เมื่อปลายเดือนสิงหาคม ต้องพาแม่เข้าห้องฉุกเฉินด่วน เนื่องจากแม่มีลิ่มเลือดอุดตันที่ก้านสมอง การป่วยครั้งนี้ค่อนข้างหนักหนาสาหัส เนื่องจากก้าสมองเป็นส่วนสำคัญในการควบคุมอวัยวะสำคัญหลายอย่าง อีกทั้งแม่อายุจะ 90 แล้ว แต่แม่ก็รอดมาได้ อยู่ห้องไอซียูเกือบสัปดาห์ ออกมาอยู่ห้องธรรมดาอีกสองสัปดาห์กว่า ปรากฎว่าแม่พูดไม่ชัด เสียความสามารถในการพูดไป แขนขาไม่มีแรงที่จะเคลื่อนไหว กลืนอาหารลำบาก กลายเป็นผู้ป่วยติดเตียง ต้องฟีดอาหาร และดูดเสมหะบางครั้ง
การดูแลคุณแม่ในสภาพของผู้ป่วยติดเตียง และระวังเรื่องแผลกดทับนั้น เป็นเรื่องที่ต้องให้ความใส่ใจค่ะ แต่ที่เป็นห่วงมากคือ แม่มีอาการแปลก ๆ คือ ร้องออกมาเกือบตลอดทั้งวัน เนื่องจากแม่พูดไม่ชัด การสื่อสารกันให้เข้าใจก็ลำบาก แต่แม่ยังรู้เรื่อง จำลูกหลานได้ เวลาเล่าอะไรให้ฟังแม่ก็เข้าใจ แต่อาการร้องก็ยังเป็นอยู่ตลอด หลายครั้งแม่จะร้องออกมาแล้วบอกว่าหิวข้าว ยังไม่ได้กินข้าวเลย แล้วร้องออกมาเหมือนเด็ก พูดยังไงก็ไม่ฟัง ดิฉันรู้สึกเป็นห่วงมากเลยค่ะ
บางคนบอกว่าอาการแบบนี้จะเป็นอยู่ไม่กี่เดือน แล้วแม่ก็จะไป ดิฉันฟังแล้วก็ตกใจ แต่บางครั้งที่เห็นแม่เป็นอย่างนี้รู้สึกสงสารแม่มากเลย ไม่อยากให้แม่ทรมานอย่างนี้เลย อยากฟังประสบการณ์ของเพื่อน ๆ ที่มีแม่ป่วยแบบเดียวกัน มีวิธีดูแลอย่างไรคะ แล้วอาการต่อไปจะเป็นยังไง
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ใครมีพ่อแม่เป็นโรคเส้นเลือดสมองตีบบ้างคะ มาแชร์ประสบการณ์หน่อย
การดูแลคุณแม่ในสภาพของผู้ป่วยติดเตียง และระวังเรื่องแผลกดทับนั้น เป็นเรื่องที่ต้องให้ความใส่ใจค่ะ แต่ที่เป็นห่วงมากคือ แม่มีอาการแปลก ๆ คือ ร้องออกมาเกือบตลอดทั้งวัน เนื่องจากแม่พูดไม่ชัด การสื่อสารกันให้เข้าใจก็ลำบาก แต่แม่ยังรู้เรื่อง จำลูกหลานได้ เวลาเล่าอะไรให้ฟังแม่ก็เข้าใจ แต่อาการร้องก็ยังเป็นอยู่ตลอด หลายครั้งแม่จะร้องออกมาแล้วบอกว่าหิวข้าว ยังไม่ได้กินข้าวเลย แล้วร้องออกมาเหมือนเด็ก พูดยังไงก็ไม่ฟัง ดิฉันรู้สึกเป็นห่วงมากเลยค่ะ
บางคนบอกว่าอาการแบบนี้จะเป็นอยู่ไม่กี่เดือน แล้วแม่ก็จะไป ดิฉันฟังแล้วก็ตกใจ แต่บางครั้งที่เห็นแม่เป็นอย่างนี้รู้สึกสงสารแม่มากเลย ไม่อยากให้แม่ทรมานอย่างนี้เลย อยากฟังประสบการณ์ของเพื่อน ๆ ที่มีแม่ป่วยแบบเดียวกัน มีวิธีดูแลอย่างไรคะ แล้วอาการต่อไปจะเป็นยังไง
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ