ทำไมคนเราเวลารู้สึกอะไรยังไงกับใครถึงไม่กล้าบอกคะ

เราเป็นคนใช้ชีวิตคนเดียวจนชินแล้วครับ พอเลิกงานแต่ละคนก็แยกย้ายกันไปมีชีวิตส่วนตัว จริงๆที่ตั้งกระทู้ขึ้นมาก็อยากได้เพื่อนคุยใหม่ๆบ้างครับ ให้ชีวิตได้มีสีสัน ได้รับมิตรภาพใหม่ๆ ได้รับรู้เรื่องราวของใค

สวัสดีค่ะเรามีเรื่องจะมาเล่า. วันนึงเราได้มีโอกาสไปนั่งเล่นกับพี่ผู้ชายคนนึงพี่เขาได้พูดมาเรื่องนึง เราก็แบบมันได้หรอแบบนี้เขาได้บอกเรากับแฟนว่าการนอกใจมันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชายและมีการบอกเราว่าอย่

เราเพิ่งเสียคนไปประมาณสองเดือนกว่า คิดถึงเค้ามากยังทำใจไม่ได้เลยคงจะเข้าไม่ได้เลยยังร้องไห้เสียน้ำตากับภาพเดิมๆสถานที่เดิมๆความคิดถึงพรั่งพรู มาไม่หยุดเลย ตอนอยู่ด้วยกันทะเลาะกันเรื่องราวมากมายเคยคิดจ

ตามหัวข้อเลยครับ ผมอยากไปหาหมอ อยากรู้ว่าตัวเองเป็นซึมเศร้าไหม ต้องติดต่อทางไหนครับ เช่นไปโรงพยาลแล้ว ติดต่อยังไงไปยังไง ผมไม่ค่อยกล้าและไม่รู้ เพราะต้องไปคนเดียว ผมไม่กล้าบอกเรื่องนี้กับใครครับ

นี่ไม่รู้ว่ายังไงกับชีวิต มันเคว้งๆเบื่อๆ รู้สึกว่าถ้าจากไปเฉยๆตัดปัญหาทุกอย่างน่าจะดี ไม่ได้เศร้าจนอยากทำร้ายตัวเอง มีความสุขบ้างปกติเวลาทำนู่นนี่ แต่มันก็ไม่ได้มากพอที่อยากจะหยุดคิดเรื่องไม่อยากอยู่

ขอบคุณสำหรับคำตอบล่วงหน้าครับ ถ้าอยู่ด้วยกันนะครับ

คือเบื่อไม่อยากรับแรงกดดัน ทางครอบครัวผมและทางครอบครัวแฟน ต้องพยายามดิ้นรนหาเงินให้มากขึ้นมากกขึ้นอีก จนเหนื่อยเบื่อท้อ อยากตายๆให้จบๆไมาได้เศร้าหรือเครียดปกติดีคับ แค่รู้สึกอยากจบชีวิตทั่งๆปบบนี้เลยไ

สวัสดีค่ะ วันนี้อยากมาฟังทุกคนแชร์ประสบการณ์ช่วงที่มีปัหนักๆหรือช่วงที่เคว้งที่สุดในชีวิตกันค่ะ เป็นช่วงที่ไม่รู้จะเอายังไงต่อดี จะทำไงกับปัญหานี้ดี รู้สึกใครก็ช่วยอะไรไม่ได้ (ถ้าเป็นไปได้อยากทราบด้วย

คือเราชอบคนๆนึงค่ะ แต่ไม่กล้าจีบ เพราะเค้าหน้าตาดี แต่เราไม่สวย เลยไม่กล้าจีบ อีกอย่างก็มีคนชอบเขาเยอะด้วย เรากลัวว่าเราจะโดนคนอื่นตัดหน้า เพราะความป็อดของตัวเอง ที่สำคัญเขานิสัยดีมากกกค่ะ เลยกลัวจะเส