สวัสดีครับ ผมเป็นชาวจังหวัดแห่งหนึ่งในภาคอีสาน ที่ได้ขนานนามว่า สะดืออีสาน ผมทำงานด้านสุขภาพ ครับ พึ่งเรียนจบ อายุ 25 ย่าง 26 ชีวอตปัจจุบัน.ก็ทำงานตามหน้ามี่ครับ หนักบ้างเบาบ้าง ส่วนใหญ่จะหนักซะมากกว่า งานก็ คล้ายๆ ร้านสะดวกซื้อ 24 ชม นะครับ หมายถึง ทำงานะลอดเวลา เวลานอน คือ เวลา ที่ ไม่ได้อยู่เวร แค่นั้นครับ
ผมเป็น คนที่ มีความต้องการขั้นพื้นฐาน เหมือนกับคนทั่วไป นะครับ โดย มากก็ มีหมดแล้ว เว้นเรื่องเดียว คือเรื่องคู่ชีวิตครับ ถามตรงๆ ปัจจุบัน รสนิยมทางเพศเรา มีมากกว่า20 แบบ ให้ทายนะครับ ว่า ผม แบบไหน แต ไม่เป็นไรครับ ผมเป็น `เกย์` นั่นแหละครับ จุดเริ่มของสิ่งที่ผมได้ตัดสินใจมาตั้งกระทู้ ครั้งแรกนี้ เกริ่นนิดนึงนะครับ ผมก็ หน้าตากลางๆ ขาวเหลือง พ่อมีเชื้อสานจีน แม่ ลาว สูง176 นน.83 มีกล้ามนิดๆ ไขมันเยอะกว่า ฐานะ ก็ กลางๆ ก่อนหน้านี้ ผม ได้คุยกับ รุ่นพี่ ผช. คนนึง เป็น เอ่อ ทำงาน เกี่ยวกับ การดูสุขภาพฟัน นะครับ หน้าตาดี ขาว ตี๋ เราสองคน เริ่ม รู้จักกัน ผ่าน เฟสบุ้ค ครับ ไม่รู้นานแค่ไหนแล้ว ไม่รู้ใครแอดใครมาก่อน เราติดตามกันเรื่อยๆ ครับ ไม่ได้ เน้นคุยหรือ อะไรพิเศษ ประมาน 3 เดือนกว่า ที่เรา เป็น เฟรน ใน เฟส มีวันนึง สองสาม สัปดาห์ ก่อน หลังจากที่ ผมโพสต์ เรื่อง ดราม่า ในชีวิตเกี่ยวกับการทำงาน นุ้นนี่ ไรสาระ บ่นๆ ตามนิสัยคนชอบบ่น และติดเฟส พี่เขา ให้นามแฝงว่า พี่ ก ละกันนะครับ พี่ก็ทักเข้ามาคุยกับเรา พูดประมานว่า ให้กำลังใจนะครับ แม้ว่าเราไม่ค่อยได้คุยกัน แต่พี่เปน็fc น้องนะ เราก็ เอ่อ มาแปลกอ่ะ ดด้วยความที่เรารู้ตัวเองดีว่าเราธรรมดา มาก พี่ ก ออกจะดูดี อื้ม หล่อ เราก็อยากคุยนะ แต่รู้ว่าคงไม่ดีหรอก จนวันที่พี่เขาทักมา เราเลยเริ่มค่อยๆ คุยกัน จากความรู้สึกที่เคยไม่กล้าคุย เราก็คุยกันมากขึ้น ถามสารทุกข์สุขดิบกัน คอลวิดิโอกันบ้าง ถ่ายรุปส่งให้กันบ้าง พี่ ก จะบอกผมเสมอว่า ผมไม่ได้ดูกลางๆ เลยนะ ผมหล่อ โปรไฟล์ดี นิสัยดี โดยรวมคือดีมาก ไม่อยากให้ผมตำหนิตัวเองมากไป ผมก็ ฟังๆ ก็ โอเค รู้สึกดีนะ พี่เขาคอยเป็นห่วงความรู้สึกเรา ^^-
จนมาวันนี้ ครบ2สัปดาห์ที่เริ่มคุยกันจริงจัง พี่เขามีแพลน ที่จะมาหาเรา และ มางานรับปริญญา เรา เราก็มีแพลน จะไปหา พี่เขา เช่นกัน คือเรายุ อีสาน พี่เขา ยุ จ. ทางเหนือ ที่ มี มช แต่จริงๆ พี่เขา ทำงานประจำที่ รพ. แถวปริมนฑล จน .. วันนี้ หลังจากที่เราได้เริ่ม คุยโทรศัพท์ กัน ประมาน10นาที พี่ ก เลย ตัดสินใจบอกอะไร บางอย่างกับผม ความคือ ตอนนี้พี่รู้สึกดีกับผมมาก คุยกับผมคนเดียว (ผมก็เหมือนกันนะ) ป.ล. พี่ ก อายุ27 นะ ซึ่ง จุดหมายปลายทาง ของเรา สอง คน ตามปกติมันก็ต้องเป็นแฟนกัน แต่ พี่อยากบอก กับ ผม คือ พี่ ต้องทำงานที่ จ บ้านเกิด ผม ก็เช่นกัน ถ้า วันนึง เราคุยกันไป เรื่อยๆ ในฐานะแฟน แต่ แทบจะไม่ได้เจอกันในชีวิตจริงๆเลย พี่ ก กลัวว่า ไม่ผมก็พี่ อาจมีวันที่ ใครซักคน หายไป จากกัน ด้วยเพราะระยะทาง หน้าที่ และอีกหลายอย่าง ... ซึ่งผม เข้าใจในสิ่งที่ พื ก พยายาม สื่อสารผม ทุกอย่าง พี่บอกต่อว่า .. พี่ไม่อยากให้วันนึง ผมและพี่ กลายเป็น คนไม่รู้จักกัน อาจเพราะ เราห่างกัน เราอาจไม่พอใจกัน และเรา ก็อาจเลิกต่อกัน แบบ เจ็บๆ พี่เลย อยากเสนอ ว่า ให้ความสัมพันธ์ ของเรา เป็นแบบ พี่รักน้อง แบบนี้ ไปตลอด อิสระต่อกัน แต่ เราจะคุยกัน ระบายความทุกข์ หรือ ความสุข ให้กันฟังได้ ไปมาหากันได้ ห่างกันได้ แต่จะกลับมาคุยกันอีก จะไม่งอลกัน ถ้าบางคนหายไป.เราจะมีแต่ความหวังดีให้กัน พี่ ก บอกปิดท้ายว่า ผมเป็นคนที่ หล่อ ไม่ใช่แค่หน้าตากลางๆ อยากให้ผมภูมิใจในตัวเอง และ พี่ก็เชื่อว่า สักวันนึง้ ผม จะได้เจอคนที่พิเศษ ที่สามารถดูแลผมได้ รักผม อยุ่ใกล้ๆกัน และพี่ ก็หวังเช่นกัน สุดท้าย พี่ก็ บอกว่า ถ้าเป็รไปได้ พี่ก็อยสกเป็นคนพิเศษ คนนั้น.... ที่พี่ตัดสินใจบอกผม ตั้งแต่วันนี้เพราะ พี่สงสารผม ไม่อยากให้ผมปิดโอกาสตัวเอง ....
จะมีทางไหน ที่ ผช เป็นเกย์ แบบผม จะมีคู่ชีวิต ที่ห่างกัน ทั้งสถานที่ทำงาน และ บริบทโดยรวม โดย.ทั้งผม และพื ต่างก็มีภาระ ต้องดูแลครอบครัวบิดามารดา และ เป็นเรื่องยากมาก ที่ ต่างคน จะย้ายไป จ. ของใครคนใดคนนึง .... ผมอยากบอกพี่ว่า ผมดีใจมาก ที่ผมได้รู้จักพี่ ถามว่าผมเสียใจไหม ผมเสียใจ เสียใจตรงที่ ผมไม่สามารถอยู่ใกล้พี่ได้ ไม่สามารถ หนีจาก จังหวัดบ้านเกิดผมได้ และ ไม่มีโอกาส ที่เรา จะได้เป็นคู่ชีวิต ของกันและกัน
ชีวิตที่ออกแบบไม่ได้ ขอบคุณชีวิต ที่มีเรื่องให้เราได้เจอและไม่เป็นไปตามที่ใจเราหวัง เพราะ ความไม่สมหวังก็เป็นอีกหนึ่งธรรมชาติ ที่แน่นอน
ความรัก คู่ชีวิต และ ระยะทาง
ผมเป็น คนที่ มีความต้องการขั้นพื้นฐาน เหมือนกับคนทั่วไป นะครับ โดย มากก็ มีหมดแล้ว เว้นเรื่องเดียว คือเรื่องคู่ชีวิตครับ ถามตรงๆ ปัจจุบัน รสนิยมทางเพศเรา มีมากกว่า20 แบบ ให้ทายนะครับ ว่า ผม แบบไหน แต ไม่เป็นไรครับ ผมเป็น `เกย์` นั่นแหละครับ จุดเริ่มของสิ่งที่ผมได้ตัดสินใจมาตั้งกระทู้ ครั้งแรกนี้ เกริ่นนิดนึงนะครับ ผมก็ หน้าตากลางๆ ขาวเหลือง พ่อมีเชื้อสานจีน แม่ ลาว สูง176 นน.83 มีกล้ามนิดๆ ไขมันเยอะกว่า ฐานะ ก็ กลางๆ ก่อนหน้านี้ ผม ได้คุยกับ รุ่นพี่ ผช. คนนึง เป็น เอ่อ ทำงาน เกี่ยวกับ การดูสุขภาพฟัน นะครับ หน้าตาดี ขาว ตี๋ เราสองคน เริ่ม รู้จักกัน ผ่าน เฟสบุ้ค ครับ ไม่รู้นานแค่ไหนแล้ว ไม่รู้ใครแอดใครมาก่อน เราติดตามกันเรื่อยๆ ครับ ไม่ได้ เน้นคุยหรือ อะไรพิเศษ ประมาน 3 เดือนกว่า ที่เรา เป็น เฟรน ใน เฟส มีวันนึง สองสาม สัปดาห์ ก่อน หลังจากที่ ผมโพสต์ เรื่อง ดราม่า ในชีวิตเกี่ยวกับการทำงาน นุ้นนี่ ไรสาระ บ่นๆ ตามนิสัยคนชอบบ่น และติดเฟส พี่เขา ให้นามแฝงว่า พี่ ก ละกันนะครับ พี่ก็ทักเข้ามาคุยกับเรา พูดประมานว่า ให้กำลังใจนะครับ แม้ว่าเราไม่ค่อยได้คุยกัน แต่พี่เปน็fc น้องนะ เราก็ เอ่อ มาแปลกอ่ะ ดด้วยความที่เรารู้ตัวเองดีว่าเราธรรมดา มาก พี่ ก ออกจะดูดี อื้ม หล่อ เราก็อยากคุยนะ แต่รู้ว่าคงไม่ดีหรอก จนวันที่พี่เขาทักมา เราเลยเริ่มค่อยๆ คุยกัน จากความรู้สึกที่เคยไม่กล้าคุย เราก็คุยกันมากขึ้น ถามสารทุกข์สุขดิบกัน คอลวิดิโอกันบ้าง ถ่ายรุปส่งให้กันบ้าง พี่ ก จะบอกผมเสมอว่า ผมไม่ได้ดูกลางๆ เลยนะ ผมหล่อ โปรไฟล์ดี นิสัยดี โดยรวมคือดีมาก ไม่อยากให้ผมตำหนิตัวเองมากไป ผมก็ ฟังๆ ก็ โอเค รู้สึกดีนะ พี่เขาคอยเป็นห่วงความรู้สึกเรา ^^-
จนมาวันนี้ ครบ2สัปดาห์ที่เริ่มคุยกันจริงจัง พี่เขามีแพลน ที่จะมาหาเรา และ มางานรับปริญญา เรา เราก็มีแพลน จะไปหา พี่เขา เช่นกัน คือเรายุ อีสาน พี่เขา ยุ จ. ทางเหนือ ที่ มี มช แต่จริงๆ พี่เขา ทำงานประจำที่ รพ. แถวปริมนฑล จน .. วันนี้ หลังจากที่เราได้เริ่ม คุยโทรศัพท์ กัน ประมาน10นาที พี่ ก เลย ตัดสินใจบอกอะไร บางอย่างกับผม ความคือ ตอนนี้พี่รู้สึกดีกับผมมาก คุยกับผมคนเดียว (ผมก็เหมือนกันนะ) ป.ล. พี่ ก อายุ27 นะ ซึ่ง จุดหมายปลายทาง ของเรา สอง คน ตามปกติมันก็ต้องเป็นแฟนกัน แต่ พี่อยากบอก กับ ผม คือ พี่ ต้องทำงานที่ จ บ้านเกิด ผม ก็เช่นกัน ถ้า วันนึง เราคุยกันไป เรื่อยๆ ในฐานะแฟน แต่ แทบจะไม่ได้เจอกันในชีวิตจริงๆเลย พี่ ก กลัวว่า ไม่ผมก็พี่ อาจมีวันที่ ใครซักคน หายไป จากกัน ด้วยเพราะระยะทาง หน้าที่ และอีกหลายอย่าง ... ซึ่งผม เข้าใจในสิ่งที่ พื ก พยายาม สื่อสารผม ทุกอย่าง พี่บอกต่อว่า .. พี่ไม่อยากให้วันนึง ผมและพี่ กลายเป็น คนไม่รู้จักกัน อาจเพราะ เราห่างกัน เราอาจไม่พอใจกัน และเรา ก็อาจเลิกต่อกัน แบบ เจ็บๆ พี่เลย อยากเสนอ ว่า ให้ความสัมพันธ์ ของเรา เป็นแบบ พี่รักน้อง แบบนี้ ไปตลอด อิสระต่อกัน แต่ เราจะคุยกัน ระบายความทุกข์ หรือ ความสุข ให้กันฟังได้ ไปมาหากันได้ ห่างกันได้ แต่จะกลับมาคุยกันอีก จะไม่งอลกัน ถ้าบางคนหายไป.เราจะมีแต่ความหวังดีให้กัน พี่ ก บอกปิดท้ายว่า ผมเป็นคนที่ หล่อ ไม่ใช่แค่หน้าตากลางๆ อยากให้ผมภูมิใจในตัวเอง และ พี่ก็เชื่อว่า สักวันนึง้ ผม จะได้เจอคนที่พิเศษ ที่สามารถดูแลผมได้ รักผม อยุ่ใกล้ๆกัน และพี่ ก็หวังเช่นกัน สุดท้าย พี่ก็ บอกว่า ถ้าเป็รไปได้ พี่ก็อยสกเป็นคนพิเศษ คนนั้น.... ที่พี่ตัดสินใจบอกผม ตั้งแต่วันนี้เพราะ พี่สงสารผม ไม่อยากให้ผมปิดโอกาสตัวเอง ....
จะมีทางไหน ที่ ผช เป็นเกย์ แบบผม จะมีคู่ชีวิต ที่ห่างกัน ทั้งสถานที่ทำงาน และ บริบทโดยรวม โดย.ทั้งผม และพื ต่างก็มีภาระ ต้องดูแลครอบครัวบิดามารดา และ เป็นเรื่องยากมาก ที่ ต่างคน จะย้ายไป จ. ของใครคนใดคนนึง .... ผมอยากบอกพี่ว่า ผมดีใจมาก ที่ผมได้รู้จักพี่ ถามว่าผมเสียใจไหม ผมเสียใจ เสียใจตรงที่ ผมไม่สามารถอยู่ใกล้พี่ได้ ไม่สามารถ หนีจาก จังหวัดบ้านเกิดผมได้ และ ไม่มีโอกาส ที่เรา จะได้เป็นคู่ชีวิต ของกันและกัน
ชีวิตที่ออกแบบไม่ได้ ขอบคุณชีวิต ที่มีเรื่องให้เราได้เจอและไม่เป็นไปตามที่ใจเราหวัง เพราะ ความไม่สมหวังก็เป็นอีกหนึ่งธรรมชาติ ที่แน่นอน