>> ขอให้อ่านของผม และ ตั้งใจอ่านด้วยนะครับ เผื่อมีใครอาจจะคิดเหมือนผม หรือ จินตนาการเหมือนผมได้ก็ดีมาก ๆ เลยนะครับ แต่อยากให้มันเป็นจริง และ สมหวังมากๆด้วย รอมาทั้งชีวิต <<
ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ
ผมชื่อ ฟลุ๊ค นะครับ อายุ 20 ใกล้จะ 21 ปีแล้วครับ ผมเป็น(เกย์)ครับ เรื่องที่จะเล่าของผมก็คือ ชีวิตผมที่ผ่านมาแล้วครับ ทั้งคิดทบทวน ทั้งอดีตและปัจจุบัน เมื่อก่อนผมจบ ม.3 แล้วได้เรียนต่อ ปวช. สาขาคอมฯ จน ถึง ปวส.เปลี่ยนสาขามาเรียนการตลาดครับ ตอนนี้ก็มาคาเรื่อง ปวส.ละ เรื่องก็คือ ช่วง ปวส.2 ผมมีแฟนอยู่นะครับ ผมเป็นคนที่จริงใจและจริงจังมากๆ หวงมากๆ และ เป็นห่วงมากๆ คือ ผมติดแฟนมากกว่าเรื่องเรียนจริงๆ แล้ววันหนึ่ง แฟนของผมก็เปลี่ยนไปบ้าง ไม่คุยบ้าง หงุดหงิดง่าย ด่าตลอด ผมก็รู้สึกใจไม่ดี แทบไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย บอกไม่ถูกอะครับ คาใจ คิดมากตลอดเวลา ถามไปก็ด่าผม คำว่า"รำคาญ"อีก "อย่าเยอะ"อีก แล้วไปเรียน ผมก็ไม่เคยไปเรียนเลย แทบจพไม่ได้ไปเรียนทุกวัน คือ ไม่มีอารมณ์ไปจริง ๆ ก็เลยหนีไปอ่านหนังสือนิยายในห้างบ้าง เที่ยวเล่นในห้างบ้าง เลยใช้เวลาตรงนี้ คิดทบทวนและทำใจในสงบ ๆ บางทีเพื่อสนิทๆ หรือ อาจารย์โทรตาม ผมก็ไม่สนใจอะไรเลย สนใจแต่รอแชทของแฟน รอแฟนโทรหา ก็เงียบหายไปตลอด จนกระทั่ง ไม่ได้ไปเรียนตั้ง 2-3 สัปดาห์ละครับ ตอนนั้นตัดสินใจว่า ไม่เรียนแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นคือ ไม่มีอารมณ์เรียนเลย ไม่อยากเจอเพื่อน งมงายเรื่องแฟนผมตลอด เครียดบ้าง เหนื่อยบ้าง ร้องไห้ คิดมากตลอดเวลา ตัดใจไม่ได้ แล้วก็ใช้เวลาทุกวัน เอาไปเที่ยวห้างแก้เครียด หาอะไรดูสนุก บางครั้งก็เจอเพื่อนบ้าง ก็หลบ ๆ บางทีก็เจออาจารย์มาเดินห้างตอนเย็นๆบ้าง ก็แอบหลบตลอด ตอนนั้นคือทั้งหนี ทั้งกลัว ทั้งเครียดด้วย เอาแต่เรื่องแฟนตลอด จนผ่านไป 1 เดือนละ รู้ตัวทันทีว่า แฟนผมมีคนอื่นแล้ว (สมมุติว่า แฟนผมชื่อ A ส่วน แฟนใหม่ของแฟนผมชื่อ B นะครับเผื่อจะได้ไม่งง) ผมจับได้ช่วงที่ผม ไปกินข้าวกับเพื่อนสนิทมากที่สุด ที่ตลาดแถวบ้าน แล้วเผลอไปมองเห็น A กับ B นั่งกินข้าวด้วยกัน ยิ้มสดใส จับมือด้วยกัน ผมก็เลยลุกเดินไปหา แล้ว A ก็หันมามองผมแล้วลุกขึ้นเดินมาหา ก็พูดว่า "อ้าว! มาได้ไง มาทำอะไร ออกมาไม่เห็นทักมาบอกเลย" ผมก็เลยพูดไปว่า "ทักไปอะ เคยอ่านบ้างไหม โทรไปก็ไม่รับสาย" แล้วอยู่ๆ A ก็พูดขึ้นมาว่า "อย่าคิดมากนะ นี่หลานเอง พาหลานมากินข้าวซื้อของอะ รีบๆกลับได้แล้ว พี่จะกลับบ้านละ กำลังจ่ายตังค์" ผมก็คิดอยู่แล้วแหละครับว่า ต้องมีคนอื่น ต้องเจอให้เห็นแน่นอน เพราะอยู่ใกล้ๆกัน สุดท้ายแล้วครับ A กับ B เป็นแฟนกันจริง ๆ เพราะตอนนี้ B ทักมาจีบผมต่อในแอพ บลู-ดี ผมจำหน้าได้ เลยโทรคุยกันแล้วเล่าทุกๆอย่างให้ผมฟัง ผมตาสว่างทันที และ หักเขาบนหัวทิ้งซะทีเถอะ (เขาควายนะ เพราะผมเป็นควายมาตลอด) ผมเลยพูดและคุยกับ B อย่างมีสติ และ ขอให้ B กับ A รักกันนานๆ และเตือน B ว่า อย่าให้ A ทำแบบนี้กับ B เหมือนที่ทำกับผมไว้ตอนนี้อะ สอนให้ฟัง เตือนให้จำ ผมก็เลยตัดขาด บล็อคทั้งคู่ แล้วเริ่มต้นกับตัวเองใหม่ และ เสียดายการเรียนด้วยซ้ำ โง่
โง่มาตลอด โง่มาพอแล้ว เจ็บปวด เจ็บใจมาเยอะ ร้องไห้จนไม่เหลือน้ำตาให้ไหลละ แล้วละทิ้งทุกอย่างที่เป็นอดีตออกไป จน เริ่มต้นใหม่กับตัวเอง และ อยู่ในสถานะ โสดต่อไป
*อันนี้คือเรื่องเล่าประวัติอดีตนะครับ และ ปัจจุบันก็คือ
ผมอยู่ในสถานะ โสด แล้ว งานอดิเรก คือ เล่นเกมส์ และ ดู เดอะซีรี่ย์ ครับ ส่วนมากซีรี่ย์จะเป็น คู่รักชายกับชายอะครับ ล่าสุดที่ดูไปก็คือ "Sotus พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง" คืออึ้งสุดๆครับ เรื่องจริงนะครับ พอดู Ep.1 จนถึง Ep.15 ตอนจบ ผมดู 1 วันจบ ตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึง 4-5 ทุ่มได้ กินข้าวก็ดูไปกินไป อาบน้ำก็รีบๆอาบแล้วมาดูต่อ ดูไปปุ๊บ มันเจาะลึกปั๊บเลย เจาะลึกเข้าไปสมองผมสมัย ปวช.1 ที่ผมแอบชอบรุ่นพี่ ปวช.3 อะครับ ทั้ง ๆ ที่รุ่นพี่ ก็รู้ว่า ผมชอบผู้ชายนะครับ แล้วผมกับรุ่นพี่ก็เล่น ๆ สนิท ๆ เจอก็คุย บางครั้งก็ใช้ผมไปซื้อของบ้าง เขาเป็นมือกลอง ชอบเล่นดนตรีครับ ส่วนผมเป็นเชียร์รหรีดเดอร์แต่งกระโปรกครับ ผมไม่ได้จะเป็นผู้หญิง ผมเป็นผู้ชายแต่ออกแนวแบ๊วๆ เป็นเด็กผู้ชายอะครับตอนนั้น แล้วพี่เขาก็แกล้งๆ เอาไม้กลองมาตีหัว แหย่ก้นเล่นๆ โยนใส่อีก เพื่อนของรุ่นพี่ก็แซวกันตลอดว่า "กับน้องเป็นอะไรกันเนี่ย ผัวกับเมียหรอ ใครผัว ใครเมียวะ" บางครั้งเพื่อนผู้หญิงที่เป็นเพื่อนรุ่นพี่ก็เดินมาคุยว่า "น้องชอบพี่เขาหรอ เห็นวิ่งไล่กัน เล่นแกล้งกัน น่ารักดี" ผมก็ครับ ๆ พี่ แต่ในใจแอบเขิน ๆ สุดท้ายก่อนรุ่นพี่เขาจบ ผมก็ทักไปคุย และ สารภาพทุกอย่างออกไปในแชท Facebook ทั้งอยู่ด้วยกัน แกล้งๆกัน ของกินทุกอย่างที่ซื้อให้ผมกิน และ รอยยิ้ม กับ กำลังใจที่เชียร์ให้ผม ผลลัพท์อาจจะจุกและเจ็บหน่อย กับคำว่า"ขอโทษครับน้อง พี่ชอบผู้หญิงครับ" แล้วก็บอกผมว่าทุกๆอย่างที่พี่ให้ไว้ก็คือ เป็นรุ่นพี่ต้องดูแลรุ่นน้อง และเป็นตัวอย่างที่ดีให้รุ่นน้อง ตอนนั้นก็เจ็บ จุก และอายตัวเอง ด้วย แต่คำตอบที่ให้ไปก็มีผลกระทบเสมอนะครับ หลังจากสารภาพรักไป ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว รุ่นพี่ก็ห่าง ๆ กับผม แทบเดินชนกันก็ไม่มองหน้าด้วยซ้ำ แล้วก็ลบเพื่อนผมใน Facebook และสุดท้าย ก็ต่างคนต่างอยู่ ผมก็เรียนต่อไป และ รุ่นพี่เขาก็จบ ปวช.3 แล้วไปต่อ ปวส.ที่อื่น และปัจจุบันนี้รุ่นพี่ก็ทำงานที่ห้าง และ มีแฟนแล้ว..
หลังจาก ดู เดอะซีรี่ย์ "Sotus พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง" ผมก็รู้สึกคาใจ ว่า ถ้าผมยังเรียนต่อ จนเข้า มหาลัย ผมอาจจะมีแฟน และอยู่หอ'มหาลัย เดียวกันก็ได้ ส่วนมากเพื่อนผม จะมีแฟนจริงจัง ก็ในมหาลัยนี่แหละ แล้วก็ทำงานด้วยกัน แต่คงยากใช่ไหมครับ ? ส่วนเรื่องเกียร์อะ ผมก็ชอบอยู่เหมือนกัน และคงจะได้ ถ้าได้เรียนต่อมหาลัย เผื่อดวงของผมจะดี ถ้ามีรุ่นพี่หรือใครก็ตามที่มีเกียร์แล้วฝากเกียร์ไว้กับผม ผมก็จะดีใจมากๆและจะดูแลอย่างเต็มที่ จริงจังกับมัน เพราะผมเล่าไปแล้วว่าผมเป็นคนที่จริงจังและจริงใจ เต็มที่ทุกอย่าง พร้อมจะดูแล อยู่ข้างๆด้วยกันเสมอ ผมก็เลยอยากมีความรักเหมือนใน เดอะ ซีรี่ย์ แบบนี้ไงครับบบบบ.. ควรจะทำยังไงดีครับ.. ? ขอความรักจริงจังได้หรือป่าว..? .. .. ถ้าหากใจของคุณตรงกับผมล่ะ ?
.. ถ้าหากคุณคิดแบบผมล่ะ ?
เรื่องเล่าทั้งหมดเกิดจากตัวของผมเอง หรือ พี่ๆ เพื่อนๆคนไหนอ่านแล้วคุ้น ๆ ว่าเป็นผม อย่าเอ่ยชื่อละ ผมอาย 5555' ..และ..
>> ขอโทษที่ให้เสียเวลาในการอ่านนะครับทุกคน อาจอ่านแล้วไม่เข้าใจ หรือ ไม่รู้ด้วย โปรดนึกภาพและจินตนาการไปด้วยนะครับ และขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านของผมนะครับ
ขอแสดงความคิดเห็นของทุกๆคนด้วยนะครับ ขอบพระคุณมากๆครับผม
ติด เดอะ ซีรี่ย์ แล้วอยากมีความรัก เรื่อง เกียร์ ?
ผมขอแนะนำตัวก่อนนะครับ
ผมชื่อ ฟลุ๊ค นะครับ อายุ 20 ใกล้จะ 21 ปีแล้วครับ ผมเป็น(เกย์)ครับ เรื่องที่จะเล่าของผมก็คือ ชีวิตผมที่ผ่านมาแล้วครับ ทั้งคิดทบทวน ทั้งอดีตและปัจจุบัน เมื่อก่อนผมจบ ม.3 แล้วได้เรียนต่อ ปวช. สาขาคอมฯ จน ถึง ปวส.เปลี่ยนสาขามาเรียนการตลาดครับ ตอนนี้ก็มาคาเรื่อง ปวส.ละ เรื่องก็คือ ช่วง ปวส.2 ผมมีแฟนอยู่นะครับ ผมเป็นคนที่จริงใจและจริงจังมากๆ หวงมากๆ และ เป็นห่วงมากๆ คือ ผมติดแฟนมากกว่าเรื่องเรียนจริงๆ แล้ววันหนึ่ง แฟนของผมก็เปลี่ยนไปบ้าง ไม่คุยบ้าง หงุดหงิดง่าย ด่าตลอด ผมก็รู้สึกใจไม่ดี แทบไม่มีอารมณ์ทำอะไรเลย บอกไม่ถูกอะครับ คาใจ คิดมากตลอดเวลา ถามไปก็ด่าผม คำว่า"รำคาญ"อีก "อย่าเยอะ"อีก แล้วไปเรียน ผมก็ไม่เคยไปเรียนเลย แทบจพไม่ได้ไปเรียนทุกวัน คือ ไม่มีอารมณ์ไปจริง ๆ ก็เลยหนีไปอ่านหนังสือนิยายในห้างบ้าง เที่ยวเล่นในห้างบ้าง เลยใช้เวลาตรงนี้ คิดทบทวนและทำใจในสงบ ๆ บางทีเพื่อสนิทๆ หรือ อาจารย์โทรตาม ผมก็ไม่สนใจอะไรเลย สนใจแต่รอแชทของแฟน รอแฟนโทรหา ก็เงียบหายไปตลอด จนกระทั่ง ไม่ได้ไปเรียนตั้ง 2-3 สัปดาห์ละครับ ตอนนั้นตัดสินใจว่า ไม่เรียนแล้ว ความรู้สึกตอนนั้นคือ ไม่มีอารมณ์เรียนเลย ไม่อยากเจอเพื่อน งมงายเรื่องแฟนผมตลอด เครียดบ้าง เหนื่อยบ้าง ร้องไห้ คิดมากตลอดเวลา ตัดใจไม่ได้ แล้วก็ใช้เวลาทุกวัน เอาไปเที่ยวห้างแก้เครียด หาอะไรดูสนุก บางครั้งก็เจอเพื่อนบ้าง ก็หลบ ๆ บางทีก็เจออาจารย์มาเดินห้างตอนเย็นๆบ้าง ก็แอบหลบตลอด ตอนนั้นคือทั้งหนี ทั้งกลัว ทั้งเครียดด้วย เอาแต่เรื่องแฟนตลอด จนผ่านไป 1 เดือนละ รู้ตัวทันทีว่า แฟนผมมีคนอื่นแล้ว (สมมุติว่า แฟนผมชื่อ A ส่วน แฟนใหม่ของแฟนผมชื่อ B นะครับเผื่อจะได้ไม่งง) ผมจับได้ช่วงที่ผม ไปกินข้าวกับเพื่อนสนิทมากที่สุด ที่ตลาดแถวบ้าน แล้วเผลอไปมองเห็น A กับ B นั่งกินข้าวด้วยกัน ยิ้มสดใส จับมือด้วยกัน ผมก็เลยลุกเดินไปหา แล้ว A ก็หันมามองผมแล้วลุกขึ้นเดินมาหา ก็พูดว่า "อ้าว! มาได้ไง มาทำอะไร ออกมาไม่เห็นทักมาบอกเลย" ผมก็เลยพูดไปว่า "ทักไปอะ เคยอ่านบ้างไหม โทรไปก็ไม่รับสาย" แล้วอยู่ๆ A ก็พูดขึ้นมาว่า "อย่าคิดมากนะ นี่หลานเอง พาหลานมากินข้าวซื้อของอะ รีบๆกลับได้แล้ว พี่จะกลับบ้านละ กำลังจ่ายตังค์" ผมก็คิดอยู่แล้วแหละครับว่า ต้องมีคนอื่น ต้องเจอให้เห็นแน่นอน เพราะอยู่ใกล้ๆกัน สุดท้ายแล้วครับ A กับ B เป็นแฟนกันจริง ๆ เพราะตอนนี้ B ทักมาจีบผมต่อในแอพ บลู-ดี ผมจำหน้าได้ เลยโทรคุยกันแล้วเล่าทุกๆอย่างให้ผมฟัง ผมตาสว่างทันที และ หักเขาบนหัวทิ้งซะทีเถอะ (เขาควายนะ เพราะผมเป็นควายมาตลอด) ผมเลยพูดและคุยกับ B อย่างมีสติ และ ขอให้ B กับ A รักกันนานๆ และเตือน B ว่า อย่าให้ A ทำแบบนี้กับ B เหมือนที่ทำกับผมไว้ตอนนี้อะ สอนให้ฟัง เตือนให้จำ ผมก็เลยตัดขาด บล็อคทั้งคู่ แล้วเริ่มต้นกับตัวเองใหม่ และ เสียดายการเรียนด้วยซ้ำ โง่
*อันนี้คือเรื่องเล่าประวัติอดีตนะครับ และ ปัจจุบันก็คือ
ผมอยู่ในสถานะ โสด แล้ว งานอดิเรก คือ เล่นเกมส์ และ ดู เดอะซีรี่ย์ ครับ ส่วนมากซีรี่ย์จะเป็น คู่รักชายกับชายอะครับ ล่าสุดที่ดูไปก็คือ "Sotus พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง" คืออึ้งสุดๆครับ เรื่องจริงนะครับ พอดู Ep.1 จนถึง Ep.15 ตอนจบ ผมดู 1 วันจบ ตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึง 4-5 ทุ่มได้ กินข้าวก็ดูไปกินไป อาบน้ำก็รีบๆอาบแล้วมาดูต่อ ดูไปปุ๊บ มันเจาะลึกปั๊บเลย เจาะลึกเข้าไปสมองผมสมัย ปวช.1 ที่ผมแอบชอบรุ่นพี่ ปวช.3 อะครับ ทั้ง ๆ ที่รุ่นพี่ ก็รู้ว่า ผมชอบผู้ชายนะครับ แล้วผมกับรุ่นพี่ก็เล่น ๆ สนิท ๆ เจอก็คุย บางครั้งก็ใช้ผมไปซื้อของบ้าง เขาเป็นมือกลอง ชอบเล่นดนตรีครับ ส่วนผมเป็นเชียร์รหรีดเดอร์แต่งกระโปรกครับ ผมไม่ได้จะเป็นผู้หญิง ผมเป็นผู้ชายแต่ออกแนวแบ๊วๆ เป็นเด็กผู้ชายอะครับตอนนั้น แล้วพี่เขาก็แกล้งๆ เอาไม้กลองมาตีหัว แหย่ก้นเล่นๆ โยนใส่อีก เพื่อนของรุ่นพี่ก็แซวกันตลอดว่า "กับน้องเป็นอะไรกันเนี่ย ผัวกับเมียหรอ ใครผัว ใครเมียวะ" บางครั้งเพื่อนผู้หญิงที่เป็นเพื่อนรุ่นพี่ก็เดินมาคุยว่า "น้องชอบพี่เขาหรอ เห็นวิ่งไล่กัน เล่นแกล้งกัน น่ารักดี" ผมก็ครับ ๆ พี่ แต่ในใจแอบเขิน ๆ สุดท้ายก่อนรุ่นพี่เขาจบ ผมก็ทักไปคุย และ สารภาพทุกอย่างออกไปในแชท Facebook ทั้งอยู่ด้วยกัน แกล้งๆกัน ของกินทุกอย่างที่ซื้อให้ผมกิน และ รอยยิ้ม กับ กำลังใจที่เชียร์ให้ผม ผลลัพท์อาจจะจุกและเจ็บหน่อย กับคำว่า"ขอโทษครับน้อง พี่ชอบผู้หญิงครับ" แล้วก็บอกผมว่าทุกๆอย่างที่พี่ให้ไว้ก็คือ เป็นรุ่นพี่ต้องดูแลรุ่นน้อง และเป็นตัวอย่างที่ดีให้รุ่นน้อง ตอนนั้นก็เจ็บ จุก และอายตัวเอง ด้วย แต่คำตอบที่ให้ไปก็มีผลกระทบเสมอนะครับ หลังจากสารภาพรักไป ทุกอย่างก็ไม่เหมือนเดิมแล้ว รุ่นพี่ก็ห่าง ๆ กับผม แทบเดินชนกันก็ไม่มองหน้าด้วยซ้ำ แล้วก็ลบเพื่อนผมใน Facebook และสุดท้าย ก็ต่างคนต่างอยู่ ผมก็เรียนต่อไป และ รุ่นพี่เขาก็จบ ปวช.3 แล้วไปต่อ ปวส.ที่อื่น และปัจจุบันนี้รุ่นพี่ก็ทำงานที่ห้าง และ มีแฟนแล้ว..
หลังจาก ดู เดอะซีรี่ย์ "Sotus พี่ว้ากตัวร้ายกับนายปีหนึ่ง" ผมก็รู้สึกคาใจ ว่า ถ้าผมยังเรียนต่อ จนเข้า มหาลัย ผมอาจจะมีแฟน และอยู่หอ'มหาลัย เดียวกันก็ได้ ส่วนมากเพื่อนผม จะมีแฟนจริงจัง ก็ในมหาลัยนี่แหละ แล้วก็ทำงานด้วยกัน แต่คงยากใช่ไหมครับ ? ส่วนเรื่องเกียร์อะ ผมก็ชอบอยู่เหมือนกัน และคงจะได้ ถ้าได้เรียนต่อมหาลัย เผื่อดวงของผมจะดี ถ้ามีรุ่นพี่หรือใครก็ตามที่มีเกียร์แล้วฝากเกียร์ไว้กับผม ผมก็จะดีใจมากๆและจะดูแลอย่างเต็มที่ จริงจังกับมัน เพราะผมเล่าไปแล้วว่าผมเป็นคนที่จริงจังและจริงใจ เต็มที่ทุกอย่าง พร้อมจะดูแล อยู่ข้างๆด้วยกันเสมอ ผมก็เลยอยากมีความรักเหมือนใน เดอะ ซีรี่ย์ แบบนี้ไงครับบบบบ.. ควรจะทำยังไงดีครับ.. ? ขอความรักจริงจังได้หรือป่าว..? .. .. ถ้าหากใจของคุณตรงกับผมล่ะ ?
.. ถ้าหากคุณคิดแบบผมล่ะ ?
เรื่องเล่าทั้งหมดเกิดจากตัวของผมเอง หรือ พี่ๆ เพื่อนๆคนไหนอ่านแล้วคุ้น ๆ ว่าเป็นผม อย่าเอ่ยชื่อละ ผมอาย 5555' ..และ..
>> ขอโทษที่ให้เสียเวลาในการอ่านนะครับทุกคน อาจอ่านแล้วไม่เข้าใจ หรือ ไม่รู้ด้วย โปรดนึกภาพและจินตนาการไปด้วยนะครับ และขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านของผมนะครับ
ขอแสดงความคิดเห็นของทุกๆคนด้วยนะครับ ขอบพระคุณมากๆครับผม