ขอเกริ่นก่อนนะครับเรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนคบกันมาในวัยที่เรียนมหาลัยปี4 เคยเลิกกันไปครั้งนึงแล้วด้วยปัญหาหลายอย่างตอนนั้นเราต่างโทษกันไปกันมา หนึ่งปีต่อมาเรากลับมาคบอีกครั้ง เราทั้งคู่อยู่ในวัยทำงานในวัยที่โตขึ้น ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองไม่เป็นเหมือนเมื่อก่อนตอนที่เราทะเลาะกัน เค้าจึงกลับมาคบกับผม และเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆจนเกือบจนครบปี มีทั้งสุขและทั้งทุกข์อยู่บ้าง ไปเที่ยวกันในที่ต่างๆ ได้ทำอะไรที่ไม่เคยทำด้วยกันมากมาย และผ่านด่านสำคัญคือการเข้าบ้านของเค้าที่เป็นบ้านคนจีนแบบจ๋าๆเลย(เราเป็นคนเชื้อสายไทย)
จนกระทั้งวันนึงผมถามเค้าว่าเค้าเป็นอะไร ทำไมเค้าดูแปลกๆไปไม่เหมือนเดิม อ้อนน้อยลง บอกรักผมน้อยลง ผมรู้ว่าเค้าเปลี่ยนไปแต่ไม่รู้ว่ามาจากสาเหตุอะไร ผมจึงบีบเค้าให้เค้าตอบ และได้สาเหตุมาว่า และเค้าก็ระเบิดออกมา ผมทำให้เค้าอึดอัด เค้าจึงขอห่างจากผม เค้าบอกว่าเค้าไม่ไหวแล้ว ผมบอกเค้าเสมอว่าถ้ามีไรไม่พอใจขอให้บอกนะ เค้าจะได้แก้ไขทัน แต่ไม่มีสัญญาณเตือนอะไรออกมาจากเธอเลย กลับกลายเป็นการระเบิดอย่างที่ผมตั้งตัวไม่ทัน ตอนนั้นผมจึงนึกขึ้นได้รู้สึกตัวเองว่า เราพลาดไปอีกแล้วเรากลับไปเป็นคนเดิม ด้วยการที่แฟนผมเป็นคนตามใจผมทุกอย่าง เลยทำให้ผมเคยตัวมากขึ้น ไม่ได้เฉลียวใจอะไรเลยกับสัญญาณเตือนที่เค้าเปลี่ยนไป เรายังคงทำความเคยตัวอยู่อย่างนั้น จนเป็นเหตุดังกล่าว
สาเหตุหลักคือเค้าจะค่อนข้างมีเวลาน้อยมาก เราจึงให้เค้าหาเวลามาให้เราทุกคืนๆละชั่วโมง บางครั้งเค้ามาช้าเราก็บ่น เราให้เค้านอนดึก ทั้งที่เค้าเป็นคนที่นอนเร็ว แต่เราก็ไม่ได้ไม่ให้เค้านอนซะทีเดียว บางทีเราก็มีใจดีปล่อยให้เค้าไปนอนเร็วบ้าง เราก็ บางทีเราก็บ่นเค้าอารมณ์เสียใส่เค้า มีบางครั้งที่เค้าเตือนเราเรื่องอารมณ์เสียใส่ เราก็โอเครับทราบเราก็ค่อยๆปรับควบคุมอารมตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่เรื่องที่เค้าไม่พูดกะเราตามตรงคือเรื่องนอน ที่เค้าอึดอัดจนทำให้ต้องขอห่าง
หลายคนบอกว่าผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลกหาใหม่ได้ // แต่สำหรับเราผู้หญิงคนนี้มีแค่คนเดียวในโลก รองจากแม่ก็มีผู้หญิงคนนี้ที่ให้เราได้มากขนาดนี้และดีกับเราขนาดนี้ เราไม่อยากเสียเค้าไปอีกแล้ว เราผิดเองที่เราดูแลเค้าไม่ดีพอ เคยตัว เอาแต่ใจ เราคาดหวังเค้ามากเกินไป เรารับผิดทุกอย่าง ตอนนั้นเราไม่รู้ตัวเลยว่าเราได้ทำร้ายผู้หญิงคนนี้แค่ไหน เราจะไม่แก้ตัว แต่เราจะแก้ไขสิ่งที่เราได้ผิดพลาดไป เรามุ่งเพียงจะสร้างอนาคตร่วมกันกับเค้า แต่เราได้หลงเลยไม่ใส่ใจในปัจจุบันและไม่ดูแลเค้าได้ดีพอ เรารู้ว่ามันยากเกินให้อภัยคนที่ทำผิดในเรื่องเดิมครั้งที่สอง เราไม่ต้องการให้อภัยเราตอนนี้ เราอยากให้อภัยหลังจากที่เราแก้ไขเปลี่ยนตัวเองแล้วได้ เราเชื่อว่าตัวเราสามารถเปลี่ยนเพื่อคนที่เรารักได้
เข้าเรื่องเลยนะครับหลังจากที่เกริ่นมานาน คือเราขอโอกาสเค้าเพื่อเราจะได้แก้ไขอีกครั้งในสิ่งที่เราผิด ตอนแรกเค้าก็จะไม่ให้โอกาสเราอีกแล้ว แต่เราตื้อไปตื้อมา เค้าให้โอกาสเราถึงสิ้นเดือนตุลาตอนนี้ตอนที่เค้าให้โอกาสเราคือ11ตุลา เราก็ค่อยๆปรับตัวเองโดยวันรุ่งขึ้นเราไปที่บ้านเค้าแต่ไม่ได้ไปเจอเค้า เราไปนั่งคุยกับพ่อแม่ของเค้า เราคิดว่าถ้าอยากเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับเค้าได้อย่างยั่งยืนเราต้องซึมซับจากครอบครัวเค้าก่อน เรากลับมาลดน้ำหนักหลังจากที่เราผลัดเค้ามาอยู่ตลอด เราค่อยๆเปลี่ยนตัวเองในทางที่ดีขึ้น แต่เค้าไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์หรือคุยกับเราสักเท่าไหร่ ทำให้เราก็ไม่รู้เลยว่าจะพิสูจน์ยังไงให้เธอได้เห็น หรือว่าเทอจะตัดสินใจยังไงในเมื่อเทอไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับผมสักเท่าไหร่
ผมอยากถามความเห็นว่าผมควรทำอย่างไรดี แฟนผมเป็นคนที่ใจแข็งมากๆ ผมไม่อยากเสียเค้าไปผมรักเค้ามาก
ผมควรทำอย่างไรดี ให้เธอกลับมา
จนกระทั้งวันนึงผมถามเค้าว่าเค้าเป็นอะไร ทำไมเค้าดูแปลกๆไปไม่เหมือนเดิม อ้อนน้อยลง บอกรักผมน้อยลง ผมรู้ว่าเค้าเปลี่ยนไปแต่ไม่รู้ว่ามาจากสาเหตุอะไร ผมจึงบีบเค้าให้เค้าตอบ และได้สาเหตุมาว่า และเค้าก็ระเบิดออกมา ผมทำให้เค้าอึดอัด เค้าจึงขอห่างจากผม เค้าบอกว่าเค้าไม่ไหวแล้ว ผมบอกเค้าเสมอว่าถ้ามีไรไม่พอใจขอให้บอกนะ เค้าจะได้แก้ไขทัน แต่ไม่มีสัญญาณเตือนอะไรออกมาจากเธอเลย กลับกลายเป็นการระเบิดอย่างที่ผมตั้งตัวไม่ทัน ตอนนั้นผมจึงนึกขึ้นได้รู้สึกตัวเองว่า เราพลาดไปอีกแล้วเรากลับไปเป็นคนเดิม ด้วยการที่แฟนผมเป็นคนตามใจผมทุกอย่าง เลยทำให้ผมเคยตัวมากขึ้น ไม่ได้เฉลียวใจอะไรเลยกับสัญญาณเตือนที่เค้าเปลี่ยนไป เรายังคงทำความเคยตัวอยู่อย่างนั้น จนเป็นเหตุดังกล่าว
สาเหตุหลักคือเค้าจะค่อนข้างมีเวลาน้อยมาก เราจึงให้เค้าหาเวลามาให้เราทุกคืนๆละชั่วโมง บางครั้งเค้ามาช้าเราก็บ่น เราให้เค้านอนดึก ทั้งที่เค้าเป็นคนที่นอนเร็ว แต่เราก็ไม่ได้ไม่ให้เค้านอนซะทีเดียว บางทีเราก็มีใจดีปล่อยให้เค้าไปนอนเร็วบ้าง เราก็ บางทีเราก็บ่นเค้าอารมณ์เสียใส่เค้า มีบางครั้งที่เค้าเตือนเราเรื่องอารมณ์เสียใส่ เราก็โอเครับทราบเราก็ค่อยๆปรับควบคุมอารมตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่เรื่องที่เค้าไม่พูดกะเราตามตรงคือเรื่องนอน ที่เค้าอึดอัดจนทำให้ต้องขอห่าง
หลายคนบอกว่าผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลกหาใหม่ได้ // แต่สำหรับเราผู้หญิงคนนี้มีแค่คนเดียวในโลก รองจากแม่ก็มีผู้หญิงคนนี้ที่ให้เราได้มากขนาดนี้และดีกับเราขนาดนี้ เราไม่อยากเสียเค้าไปอีกแล้ว เราผิดเองที่เราดูแลเค้าไม่ดีพอ เคยตัว เอาแต่ใจ เราคาดหวังเค้ามากเกินไป เรารับผิดทุกอย่าง ตอนนั้นเราไม่รู้ตัวเลยว่าเราได้ทำร้ายผู้หญิงคนนี้แค่ไหน เราจะไม่แก้ตัว แต่เราจะแก้ไขสิ่งที่เราได้ผิดพลาดไป เรามุ่งเพียงจะสร้างอนาคตร่วมกันกับเค้า แต่เราได้หลงเลยไม่ใส่ใจในปัจจุบันและไม่ดูแลเค้าได้ดีพอ เรารู้ว่ามันยากเกินให้อภัยคนที่ทำผิดในเรื่องเดิมครั้งที่สอง เราไม่ต้องการให้อภัยเราตอนนี้ เราอยากให้อภัยหลังจากที่เราแก้ไขเปลี่ยนตัวเองแล้วได้ เราเชื่อว่าตัวเราสามารถเปลี่ยนเพื่อคนที่เรารักได้
เข้าเรื่องเลยนะครับหลังจากที่เกริ่นมานาน คือเราขอโอกาสเค้าเพื่อเราจะได้แก้ไขอีกครั้งในสิ่งที่เราผิด ตอนแรกเค้าก็จะไม่ให้โอกาสเราอีกแล้ว แต่เราตื้อไปตื้อมา เค้าให้โอกาสเราถึงสิ้นเดือนตุลาตอนนี้ตอนที่เค้าให้โอกาสเราคือ11ตุลา เราก็ค่อยๆปรับตัวเองโดยวันรุ่งขึ้นเราไปที่บ้านเค้าแต่ไม่ได้ไปเจอเค้า เราไปนั่งคุยกับพ่อแม่ของเค้า เราคิดว่าถ้าอยากเปลี่ยนตัวเองให้เข้ากับเค้าได้อย่างยั่งยืนเราต้องซึมซับจากครอบครัวเค้าก่อน เรากลับมาลดน้ำหนักหลังจากที่เราผลัดเค้ามาอยู่ตลอด เราค่อยๆเปลี่ยนตัวเองในทางที่ดีขึ้น แต่เค้าไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์หรือคุยกับเราสักเท่าไหร่ ทำให้เราก็ไม่รู้เลยว่าจะพิสูจน์ยังไงให้เธอได้เห็น หรือว่าเทอจะตัดสินใจยังไงในเมื่อเทอไม่ค่อยมีปฏิสัมพันธ์กับผมสักเท่าไหร่
ผมอยากถามความเห็นว่าผมควรทำอย่างไรดี แฟนผมเป็นคนที่ใจแข็งมากๆ ผมไม่อยากเสียเค้าไปผมรักเค้ามาก