ดิฉันมีแฟนเป็นหมอค่ะ (สัตวแพทย์) ตัวดิฉันเองก็ทำงานอ็อฟฟิศ ซึ่งอยู่ห่างกันกับแฟนพอสมควร (ต่างจังหวัด) แฟนทำงานประจำ 5 วัน อีก 2 วัน เสาร์-อาทิตย์ ทำคลินิกในครอบครัวกับพ่อ ตัวดิฉันเองอายุมากกว่า 1 ปี เราทั้งสองเพิ่งเริ่ม 30 ปี ต้นๆ ค่ะ
                - อยากทราบความคิด ทัศนคติ ของคนมีแฟนเป็นหมอ พื้นฐานความคิด ทำให้เราเหนื่อยใจกับความรักบ้างมั้ย? (อายุเรามากกว่าความคิดเค้าไกลกว่าอยากสร้างพื้นฐานมั่นคงเร็วๆ แต่ตัวเราก็พยายามให้เป็นครอบครัวให้เร็วที่สุดในตอนนี้ แฟนอยากให้ออกจากงาน แล้วสร้างอาชีพตัวเองค่ะ)
                - ตั้งใจอีก 2 ปี จะแต่งงาน เค้าให้ดิฉันหางานตัวเองให้เร็วที่สุด เพื่อฐานความมั่นคงในอนาคตของชีวิต แฟนไม่ชอบงานที่ทำอยู่คะ งานดิฉันค่อนข้างใช้สมองคิด และเครียดกับงาน แฟนอยากให้ฉันเองทำงานที่ฉันรัก เค้ากลัวสุขภาพจิตใจ และร่างกายแย่ และอีกส่วนนึงคือไม่มีเวลาเอาสมองมาคิดเรื่องครอบครัวของเราเลย (แฟนพูดค่อนข้างน้อยใจค่ะ)
                - แม่ของแฟนอยากให้แฟน มีชีวิตคู่ที่มีอาชีพเดียวกันหรือคล้ายกัน เวลาแฟนมาทำคลิกนิกของตัวเองจะได้ช่วยกันได้ (ประโยคนี้ส่วนตัวดิฉันค่อนข้างเครียดมาก) แต่แฟนของฉันไม่สนใจค่ะ เค้ามองในด้านรากฐานความมั่นคงเค้าเป็นคนสร้าง ด้านอาชีพอื่นๆ สร้างรายได้ คือดิฉันเป็นคนต่อเติม

                แฟนรักดิฉันมากค่ะ อยากทำให้เค้าภูมิใจ อยากให้แม่แฟนมองว่าฉันมีอะไรนอกเหนือกว่าอาชีพเดียวกันกับแฟน บางครั้งเครียดมากค่ะ กลัวว่าความรักที่เค้ามีให้ดิฉัน ฉันจะดีไม่พอ (ตอนนี้ยังทำงานที่เดิมค่ะ แฟนของ Time Lime) เดือนธันวาคม ว่าดิฉันจะทำอย่างไรต่อ
                
                *** ดูแล้วอาจจะเครียดๆ เหมือนต้องการกำลังใจ แต่ดิฉันอยากได้แง่คิด สำหรับคนจะมีครอบครัว หรือมีแฟนที่ทำงานอาชีพเดียวกัน หรือคนละอาชีพค่ะ ฉันอยากก้าวอยากออกอย่างเค้าหวัง แต่กลัวการก้าวพลาดในอาชีพแล้วไม่เหลืออะไรเลย ก่อนที่แต่งงานค่ะ รบกวนแนะนำด้วยค่ะ จักขอบพระคุณมากค่ะ***