เบื่อโลกมากค่ะ ไม่เคยรู้สึกเเบบนี้ ไม่อยากตายนะคะ กลัวเจ็บ

ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ ม.รัฐเเห่งหนึ่งค่ะ อยู่ปี 3 ในคณะสาขาที่ไม่ชอบไม่ใช่ ไม่อะไรสักอย่าง สังคมก็เเย่ เเต่ก็อดทนเอาจนถึงปี 3 ไปหาเพื่อน กินข้าวกับเพื่อน ไปทำงาน Part-Time บ้าง ก็ยังเบื่อค่ะ  ดูหนังคนเดียว กินข้าวคนเดียว ทำมาหมด ถ้ากินเหล้าเบียร์เป็นก็คงจะทำ เหมือนตัวคนเดียว มีปัญหาอะไรทำเองหมด  อยากมีมุมที่อ่อนไหว เเล้วมีคนอยากดูเเลบ้าง คืออ้างว้างมาก ทั้งๆที่มีเเฟน หรือลืมไปว่ามี ฮื้ออออ  มีเพื่อน คนในครอบครัวก้รักเรามาก ไม่รู้ชีวิตขาดอะไรนักหนา เกี่ยวไหมที่ตอนเด็กๆ มีเเต่คนคอยเอาใจ คอยดูเเล ไปไหนมาไหนเเม่ไปรับไปส่งตลอดจนโต จะกลับบ้านที มารับถึงมหาลัยก็มี ขี้น้อยใจมากกกก เเต่ไม่ถึงขั้นเอาเเต่ใจ เป็นคนมีเหตุผล กลัวจังค่ะ กลัวเป็นโรคซึมเศร้า
ปล. กลัวผีมากด้วย ใครใจดี มาคุยเป็นเพื่อนได้นะคะ หลอนไปหมดเเล้ว