ตามหัวข้อเลยนะคะ เราอายุ 17 นะคะ คือเรื่องของเรามีอยู่ว่า...
เมื่อ2ปีก่อน เราเคยไปโครงการติวของกวดวิชาเเห่งหนึ่งค่ะ เราได้เจอกับติวเตอร์2คน ซึ่งสอนในรายวิชาคณิตฯ เเละอังกฤษ เราเองก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เเต่เรื่องสอนขอการันตีเลยค่ะ ดีมาก มีทริคที่มี ใช้ง่าย จำเร็ว ใช้ได้จริง เหมาะกับวัยเรียน .. เเต่หลังจากวันนั้นก็ไม่ได้เจอข่าวคราวของกวดวิชาเเห่งนี้อีกเลย
จนมาถึงปีนี้เราได้รับข่าวสารผ่านเพจในเฟซบุ๊ก เเล้วเจอกวดวิชาเเห่งนี้ฉลองเปิดสาขาใหม่ ลงคอร์สทันที เมื่อเริ่มเปิดคอร์สเราดีใจมากๆ ที่จะได้เจอติวเตอร์ทั้งสองคนนั้นอีกครั้ง เพราะส่วนตัว รู้สึกว่าเรียนง่าย เข้าใจเร็ว เรียนไปพักใหญ่ๆ ก็เริ่มรู้สึกเเปลกๆกับติวเตอร์คนหนึ่งค่ะ
พี่เค้าเป็นติวเตอน์ที่จบมาจาก จุฬาฯ สอนคณิตฯ หน้าตาก็ไม่ได้หล่ออะไรนะคะ เเต่ดูรวมๆเป็นผู้ชายลักษณะอบอุ่นค่ะ เทคเเคร์ดี เป็นกันเองน่ารักมากๆ
ที่สำคัญสอนได้น่าเรียนสุดๆเลย เราเริ่มรู้สึกใจสั่น เวลาที่พี่เค้ายิงคำถามมาที่เรา เวลาที่พี่เค้ามายืนใกล้ๆ หรือเเม้กระทั่ง เวลาที่พี่เค้ามาทักทายนอกคลาสเรียน ก่อนหน้านั้นไม่เคยรู้สึกเเบบนี้เลยนะคะ เราเริ่มงงตัวเอง เพราะช่วงนี้ไม่ได้โฟกัสเรื่องความรัก โฟกัสเพียงเเค่เรื่องเรียน เเต่พอมาเจออาการตัวเองเลยรู้สึกวุ่นวายนิดหน่อยค่ะ555555. มีวันหนึ่ง เป็นวันสุดท้ายในคอร์สนั้น เราเรียนเสร็จในภาคเช้า เเต่ยังไม่ได้กลับบ้าน นั่งเล่นที่สาขาเรียน พี่เค้าก็เดินออกมาจากห้องพักติวเตอร์
**พี่เค้าไม่เคยรู้จักชื่อเรานะคะ เวลาคุยก็เเทนว่าพี่กับเรา**
👨 : อ้าวเรียนเสร็จเเล้วไม่ใช่เหรอ เราไม่กลับบ้านอ่ะ
👧 : อ้อ พอดีรอเพื่อนมารับค่ะ
👨 : อื้ม เเล้วเป็นไง ทำข้อสอบได้บ้างมั้ย พี่สอนเร็วมั้ย เข้าใจใช่มั้ย
👧 : ก็ทำได้ค่ะ มีโจทย์ตรงด้วย เเต่ส่วนตัว ยังงงเรื่องการเอามาประยุกต์ใช้5554
👨 : ดีใจๆที่ทำข้อสอบได้ // โหยย งั้นพี่ก็พาทำโจทย์น้อยไปดิ ขอโทษน้า เวลามันน้อย
👧 : เห้ยพี่ ไม่เป็นไรๆ
**ในตอนนั้น เราหวังที่จะได้ยินคำถามหนึ่งจากพี่เค้า "เราชื่ออะไร?" เเต่พี่เค้าไม่ได้ถามค่ะ55555เฟลเว่อร์ เเต่ก็ไม่เป็นไร5555เราก็นั่งเล่นไปพักใหญ่ๆ จนมีพี่สตาฟของสาขาคนหนึ่งมาถามว่า ขึ้นไปเรียนภาคบ่ายมั้ย นี่ก็เลยตกใจ อะไรเนี่ย ได้เหรอพี่555เเต่หนูเรียนจบล่ะนะ พี่เเกก็บอก ก็ดีกว่ามานั่งอยู่เเบบนี้ เเล้วพี่คนนี้ก็เดินไปที่ห้องพักติวเตอร์ (ไม่ปิดประตู
)) เราเลยเเอบได้ยิน พี่เค้าไปคุยเริ่องเรา บอกตต.ว่า จะมีน้องคนหนึ่ง (ซึ่งคือเรา) ขึ้นไปเรียนอีกในภาคบ่าย
ตต. เค้าก็พากันบอกว่า "เออได้ดิ คนไหนอ่ะ เอามาเรียนเลบ". นี่ไม่อยากจะเชื่อ ประทับใจกวดวิชานี้มาก ไม่หวงความรู้จริงๆ ให้ได้คือให้ (ว่างๆจะมารีวิว)
ซักพัก พี่ตต.ที่เราชอบก็เดินออกมา บอกว่า
👨 ขึ้นไปเรียนบ่ายด้วยกันดิ พี่สอนคลาสม.6
👧 นี่ยังไม่ขึ้นม.6นะ -....-
👨 ก็ขึ้นไปเรียนก่อน นั่งๆฟังไปดีกว่ามานั่งเสียเวลาตรงนี้
👧 รอเพื่อนนนน
👨 ไปเรียนกับพี่
👧 โอเค เดี๋ยวขึ้น (จริงๆไม่ขึ้นหรอก พูดส่งๆ เขิน)
👨 (ยิ้ม ล่ะเดินไป) (หันกลับมา) เราชื่อไรนะ
*อื้ออออ ตำนี้เเหล่ะที่อยากได้ยิน*
หลังจากนั้นเราสองคนก็รู้จักกัน เเละคุย/ปรึกษาเรื่องเรียน มาจนถึงปัจจุบัน ทุกวันนี้ เรายังรู้สึกเหมือนเดิมเลย
เเต่หนักขึ้น ใจสั่นรัวๆ ที่เจอหน้า ไม่กล้าที่จะมองหน้านานๆ เเค่เห็นหน้าหรือข้อความให้กำลังใจจากพี่เค้า เราจะเเฮปปี้มากๆ เเละเรียนมีความสุขมากในวันนั้นทั้งวันเลย
เราชอบพี่เค้าใช่มั้ยคะ?555555555555 หรือเเค่ปลื้มอะไรทำนองนี้
ปล. ไม่ได้จะทิ้งการเรียนน้าาา เเค่อยากมั่นใจ จะได้จัดการตัวเองให้ถูกนะค้าาา ที่สำคัญพี่เค้าเป็นเเรงบันดาลใจในการอ่านหนังสือด้วยย
)
ฉันตกหลุมรักเขาเข้าเเล้ว ใช่หรือไม่?
เมื่อ2ปีก่อน เราเคยไปโครงการติวของกวดวิชาเเห่งหนึ่งค่ะ เราได้เจอกับติวเตอร์2คน ซึ่งสอนในรายวิชาคณิตฯ เเละอังกฤษ เราเองก็ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เเต่เรื่องสอนขอการันตีเลยค่ะ ดีมาก มีทริคที่มี ใช้ง่าย จำเร็ว ใช้ได้จริง เหมาะกับวัยเรียน .. เเต่หลังจากวันนั้นก็ไม่ได้เจอข่าวคราวของกวดวิชาเเห่งนี้อีกเลย
จนมาถึงปีนี้เราได้รับข่าวสารผ่านเพจในเฟซบุ๊ก เเล้วเจอกวดวิชาเเห่งนี้ฉลองเปิดสาขาใหม่ ลงคอร์สทันที เมื่อเริ่มเปิดคอร์สเราดีใจมากๆ ที่จะได้เจอติวเตอร์ทั้งสองคนนั้นอีกครั้ง เพราะส่วนตัว รู้สึกว่าเรียนง่าย เข้าใจเร็ว เรียนไปพักใหญ่ๆ ก็เริ่มรู้สึกเเปลกๆกับติวเตอร์คนหนึ่งค่ะ
พี่เค้าเป็นติวเตอน์ที่จบมาจาก จุฬาฯ สอนคณิตฯ หน้าตาก็ไม่ได้หล่ออะไรนะคะ เเต่ดูรวมๆเป็นผู้ชายลักษณะอบอุ่นค่ะ เทคเเคร์ดี เป็นกันเองน่ารักมากๆ
ที่สำคัญสอนได้น่าเรียนสุดๆเลย เราเริ่มรู้สึกใจสั่น เวลาที่พี่เค้ายิงคำถามมาที่เรา เวลาที่พี่เค้ามายืนใกล้ๆ หรือเเม้กระทั่ง เวลาที่พี่เค้ามาทักทายนอกคลาสเรียน ก่อนหน้านั้นไม่เคยรู้สึกเเบบนี้เลยนะคะ เราเริ่มงงตัวเอง เพราะช่วงนี้ไม่ได้โฟกัสเรื่องความรัก โฟกัสเพียงเเค่เรื่องเรียน เเต่พอมาเจออาการตัวเองเลยรู้สึกวุ่นวายนิดหน่อยค่ะ555555. มีวันหนึ่ง เป็นวันสุดท้ายในคอร์สนั้น เราเรียนเสร็จในภาคเช้า เเต่ยังไม่ได้กลับบ้าน นั่งเล่นที่สาขาเรียน พี่เค้าก็เดินออกมาจากห้องพักติวเตอร์
**พี่เค้าไม่เคยรู้จักชื่อเรานะคะ เวลาคุยก็เเทนว่าพี่กับเรา**
👨 : อ้าวเรียนเสร็จเเล้วไม่ใช่เหรอ เราไม่กลับบ้านอ่ะ
👧 : อ้อ พอดีรอเพื่อนมารับค่ะ
👨 : อื้ม เเล้วเป็นไง ทำข้อสอบได้บ้างมั้ย พี่สอนเร็วมั้ย เข้าใจใช่มั้ย
👧 : ก็ทำได้ค่ะ มีโจทย์ตรงด้วย เเต่ส่วนตัว ยังงงเรื่องการเอามาประยุกต์ใช้5554
👨 : ดีใจๆที่ทำข้อสอบได้ // โหยย งั้นพี่ก็พาทำโจทย์น้อยไปดิ ขอโทษน้า เวลามันน้อย
👧 : เห้ยพี่ ไม่เป็นไรๆ
**ในตอนนั้น เราหวังที่จะได้ยินคำถามหนึ่งจากพี่เค้า "เราชื่ออะไร?" เเต่พี่เค้าไม่ได้ถามค่ะ55555เฟลเว่อร์ เเต่ก็ไม่เป็นไร5555เราก็นั่งเล่นไปพักใหญ่ๆ จนมีพี่สตาฟของสาขาคนหนึ่งมาถามว่า ขึ้นไปเรียนภาคบ่ายมั้ย นี่ก็เลยตกใจ อะไรเนี่ย ได้เหรอพี่555เเต่หนูเรียนจบล่ะนะ พี่เเกก็บอก ก็ดีกว่ามานั่งอยู่เเบบนี้ เเล้วพี่คนนี้ก็เดินไปที่ห้องพักติวเตอร์ (ไม่ปิดประตู
ตต. เค้าก็พากันบอกว่า "เออได้ดิ คนไหนอ่ะ เอามาเรียนเลบ". นี่ไม่อยากจะเชื่อ ประทับใจกวดวิชานี้มาก ไม่หวงความรู้จริงๆ ให้ได้คือให้ (ว่างๆจะมารีวิว)
ซักพัก พี่ตต.ที่เราชอบก็เดินออกมา บอกว่า
👨 ขึ้นไปเรียนบ่ายด้วยกันดิ พี่สอนคลาสม.6
👧 นี่ยังไม่ขึ้นม.6นะ -....-
👨 ก็ขึ้นไปเรียนก่อน นั่งๆฟังไปดีกว่ามานั่งเสียเวลาตรงนี้
👧 รอเพื่อนนนน
👨 ไปเรียนกับพี่
👧 โอเค เดี๋ยวขึ้น (จริงๆไม่ขึ้นหรอก พูดส่งๆ เขิน)
👨 (ยิ้ม ล่ะเดินไป) (หันกลับมา) เราชื่อไรนะ
*อื้ออออ ตำนี้เเหล่ะที่อยากได้ยิน*
หลังจากนั้นเราสองคนก็รู้จักกัน เเละคุย/ปรึกษาเรื่องเรียน มาจนถึงปัจจุบัน ทุกวันนี้ เรายังรู้สึกเหมือนเดิมเลย
เเต่หนักขึ้น ใจสั่นรัวๆ ที่เจอหน้า ไม่กล้าที่จะมองหน้านานๆ เเค่เห็นหน้าหรือข้อความให้กำลังใจจากพี่เค้า เราจะเเฮปปี้มากๆ เเละเรียนมีความสุขมากในวันนั้นทั้งวันเลย
เราชอบพี่เค้าใช่มั้ยคะ?555555555555 หรือเเค่ปลื้มอะไรทำนองนี้
ปล. ไม่ได้จะทิ้งการเรียนน้าาา เเค่อยากมั่นใจ จะได้จัดการตัวเองให้ถูกนะค้าาา ที่สำคัญพี่เค้าเป็นเเรงบันดาลใจในการอ่านหนังสือด้วยย