สวัสดีค่ะ จขกท.มีเรื่องขอคำปรึกษาหน่อยค่ะ  
แต่ขอเล่าเรื่องความสัมพันธ์เรากับแฟนก่อนนะ....
นู๋ขอคำปรึกษษค่ะ อ่านให้จบนะคะะทุกคน
คือเราคบกับแฟนมา 10เดือนแล้ว ซึ่งเรากับแฟนอายุห่างกัน3ปีค่ะ เขาเป็นรุ่นน้องเรา กินเด็กอะเนาะ อรุ่มเจ๊าะะะ
ซึ่งเมื่อก่อน ตอนคบกันประมาณ1-3เดือนแรก นางไม่ค่อยจะใส่ใจเรามากเท่าไร  มีตามเพื่อนมีแอบคุยกับคนอื่น ไม่คุยมาๆหายๆซึ่งตอนนั้นเราก็ดาวน์ โหยหานะแต่ก็ชินที่เค้าเป็นแบบนั้น  ก็รักอะยอม ที่อยู่คือไม่ใช่ทนนะ คือรักและยึดกับคำว่ารักที่บอกเราทุกวัน  มีน้อยใจตลอด นอยด์อยากจะคุยเหมือนคู่อื่นแต่เขาหายมาอีกทีบอกฝันดีเลย มีคิดว่าเขานอกใจแอบคุยกับคนอื่น แล้วมันมีจริงๆค่ะ 2-3รอบ เราให้อภัยมาทุกครั้ง แต่ครั้งที่3เราจะไปจริงๆ ไม่อยากจะให้อภัยแล้ว รักมากแต่อยู่แล้วทำแบบนี้หัวใจเราก็พังลงทุกๆวัน แต่ยอมค่ะยอมให้อภัย หลังจากครั้งนั้นเค้าใส่ใจเรามากขึ้น แสดงว่าหวงเราหึงเรามากขึ้น ไม่มาๆหายๆ โทรกันทุกวัน ซึ่งเมื่อก่อนได้แต่คุยแชท จนทำให้เรากลับมาเชื่อใจเขามากขึ้น และติดเขามากขึ้น ไม่อยากห่างกันนานๆ แต่เข้าใจค่ะ  ทุกคนต้องมีช่องว่างให้ใช้ชีวิตของตัวเอง แต่ความระแวงเราเพิ่มขึ้น กลัวเขากลับไปทำแบบนั้นอีกค่ะ  พอเราติดเขามาก  อาการงอแง เอาแต่ใจ คิดมาก น้อยใจ งอนเรื่องที่เขาไม่มีเวลาคุยกับเราเหมือนที่เคยคุยทุกวัน แต่ลึกๆคือเข้าใจนางค่ะว่านางไม่ว่างจริงๆ พอเราโกรธเขา น้อยใจเขา คิดมากแต่เรื่องของเขา ซึ่งเวลาเราเป็นแบบนี้  เราจะเงียบ ไม่กล้าจะบอกจะพูดตรงๆ  กลัวเขารำคาญ เพราะอะไรรู้มั้ย  ตอนแรกๆรู้สึกอะไรคือเก็บไว้หมดไม่เคยบอกนาง เก็บไม่ไหวก็ระบายกับเพื่อน ช่วงปลายเดือนที่แล้วถึงปลายเดือนนี้  ทะเลาะกันเกือบทุกวัน  เพราะเรางอแงเพราะติดเขาและคิดมาก คิดไปเรื่อยคิดว่าเขาจะเบื่อเรา รึป่าวที่เรามีนิสัยงอแง แบบนี้ กลัวเขาไม่รู้ค่ะว่าที่เป็นแบบนี้เพราะรักนางมากจริงๆ.... หือออ
ขอคำปรึกษาหน่อยนะคะะ