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ เขาทำใจไว้แล้ว ตอนนั้นเราได้แต่เงียบในใจได้แต่ถามตัวเองว่า ทำไมนะทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ อุตส่าห์เริ่มต้นใหม่ อุตส่าห์รักษาหัวใจมาได้ตั้งนาน แต่คิดไปคิดมา เราคิดแบบนั้นมันไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอ ทุกคนย่อมมีอดีต เราควรให้โอกาสเค้าสิ
"โอกาส" อีกแล้วหรอ? เราเคยให้กับคนๆนึงไปหนิ แต่เค้ากลับเอามันมาทำร้ายเราจนได้
- เราควรให้โอกาสเค้าไหมคะ ?
- ถ้าไม่ เราควรทำไง ??
- ใครมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้าง ยินดีรับฟังนะคะ
ขอคำปรึกษาคะ เราควรมีแฟนเป็นตำรวจอีกไหม ในเมื่อเคยเจ็บเพราะตำรวจมาครั้งนึง
..... เราตัดสินใจเริ่มต้นชีวิตใหม่ทั้งๆที่ก็ยังลืมไม่ได้ กลับมาเรียน พยายามสร้างอนาคต เวลาผ่านมา2ปี เราไม่เคยเปิดใจให้ใครเข้ามาเลย จนมาเจอคนๆนึง อายุมากกว่าเรา6ปีมารู้ที่หลังว่า เขาเป็นตำรวจ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไร เพราะใจมันยังไม่อยากคบใคร ยังเข็ดกะอดีตอยู่ คุยกันให้กำลังใจ เพราะพี่เค้าเป็นตำรวจตระเวนชายแดนปฎิบัติหน้าที่อยู่3จังหวัดชายแดนใต้ คุยกันมาได้ครึ่งปี รู้สึกตัวอีกทีดันชอบเค้าไปแล้ว แต่ก็พยายามห้ามใจตัวเอง เขาบอกให้เราอย่ามองที่เขาทำอาชีพอะไร ให้รักที่เค้าเป็นเค้า เราทำไม่ได้เลยตอนนั้น มันกลายเป็นปมที่แก้ไม่ได้ของเราไปแล้ว แต่เราก็ยังพยายามจะแกะมันออกให้ใด้ จนวันนึงเราก็ยอมรับมันได้ เค้าเป็นผช.สุภาพ อบอุ่น ใจเย็น มีแต่รอยยิ้มให้เราตลอด ให้ความสำคันกับเราตลอดถึงเค้าจะไม่ค่อยมีเวลา ตอนนั้นเรามีความสุขมาก รู้สึกตัวเองเป็นผญ.ที่โชคดีมากคนนึง รู้สึกสบายใจ มันอบอุ่นใจถึงแม้เราจะยุไกลกันมากก็ตาม แต่แล้วโชคชะตาก็เล่นตลกกะเราอีกครั้ง วันนึงเราคอลคุยกันปกติเหมือนทุกๆวัน เค้าบอกกับเราว่า "เค้ามีลูกมีเมียแล้ว" เราจุกพุดอะไรไม่ออกเลย น้ำตาไม่ไหลนะคะ เค้าบอกว่าเค้าเลิกกันแล้ว เมียเอาลูกไปและแต่งงานใหม่แล้ว เขาได้แต่พูดว่า เค้าผิดเองๆๆ ถ้ารับไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะ เขาทำใจไว้แล้ว ตอนนั้นเราได้แต่เงียบในใจได้แต่ถามตัวเองว่า ทำไมนะทำไมเราต้องมาเจออะไรแบบนี้ อุตส่าห์เริ่มต้นใหม่ อุตส่าห์รักษาหัวใจมาได้ตั้งนาน แต่คิดไปคิดมา เราคิดแบบนั้นมันไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรอ ทุกคนย่อมมีอดีต เราควรให้โอกาสเค้าสิ
"โอกาส" อีกแล้วหรอ? เราเคยให้กับคนๆนึงไปหนิ แต่เค้ากลับเอามันมาทำร้ายเราจนได้
- เราควรให้โอกาสเค้าไหมคะ ?
- ถ้าไม่ เราควรทำไง ??
- ใครมีความคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้บ้าง ยินดีรับฟังนะคะ