ยืมของน้องสาวมาค่ะ ถ้าใครกำลังว่างอยู่ รบกวนอ่านเรื่องของเรานะคะ อาจจะยาวสักหน่อย^_^
ขอท้าวความจุดเริ่มต้นของเราสองคนก่อนนะคะ เรากับแฟนเนี่ยเจอกันบ่อยค่ะตามงานเทศกาล ครอบครัวเรารู้จักกัน ที่บ้านเคยพูดเรื่องของเค้าให้ฟังบ่อยๆ แต่เราไม่สนใจ ออกจะแอนตี้เค้าด้วยซ้ำ ทั้งที่ยังไม่เคยเห็นหน้านะ55 จนได้เจอเค้าครั้งแรก ความรู้สึกเราคือหายใจไม่ทั่วท้องเลย เค้าเหมือนผู้ชายที่เราฝันถึงบ่อยๆ ถึงจะเห็นแค่ลางๆ แต่ความรู้สึกบอกว่าคือคนเดียวกัน ในฝันเค้าคือคนรัก เราไปด้วยกันได้ดีมากๆ พอตื่นเราก็ไม่ได้ใส่ใจแล้ว เพราะจำรายละเอียดในฝันไม่ได้ แต่สิ่งที่ยังหลงเหลือคือ"ความรู้สึกผูกพันบางอย่าง" แต่เราก็คิดว่าคงเหงามากไปมั้งเลยเพ้อจนเก็บมาฝัน หลังจากเจอกันบ่อยๆเข้า ทั้งเราและเค้าก็รู้ดีว่าชอบกันนั่นแหละ ต่างคนต่างแอบมองแล้วก็เขิน จนผู้ใหญ่แนะนำให้ได้มาคุยกัน
เค้าเป็นผู้ชายน่ารัก ดูใจดีมากๆทั้งภายในและภายนอก เค้ามีครอบครัวที่อบอุ่น ฐานะร่ำรวย แต่เค้าไม่ทำตัวว่ารวย เป็นคนติดดิน เพื่อนพากินอะไรก็กินได้หมด แต่งตัวธรรมดาๆ ถ้าพึ่งรู้จักเราคงไม่เชื่อว่าเค้าเป็นคุณชายปลอมมา555 สมัยเรียนเค้าก็อยู่ในกรอบตลอด ไม่เคยเที่ยวกลางคืน ไปแต่ร้านหมูกระทะกับร้านข้าวทั่วไป แถมเรียนเก่งมากๆ เพื่อนๆน้องๆเคารพและให้เกียรติเค้ามาก
ส่วนเราไม่เก่งอะไรสักอย่าง ในช่วงแรกๆเราคิดว่าเค้ามาสนใจเราเพราะหน้าตาล่ะมั้ง คือเราไม่ใช่คนสวยมาก แต่ก็ดูดีในระดับนึง เพราะชอบดูแลตัวเองเสมอ ที่บ้านเราไม่ได้ฐานะดีอะไร ครอบครัวก็ไม่ได้อบอุ่นด้วยซ้ำ ซึ่งเค้าก็รู้ เราถามเค้าบ่อยๆว่าทำไมถึงเลือกเราล่ะ มีคนอื่นที่สวยกว่าเรามากมาย อาจจะนิสัยดีกว่าเราด้วย บางคนเราก็รู้จัก แสดงออกชัดเจนว่าชอบเค้า แต่เค้าก็เฉย เค้าไม่เคยให้คำตอบเราแบบชัดเจน แค่มองตาเรา ลูบผม แล้วบอกเราว่า "เป็นอย่างที่น้องเป็นเถอะนะครับ"
ในใจเรารู้มาตลอดว่าคนนี้แหละที่เราจะฝากชีวิตไว้ เราเคยมีแฟนมาก่อน แต่ไม่เคยมีใครทำให้รู้สึกสบายใจแบบนี้ ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นเค้าอยู่ข้างๆเราเสมอ ตัวเราก็เป็นคนที่ดีขึ้นเยอะมากๆจากเมื่อก่อนที่ไม่แคร์ใคร ใจร้อน เอาแต่ใจ อะไรๆก็ต้องเอาชนะ (เป็นแบบนี้กับแฟนเก่าทุกคน แต่ไม่ใช่กับครอบครัวนะคะ) แต่พอคบกับเค้า นิสัยพวกนี้ก็หายไปเลย เหมือนไม่เคยมีอยู่ เค้าทำให้เห็นความสำคัญของคนอื่น เราเลยแคร์คนรอบข้างตลอดไปด้วย เค้าเหมือนน้ำเย็นที่ทำให้ใจเรานิ่งสงบ รู้จักอดทน รู้จักรอ จากคิดถึงแต่ตัวเองก่อนว่าอยากทำอะไรอยากกินอะไร ก็นึกถึงเค้าก่อน เช่น วันนี้เค้าไม่สบายนะ เลือกกินอะไรที่ดีต่อสุขภาพดีกว่า หรือเวลากินผักผลไม้อยู่ก็นึกขึ้นได้ว่าช่วงนี้เค้าไม่ค่อยได้กินผัก เตรียมไปให้ดีกว่า ประมาณนี้
ตลอดเวลาที่คบกันมา ไม่เคยมีเรื่องต้องทะเลาะให้หนักใจเลย ความชอบคล้ายกันไปหมด คบมา3ปีแล้ว เค้าพูดเรื่องแต่งงานกับเรามาตลอด แต่เรายังขอเตรียมความพร้อมตัวเองก่อน รู้สึกว่ายังมีนิสัยที่เป็นเด็กอยู่บ้าง และกำลังหัดทำอาหารอยู่ด้วย ส่วนเรื่องงานบ้านเราทำเป็นหมด ถึงเค้าจะบอกมีคนดูแลให้ แต่เราสบายใจกว่าถ้าจะทำเอง ที่บ้านของเค้า เค้าเป็นคนจัดการเรื่องสำคัญๆเกือบทุกอย่าง มีความเป็นผู้นำมาก แต่ไม่ได้เผด็จการ เค้ารับฟังคำแนะนำและไปปรับใช้ตลอด เวลาว่างเค้าก็จะพาไปกินข้าวดูหนังทั่วๆไป เคยชวนเราไปตปทบ่อย แต่เราปฏิเสธ เพราะอยากไปหลังแต่งงาน คิดว่าน่าจะดูดีกว่า เพราะถ้าไปก่อน เราก็ต้องไปกับเค้าสองคน (คนที่บ้านเราไม่เที่ยวตปทค่ะ) ส่วนงานอดิเรกของเค้าก็มีเล่นเกมในมือถือบ้างไม่ได้ติดอะไร ชอบเก็บสะสมภาพสวยๆเวลาไปเที่ยว พวกfacebook, instagram ก็ไม่เล่นเลย จนทำให้เราพลอยห่างๆไปด้วย
ข้อดีในตัวเราอย่างนึงคงเป็นเวลาที่เราเลือกทำอะไรสักอย่าง เราก็จะมุ่งมั่นและทุ่มเทมาก เวลารักใครก็รักจริงๆ แบบเราดูแลตัวเองยังไง ก็จะดูแลคนที่รักอย่างนั้น แต่เราไม่ค่อยแน่ใจว่า "สิ่งที่ตัวเองเป็น มันคู่ควรกับคนดีๆอย่างเค้ารึเปล่า" เรากลัวว่าจะทำให้เค้าผิดหวังในอนาคตมั้ยที่เลือกเรา แม้กระทั่งคิดว่าเค้าเลือกดีแล้วจริงๆหรอ เป็นเราจริงๆใช่มั้ย เราควรจะทำยังไงดีเพื่อเลิกคิดแง่ลบคะ แนะนำเราที
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
#แฟนเราเป็นผู้ชายที่ดีพร้อมทุกด้าน เรารู้สึกตัวเองไม่คู่ควร ทำยังไงจะเลิกคิดแบบนี้ได้สักทีคะ?
ขอท้าวความจุดเริ่มต้นของเราสองคนก่อนนะคะ เรากับแฟนเนี่ยเจอกันบ่อยค่ะตามงานเทศกาล ครอบครัวเรารู้จักกัน ที่บ้านเคยพูดเรื่องของเค้าให้ฟังบ่อยๆ แต่เราไม่สนใจ ออกจะแอนตี้เค้าด้วยซ้ำ ทั้งที่ยังไม่เคยเห็นหน้านะ55 จนได้เจอเค้าครั้งแรก ความรู้สึกเราคือหายใจไม่ทั่วท้องเลย เค้าเหมือนผู้ชายที่เราฝันถึงบ่อยๆ ถึงจะเห็นแค่ลางๆ แต่ความรู้สึกบอกว่าคือคนเดียวกัน ในฝันเค้าคือคนรัก เราไปด้วยกันได้ดีมากๆ พอตื่นเราก็ไม่ได้ใส่ใจแล้ว เพราะจำรายละเอียดในฝันไม่ได้ แต่สิ่งที่ยังหลงเหลือคือ"ความรู้สึกผูกพันบางอย่าง" แต่เราก็คิดว่าคงเหงามากไปมั้งเลยเพ้อจนเก็บมาฝัน หลังจากเจอกันบ่อยๆเข้า ทั้งเราและเค้าก็รู้ดีว่าชอบกันนั่นแหละ ต่างคนต่างแอบมองแล้วก็เขิน จนผู้ใหญ่แนะนำให้ได้มาคุยกัน
เค้าเป็นผู้ชายน่ารัก ดูใจดีมากๆทั้งภายในและภายนอก เค้ามีครอบครัวที่อบอุ่น ฐานะร่ำรวย แต่เค้าไม่ทำตัวว่ารวย เป็นคนติดดิน เพื่อนพากินอะไรก็กินได้หมด แต่งตัวธรรมดาๆ ถ้าพึ่งรู้จักเราคงไม่เชื่อว่าเค้าเป็นคุณชายปลอมมา555 สมัยเรียนเค้าก็อยู่ในกรอบตลอด ไม่เคยเที่ยวกลางคืน ไปแต่ร้านหมูกระทะกับร้านข้าวทั่วไป แถมเรียนเก่งมากๆ เพื่อนๆน้องๆเคารพและให้เกียรติเค้ามาก
ส่วนเราไม่เก่งอะไรสักอย่าง ในช่วงแรกๆเราคิดว่าเค้ามาสนใจเราเพราะหน้าตาล่ะมั้ง คือเราไม่ใช่คนสวยมาก แต่ก็ดูดีในระดับนึง เพราะชอบดูแลตัวเองเสมอ ที่บ้านเราไม่ได้ฐานะดีอะไร ครอบครัวก็ไม่ได้อบอุ่นด้วยซ้ำ ซึ่งเค้าก็รู้ เราถามเค้าบ่อยๆว่าทำไมถึงเลือกเราล่ะ มีคนอื่นที่สวยกว่าเรามากมาย อาจจะนิสัยดีกว่าเราด้วย บางคนเราก็รู้จัก แสดงออกชัดเจนว่าชอบเค้า แต่เค้าก็เฉย เค้าไม่เคยให้คำตอบเราแบบชัดเจน แค่มองตาเรา ลูบผม แล้วบอกเราว่า "เป็นอย่างที่น้องเป็นเถอะนะครับ"
ในใจเรารู้มาตลอดว่าคนนี้แหละที่เราจะฝากชีวิตไว้ เราเคยมีแฟนมาก่อน แต่ไม่เคยมีใครทำให้รู้สึกสบายใจแบบนี้ ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นเค้าอยู่ข้างๆเราเสมอ ตัวเราก็เป็นคนที่ดีขึ้นเยอะมากๆจากเมื่อก่อนที่ไม่แคร์ใคร ใจร้อน เอาแต่ใจ อะไรๆก็ต้องเอาชนะ (เป็นแบบนี้กับแฟนเก่าทุกคน แต่ไม่ใช่กับครอบครัวนะคะ) แต่พอคบกับเค้า นิสัยพวกนี้ก็หายไปเลย เหมือนไม่เคยมีอยู่ เค้าทำให้เห็นความสำคัญของคนอื่น เราเลยแคร์คนรอบข้างตลอดไปด้วย เค้าเหมือนน้ำเย็นที่ทำให้ใจเรานิ่งสงบ รู้จักอดทน รู้จักรอ จากคิดถึงแต่ตัวเองก่อนว่าอยากทำอะไรอยากกินอะไร ก็นึกถึงเค้าก่อน เช่น วันนี้เค้าไม่สบายนะ เลือกกินอะไรที่ดีต่อสุขภาพดีกว่า หรือเวลากินผักผลไม้อยู่ก็นึกขึ้นได้ว่าช่วงนี้เค้าไม่ค่อยได้กินผัก เตรียมไปให้ดีกว่า ประมาณนี้
ตลอดเวลาที่คบกันมา ไม่เคยมีเรื่องต้องทะเลาะให้หนักใจเลย ความชอบคล้ายกันไปหมด คบมา3ปีแล้ว เค้าพูดเรื่องแต่งงานกับเรามาตลอด แต่เรายังขอเตรียมความพร้อมตัวเองก่อน รู้สึกว่ายังมีนิสัยที่เป็นเด็กอยู่บ้าง และกำลังหัดทำอาหารอยู่ด้วย ส่วนเรื่องงานบ้านเราทำเป็นหมด ถึงเค้าจะบอกมีคนดูแลให้ แต่เราสบายใจกว่าถ้าจะทำเอง ที่บ้านของเค้า เค้าเป็นคนจัดการเรื่องสำคัญๆเกือบทุกอย่าง มีความเป็นผู้นำมาก แต่ไม่ได้เผด็จการ เค้ารับฟังคำแนะนำและไปปรับใช้ตลอด เวลาว่างเค้าก็จะพาไปกินข้าวดูหนังทั่วๆไป เคยชวนเราไปตปทบ่อย แต่เราปฏิเสธ เพราะอยากไปหลังแต่งงาน คิดว่าน่าจะดูดีกว่า เพราะถ้าไปก่อน เราก็ต้องไปกับเค้าสองคน (คนที่บ้านเราไม่เที่ยวตปทค่ะ) ส่วนงานอดิเรกของเค้าก็มีเล่นเกมในมือถือบ้างไม่ได้ติดอะไร ชอบเก็บสะสมภาพสวยๆเวลาไปเที่ยว พวกfacebook, instagram ก็ไม่เล่นเลย จนทำให้เราพลอยห่างๆไปด้วย
ข้อดีในตัวเราอย่างนึงคงเป็นเวลาที่เราเลือกทำอะไรสักอย่าง เราก็จะมุ่งมั่นและทุ่มเทมาก เวลารักใครก็รักจริงๆ แบบเราดูแลตัวเองยังไง ก็จะดูแลคนที่รักอย่างนั้น แต่เราไม่ค่อยแน่ใจว่า "สิ่งที่ตัวเองเป็น มันคู่ควรกับคนดีๆอย่างเค้ารึเปล่า" เรากลัวว่าจะทำให้เค้าผิดหวังในอนาคตมั้ยที่เลือกเรา แม้กระทั่งคิดว่าเค้าเลือกดีแล้วจริงๆหรอ เป็นเราจริงๆใช่มั้ย เราควรจะทำยังไงดีเพื่อเลิกคิดแง่ลบคะ แนะนำเราที
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ