คืองี้ครับ ผมมีคนที่รู้จักอยู่คนหนึ่งเค้าโดนครูที่โรงเรียนดูถูกสมัยจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ว่าเธอสอบเข้าไม่ได้หรอกถึงสอบได้ก็เรียนไม่จบหรอก เพราะอาจารย์เจ้าใจเค้าผิดว่าเป็นเด็กเรียนอ่อนนนนนน.... (แถมเป็นเด็กเรียนอ่อนของโรงเรียนวัดอีก) โดนอาจารย์ที่โรงเรียนคนนั้นเค้าชอบอวยแต่กลุ่มผู้หญิง 3 คนที่เรียนเก่งแบบขาประจำอยู่แล้วและเป็นที่ชื่นชอบของอาจารย์คนนั้นและครูในโรงเรียนคนอื่นๆ แต่ปรากฏว่าเวลาผ่านไป เพื่อนผมคนนั้นเข้าสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ แถมเป็นมหาวิทยาลัยชั้นนำของประเทศซะด้วย แถมสอบรับตรงได้อีก 5-6 ที่ โดยที่เพื่อนผู้หญิง 3 คนนั้น 1 คนสอบติดมหาวิทยาลัยทั่วๆไปเพียงที่เดียว อีก 2 คนสอบไม่ติด หลังจากเพื่อนผมเค้าเรียนจบ เค้าก็เรียนจบตามเวลา แต่เกรดเฉลี่ยเค้า แค่ 2.37 เท่านั้น (ก็มหาลัยระดับประเทศมันก็เรียนยากนิ) พอจบมาเจออาจารย์คนนั้นอีก เค้าก็พูดแบบไม่ดีอีกว่า เกรดแค่ 2.37 แสดงว่าเธอไม่ตั้งใจเรียนเลยสินะ เค้ารู้สึกเจ็บใจมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมาก จนถึงปัจจุบันเค้าเรียนจบ ป.โท ด้วยเกรดเฉลี่ยประมาณ 3.65 เค้าเลยปรึกษากับผมว่าจะไปหาอาจารย์คนนั้นดีไหม เพื่อทำให้อาจารย์หาเค้าใจเค้าผิดว่าเค้าเป็นเด็กเรียนอ่อน โดยเค้าคุยกับผมว่าเค้าจะใช้คำพูดประมาณว่า " อาจารย์เลิกเจ้าใจว่าผมเรียนอ่อนซักทีได้ไหม จริงๆผมเรียนเก่งและไปได้ดีกว่า เพื่อนผู้หญิง 3 คนนั้นที่เป็นเด็กอาจารย์ประจำโรงเรียนเสียอีก 3 คนนั้นนะตอนสอบเค้ามหาลัยก็ได้ห่วยกว่าผมเยอะ แถมยังไม่มีปัญญาเรียนต่อจนถึง ป.โท อีก อาจารย์ผมจะบอกอะไรให้จริงผมเป็นเรียนเก่ง แต่ผมแค่เห็นแก่ตัว ผมจะเลือกทำอะไรบางอย่างเพื่อเอาผลประโยชน์ตัวเองเป็นหลักต่างหาก อีเพื่อนผู้หญิง 3 คนนั้นตอนจะมันจะตกต่ำอย่างไรก็ช่างหัวมัน มาเจ้าใจผมให้ถูกต้องดีกว่า ว่าผมไม่ใช่เด็กเรียนอ่อนโรงเรียนวัดที่รักเพื่อนแบบที่อาจารย์เข้าใจหรอก " คิดว่าถ้าเพื่อนผมไปพูดแบบนี้กับอาจารย์อย่างที่เค้าเล่าให้ผมฟังนี้ อาจารย์จะเลิกมองเค้าว่าเป็นเด็กเรียนอ่อน และมองเค้าดีขึ้นไหมครับ
โดนเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กเรียนอ่อน ทำไงดีครับ