ชอบรุ่นน้องคนนึงค่ะโรงเรียนเดียวกันห่างกันปีเดียว เขาป๊อปมาก แต่เราชอบที่เขายิ้มน่ารัก (มันน่ารักจริงๆนะ)เราเป็นฝ่ายเริ่มทักไปหาเขา เขารู้ว่าเราชอบเพราะเขาเคยให้บอกค่ะ(รู้ตั้งแต่อาทิตย์แรกที่คุย) คุยกันได้เป็นเดือนแรกๆคุยกันดีมากเลยค่ะ มีงอนกัน มีง้อกัน มีนอยกัน เวลาเขางอนเขาจะชอบให้เราร้องเพลงให้ฟังไม่งั้นไม่หาย เราเป็นคนไม่ยอมใครเลย..แต่คนมันชอบ... เราก็ตามใจเขา เราก็หยอดเขาบ้าง มีแกล้งมีกวนกันบ้าง แต่ถ้าเจอหน้ากันจริงๆต่างฝ่ายต่างเงียบค่ะเอาจริงๆคือเราเขิน555 จนกระทั่งเขาเปลี่ยนไป ประมาณเราคุยกับเขาทุกวันแค่การพิมพ์เปลี่ยนไปเราก็รู้ได้.. เราก็ไม่ตอบแชต เผื่อเขาจะทำแบบที่ผ่านมา คือเมื่อก่อนถ้าเรานอยละเงียบเขาจะส่งสติ้กเกอร์มาหรือไม่ก็ถามว่าเป็นอะไรหรอครับ แต่นี่คือเขาหายไปเลย.. จากที่เขาดูสตอรี่เราทุกแอป(เราเป็นคนติดสตอรี่ค่ะไม่ชอบโพส จะลงทั้งเมสเซนเจอร์ ไอจี เฟส) เขาก็เริ่มหายๆไปแต่ก็ยังดูอยู่ แค่ไม่มีแจ้งเตือนไม่มีบทสนทนา... เพื่อนเราเห็นเราเศร้านางเลยไปทักแชตหาเขาถามว่ารู้สึกยังไงกับเรา น้องเขาบอกว่าบอกไม่ถูก ไม่รู้จริงๆ ละน้องเขาก็บอกว่า"แต่ก็เห็นใจพี่เขา".. ตอนเรารู้ใจเราหวิวไปเลย แบบ..เสียใจร้องไห้หนักเลย เราก็คิดว่าที่ผ่านมาอะ..เขาเคยทักมาหาเรานะคะไม่ใช่เราทักไปฝ่ายเดียว เรารู้สึกเคว้งไปเลยค่ะ เราก็ระบายกับเพื่อน ละพวกเพื่อนเรากลายเป็นเกลียดน้องเขาเลยค่ะ ละเพื่อนก็คอยเตือนสติเรา อย่าร้องไห้ให้กับคนแบบนี้เลยเสียน้ำตาไม่คุ้มค่า เราก็จำนะแต่ยังไม่ลืมน้องเขา
หลายวันต่อมาเขาก็โพสประมาณโสดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราเลย เราไม่เคยต้องการความเห็นใจเราต้องการความจริงใจ การให้มันเป็นสิ่งที่ดีแต่ต้องไม่ใช่ให้ความหวัง พยายามเข้าใจน้องเขาว่าทุกคนมีคนในใจเขาก็เช่นกัน แต่มันอดคิดไม่ได้เลย.. เราก็เป็นคนนะคะมีความรู้สึก ไม่ได้เย็นชาจนไม่รู้สึกเจ็บ เขาคิดว่าเราเข้มแข็งขนาดนั้นเลยหรอ..😢
เขาคิดว่าเราเข้มแข็งขนาดนั้นเลยหรอ..
หลายวันต่อมาเขาก็โพสประมาณโสดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเราเลย เราไม่เคยต้องการความเห็นใจเราต้องการความจริงใจ การให้มันเป็นสิ่งที่ดีแต่ต้องไม่ใช่ให้ความหวัง พยายามเข้าใจน้องเขาว่าทุกคนมีคนในใจเขาก็เช่นกัน แต่มันอดคิดไม่ได้เลย.. เราก็เป็นคนนะคะมีความรู้สึก ไม่ได้เย็นชาจนไม่รู้สึกเจ็บ เขาคิดว่าเราเข้มแข็งขนาดนั้นเลยหรอ..😢