ตามหัวกระทู้เลย ที่บอกว่าแฟนอายุเยอะกว่ามากๆเค้าอายุ38 ซึ่งห่างกว่าเรา18ปี ส่วนเรากำลังเรียนมหาลัย (ดูเยอะเนอะ แต่เรากลับมองข้ามจุดนี้ไปเลย) ที่เรารับได้อาจจะเป็นเพราะเรารักเค้ามั้ง เค้าก็ดูเหมือนรักเรานะ เทคแคร์เราดีมากๆ
คือว่าการที่เค้าอายุเยอะ มันทำให้เราเกรงใจเค้าในหลายๆเรื่อง เราก็เข้าใจเค้าเวลาเค้าทำงาน งานยุ่งบ้าง เวลาเลิกงานเค้าไม่ค่อยตรงกันในแต่ละวัน แต่เรารู้สึกว่าเราคุยกันน้อยมาก บางครั้งก็แอบนอย อยากจะทักไปโทรไปคุย (ปกติวันนึงคุยกันนับประโยคได้น้อยมาก)
ถ้ามองในมุมเรานะ เท่าที่สังเกต บางครั้งเค้าเลิกงานดึกเค้าเข้าบ้านก็คุยกันแปบนึง เออเราก็เข้าใจว่าดึกละ พนตื่นไปทำงาน พออีกวันเลิกงานเร็วก็คุยกันแปบนึงเค้าก็บอกว่าอยากนอนเร็วอีก บางทีก็บอกง่วงบ้าง เป็นแบบนี้ตลอด เหมือนเราไม่ค่อยสำคัญกับเค้าจริงๆมั้ง เค้าเลยไม่ค่อยอยากคุยด้วย(รึป่าว) เค้าไม่คืดมั่งหรอว่าเรารอดค้าทั้งวันคืดถึงมากๆ อยากคุยมากๆ คุยนานหน่อยให้หายคืดถึงหน่อยไม่ได้หรอ
บางวันเรามีเรื่องอยากพูดอยากคุยอยากถามเค้าเยอะมาก แบบเตรียมคำพูดไว้เลยอ่ะ พอเค้าโทรมา มันทำให้เราตื่นเต้นมากจนลืมสิ่งที่เราเตรียมไว้อ่ะ(เหมือนหมกมุ่นปะ555) อยากถามเค้านะว่ารู้สึกกับเราเหมือนวันแรกที่รู้สึกรึป่าว แต่ไม่กล้าวะ กลัวเค้าคิดว่าเรางอแง เค้าเป็นคนที่เวลเราโกรธนอยไรเราจะเงียบ แล้วเค้าจะเงียบกลับ เค้าไม่ง้อเลย!!
แต่เราก็ไม่คิดว่าเค้าจะมีคนอื่นนะ ไม่รู้สิ สัมผัสได้มั้ง (เอ้อ แต่เคยได้ยินเค้าบอกว่าเค้าก็ยังคุยกับแฟนเก่าแบบไม่ได้เป็นอะไรกัน ก็ทักคุยกันปกติ แต่เค้าก็บอกว่าไม่กลับไปแน่ๆ )
อยากถามคหว่าขอบเขตของเราควรเป็นประมาณไหน เราควรทำอะไรได้มากแค่ไหน แล้วถ้าเราจะงอแงหล่ะ เราจะงอแงได้มั้ย
ปล. เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เรารู้สึก มันเห็นแก่ตัวรึป่าว
ปล2 อยากรู้ว่าเค้าคิดกับเรายังไง
ขอบเขตของการมีแฟนอายุเยอะกว่ามากๆหรือวัยทำงาน
คือว่าการที่เค้าอายุเยอะ มันทำให้เราเกรงใจเค้าในหลายๆเรื่อง เราก็เข้าใจเค้าเวลาเค้าทำงาน งานยุ่งบ้าง เวลาเลิกงานเค้าไม่ค่อยตรงกันในแต่ละวัน แต่เรารู้สึกว่าเราคุยกันน้อยมาก บางครั้งก็แอบนอย อยากจะทักไปโทรไปคุย (ปกติวันนึงคุยกันนับประโยคได้น้อยมาก)
ถ้ามองในมุมเรานะ เท่าที่สังเกต บางครั้งเค้าเลิกงานดึกเค้าเข้าบ้านก็คุยกันแปบนึง เออเราก็เข้าใจว่าดึกละ พนตื่นไปทำงาน พออีกวันเลิกงานเร็วก็คุยกันแปบนึงเค้าก็บอกว่าอยากนอนเร็วอีก บางทีก็บอกง่วงบ้าง เป็นแบบนี้ตลอด เหมือนเราไม่ค่อยสำคัญกับเค้าจริงๆมั้ง เค้าเลยไม่ค่อยอยากคุยด้วย(รึป่าว) เค้าไม่คืดมั่งหรอว่าเรารอดค้าทั้งวันคืดถึงมากๆ อยากคุยมากๆ คุยนานหน่อยให้หายคืดถึงหน่อยไม่ได้หรอ
บางวันเรามีเรื่องอยากพูดอยากคุยอยากถามเค้าเยอะมาก แบบเตรียมคำพูดไว้เลยอ่ะ พอเค้าโทรมา มันทำให้เราตื่นเต้นมากจนลืมสิ่งที่เราเตรียมไว้อ่ะ(เหมือนหมกมุ่นปะ555) อยากถามเค้านะว่ารู้สึกกับเราเหมือนวันแรกที่รู้สึกรึป่าว แต่ไม่กล้าวะ กลัวเค้าคิดว่าเรางอแง เค้าเป็นคนที่เวลเราโกรธนอยไรเราจะเงียบ แล้วเค้าจะเงียบกลับ เค้าไม่ง้อเลย!!
แต่เราก็ไม่คิดว่าเค้าจะมีคนอื่นนะ ไม่รู้สิ สัมผัสได้มั้ง (เอ้อ แต่เคยได้ยินเค้าบอกว่าเค้าก็ยังคุยกับแฟนเก่าแบบไม่ได้เป็นอะไรกัน ก็ทักคุยกันปกติ แต่เค้าก็บอกว่าไม่กลับไปแน่ๆ )
อยากถามคหว่าขอบเขตของเราควรเป็นประมาณไหน เราควรทำอะไรได้มากแค่ไหน แล้วถ้าเราจะงอแงหล่ะ เราจะงอแงได้มั้ย
ปล. เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เรารู้สึก มันเห็นแก่ตัวรึป่าว
ปล2 อยากรู้ว่าเค้าคิดกับเรายังไง