สวัสดีค่ะ พอดีเราอยากเล่าเรื่องแปลกๆที่เราเพิ่งเคยเจอ (อาจจะไม่แปลกสำหรับคนทั่วๆไปก็ได้)
ทุกเช้าประมาณ 8.30 เราจะออกไปทำงานตามปกติค่ะ แต่เมื่อประมาณปลายเดือนสิงหาคม
เราก็กำลังเดินไปที่
สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน สถานีห้วยขวางค่ะ
เราก็ยืนอยู่ที่บันไดเลื่อน ใส่หูฟังฟังเพลงปรกติ แต่ก็มีคนมายืนข้างๆ (บันไดเลื่อนมีสองเลนใช่มั้ยคะ เลนขวาจะยืน เลนซ้ายคนส่วนใหญ่ที่รีบจะเดินลง เราอยู่เลนขวา)
เราได้ยินเสียงเหมือนมีคนมาพูดอะไสักอย่าง เราก็นึกว่าคนรู้จักเลยถอดหูฟัง เงยหน้ามอง หน้าไม่คุ้น เราก็เลยลองตั้งใจฟังเผื่อเป็นคนมาถามทาง
แต่เขาก็พูดจาวนๆไปมา บอกว่าทำไมน่ารักจัง ขอเบอร์ได้ไหม? หนูทำงานที่ไหน เรียนที่ไหน วนๆอยู่ประมาณนี้
เราก็พยายามไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยิ้มๆให้ แต่ในใจเริ่มจะกลัวแล้ว เขาก็ยังพูดวนๆ
เราก็เลยถามไปว่าเขาทำงานที่ไหน ทีนี้เขาบอกว่าทำธุรกิจส่วนตัวกับแฟน เป็นวิตามิน
โอเค นาทีนั้นเราก็คิดว่าชวนไปขายตรง เราก็เลยบอกว่าไม่สนใจค่ะ แล้วเลี่ยงจะเดินหนี แต่เขาก็เดินตามประกบ ทำให้คนอื่นมองว่าเรามาด้วยกัน จนถึงที่ตรวจกระเป๋า
เราพยายามเลี่ยง รีบเดิน เขาก็เดินตามค่ะ แล้วกับตื๊อๆขอเบอร์ บอกว่าไม่ต้องกลัว เขาไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่น่ากลัวนะ (วัดกันได้หรอ?)
เราก็กะว่าโอเคพอแตะบัตร เราก็ให้เขาแตะบัตรไปก่อน เดินไปก่อน แตสรุปเขายืนรอดัก(ซึ่งเราอาจจะคิดน้อยคิดไม่ทันเรื่องเอาตัวรอด)
เขาชูมือถือขึ้นมาจะเมมเบอร์เราให้ได้ เราก็เลยแบบ โอเค ถ้ายิงมาก็จำเบอร์แล้วบล็อกเบอร์ไปก็คงจบ เราก็ทำตามนั้น แล้วรีบเดินแยกตัวออกไปให้เร็วที่สุดพร้อมกับบล็อกเบอร์ไป
แต่พอประมาณ 20.30 มีเบอร์แปลกโทรมา เราก็กำลังจะกับบ้าน อยู่ที่สถานีรถไฟใต้ดิน เรากดรับสาย เพราะเราคิดว่าอาจจะเป็นเพื่อนหรือลูกค้าโทรมา
สรุปเป็นคนเมื่อเช้าค่ะที่ขอเบอร์เราไป ใช้อีกเบอร์โทรมา พูดจาหวานเลี่ยน จนเราจะอาเจียน เราตกใจกลัวมาก สติแตกไปเลยค่ะ
เห้ย ต้องลงทุนเบอร์นี้ ขายตรงหรือโรคจิตวะ? เราก็รีบบล็อกเบอร์ แล้วรีบเดินกลับบ้าน รีบโทรเล่าให้คนใกล้ชิดฟังค่ะ จนมีคนแนะนำให้ใช้
App WhosCall เราเอาเบอร์ 2 เบอร์นั้นไปเสิร์ช พบว่ามีคนเคย Report Spam ไว้แล้ว แสดงว่าไม่ใช่เรารายแรกที่โดนแบบนี้
เราก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเขาเป็นคนปกติ มิจฉาชีพ หรือว่าอย่างไร
เพราะหลังจากนั้น เราก็ยังเจอเขาค่ะ ตามสถานีรถไฟฟ้าตอนสายๆ แต่เขาก็ไม่ได้เขามาทำอะไรหรอกค่ะ เพราะเราเผ่นก่อน
คือความที่เรากลัวว่าเขาจะจำได้ ทุกครั้งที่เจอ ไม่สถานีรถไฟฟ้า ก็หน้าซอยบ้าน แต่ล่าสุดเจอในซอยบ้านเลยค่ะ
ที่เราจำเขาได้ เพราะเขาแต่งตัวเหมือนเดิมตลอดค่ะ
รูปพรรณ คือตัวสูง เดินหลังค่อม ใส่หมวกแก็ปสีขาวไม่ก็สีอื่น เหมือนเขาจะสวมวิกด้วย (ไมเคิล แจ็คสันเลยบางที)
ใส่เชิ้ตดำ/ขาว/ลายตาราง กางเกงแสล็กสีดำ สวมแว่นตาดำแม้เข้ามาในสถานีรถไฟ จะถือกระเป๋าเอกสารและโทรศัพท์ในมือตลอด
ท่าทางล่อกแล่ก มองหาอะไรสักอย่างตลอดเวลาค่ะ
(คือเราเจอแบบนี้ทุกครั้ง)
ถามคนแถวบ้านก็มีบอกว่าเคยเจอเขานะคะ แต่เจอที่สุทธิสาร มีคนเจอบ่อย เจอแบบเดียวกับที่เราเจอเลยค่ะ
จะเดินเข้ามาหาผู้หญิงที่เดินคนเดียว แต่ว่ารอบข้างคนก็เยอะนะคะ เราก็งงๆ กลัวๆหน่อยๆ
พอเคยเจอตอนกลางคืนค่ำๆ เราก็มีผวาค่ะ เคยไปแจ้งตำรวจ แต่ทางตำรวจไม่รับแจ้งเพราะว่าเขาไม่ได้มาทำอะไรเรา
คือความรู้สึกเรา เราไม่ค่อยอุ่นใจค่ะ มาเจอแถวบ้าน ยิ่งเริ่มกลัว พยายามคิดว่าอาจจะเป็นคนปกติ อยู่แถวนี้ และอาจจะลืมหน้าเราไปแล้ว ซึ่งเราภาวนามากๆให้มันไม่มีอะไรค่ะ
พอดีเราอ่านกระทู้ที่เจอคนโรคจิตที่ญี่ปุ่น เราก็เลยอยากลองมาเราสิ่งที่เราเจอบ้าง ไม่รู้ว่ามีใครเคยเจอแบบเราบ้างไหม?
ยังไงการเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียว ต้องระมัดระวังและมีสติมากๆ เหตุการร์ที่เราเจออาจจะสติแตกไปในตอนนั้นทำไรไม่ถูก
ยังไง ก็ระมัดระวังตัวกันด้วยนะคะ
(เตือนภัย+เล่าประสบการณ์) เจอคนแปลกหน้ามาตามตื๊อขอเบอร์ ที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน
ทุกเช้าประมาณ 8.30 เราจะออกไปทำงานตามปกติค่ะ แต่เมื่อประมาณปลายเดือนสิงหาคม
เราก็กำลังเดินไปที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดิน สถานีห้วยขวางค่ะ
เราก็ยืนอยู่ที่บันไดเลื่อน ใส่หูฟังฟังเพลงปรกติ แต่ก็มีคนมายืนข้างๆ (บันไดเลื่อนมีสองเลนใช่มั้ยคะ เลนขวาจะยืน เลนซ้ายคนส่วนใหญ่ที่รีบจะเดินลง เราอยู่เลนขวา)
เราได้ยินเสียงเหมือนมีคนมาพูดอะไสักอย่าง เราก็นึกว่าคนรู้จักเลยถอดหูฟัง เงยหน้ามอง หน้าไม่คุ้น เราก็เลยลองตั้งใจฟังเผื่อเป็นคนมาถามทาง
แต่เขาก็พูดจาวนๆไปมา บอกว่าทำไมน่ารักจัง ขอเบอร์ได้ไหม? หนูทำงานที่ไหน เรียนที่ไหน วนๆอยู่ประมาณนี้
เราก็พยายามไม่ได้ตอบอะไรได้แต่ยิ้มๆให้ แต่ในใจเริ่มจะกลัวแล้ว เขาก็ยังพูดวนๆ
เราก็เลยถามไปว่าเขาทำงานที่ไหน ทีนี้เขาบอกว่าทำธุรกิจส่วนตัวกับแฟน เป็นวิตามิน
โอเค นาทีนั้นเราก็คิดว่าชวนไปขายตรง เราก็เลยบอกว่าไม่สนใจค่ะ แล้วเลี่ยงจะเดินหนี แต่เขาก็เดินตามประกบ ทำให้คนอื่นมองว่าเรามาด้วยกัน จนถึงที่ตรวจกระเป๋า
เราพยายามเลี่ยง รีบเดิน เขาก็เดินตามค่ะ แล้วกับตื๊อๆขอเบอร์ บอกว่าไม่ต้องกลัว เขาไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ไม่น่ากลัวนะ (วัดกันได้หรอ?)
เราก็กะว่าโอเคพอแตะบัตร เราก็ให้เขาแตะบัตรไปก่อน เดินไปก่อน แตสรุปเขายืนรอดัก(ซึ่งเราอาจจะคิดน้อยคิดไม่ทันเรื่องเอาตัวรอด)
เขาชูมือถือขึ้นมาจะเมมเบอร์เราให้ได้ เราก็เลยแบบ โอเค ถ้ายิงมาก็จำเบอร์แล้วบล็อกเบอร์ไปก็คงจบ เราก็ทำตามนั้น แล้วรีบเดินแยกตัวออกไปให้เร็วที่สุดพร้อมกับบล็อกเบอร์ไป
แต่พอประมาณ 20.30 มีเบอร์แปลกโทรมา เราก็กำลังจะกับบ้าน อยู่ที่สถานีรถไฟใต้ดิน เรากดรับสาย เพราะเราคิดว่าอาจจะเป็นเพื่อนหรือลูกค้าโทรมา
สรุปเป็นคนเมื่อเช้าค่ะที่ขอเบอร์เราไป ใช้อีกเบอร์โทรมา พูดจาหวานเลี่ยน จนเราจะอาเจียน เราตกใจกลัวมาก สติแตกไปเลยค่ะ
เห้ย ต้องลงทุนเบอร์นี้ ขายตรงหรือโรคจิตวะ? เราก็รีบบล็อกเบอร์ แล้วรีบเดินกลับบ้าน รีบโทรเล่าให้คนใกล้ชิดฟังค่ะ จนมีคนแนะนำให้ใช้ App WhosCall เราเอาเบอร์ 2 เบอร์นั้นไปเสิร์ช พบว่ามีคนเคย Report Spam ไว้แล้ว แสดงว่าไม่ใช่เรารายแรกที่โดนแบบนี้
เราก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าเขาเป็นคนปกติ มิจฉาชีพ หรือว่าอย่างไร
เพราะหลังจากนั้น เราก็ยังเจอเขาค่ะ ตามสถานีรถไฟฟ้าตอนสายๆ แต่เขาก็ไม่ได้เขามาทำอะไรหรอกค่ะ เพราะเราเผ่นก่อน
คือความที่เรากลัวว่าเขาจะจำได้ ทุกครั้งที่เจอ ไม่สถานีรถไฟฟ้า ก็หน้าซอยบ้าน แต่ล่าสุดเจอในซอยบ้านเลยค่ะ
ที่เราจำเขาได้ เพราะเขาแต่งตัวเหมือนเดิมตลอดค่ะ
รูปพรรณ คือตัวสูง เดินหลังค่อม ใส่หมวกแก็ปสีขาวไม่ก็สีอื่น เหมือนเขาจะสวมวิกด้วย (ไมเคิล แจ็คสันเลยบางที)
ใส่เชิ้ตดำ/ขาว/ลายตาราง กางเกงแสล็กสีดำ สวมแว่นตาดำแม้เข้ามาในสถานีรถไฟ จะถือกระเป๋าเอกสารและโทรศัพท์ในมือตลอด
ท่าทางล่อกแล่ก มองหาอะไรสักอย่างตลอดเวลาค่ะ
(คือเราเจอแบบนี้ทุกครั้ง)
ถามคนแถวบ้านก็มีบอกว่าเคยเจอเขานะคะ แต่เจอที่สุทธิสาร มีคนเจอบ่อย เจอแบบเดียวกับที่เราเจอเลยค่ะ
จะเดินเข้ามาหาผู้หญิงที่เดินคนเดียว แต่ว่ารอบข้างคนก็เยอะนะคะ เราก็งงๆ กลัวๆหน่อยๆ
พอเคยเจอตอนกลางคืนค่ำๆ เราก็มีผวาค่ะ เคยไปแจ้งตำรวจ แต่ทางตำรวจไม่รับแจ้งเพราะว่าเขาไม่ได้มาทำอะไรเรา
คือความรู้สึกเรา เราไม่ค่อยอุ่นใจค่ะ มาเจอแถวบ้าน ยิ่งเริ่มกลัว พยายามคิดว่าอาจจะเป็นคนปกติ อยู่แถวนี้ และอาจจะลืมหน้าเราไปแล้ว ซึ่งเราภาวนามากๆให้มันไม่มีอะไรค่ะ
พอดีเราอ่านกระทู้ที่เจอคนโรคจิตที่ญี่ปุ่น เราก็เลยอยากลองมาเราสิ่งที่เราเจอบ้าง ไม่รู้ว่ามีใครเคยเจอแบบเราบ้างไหม?
ยังไงการเดินทางไปไหนมาไหนคนเดียว ต้องระมัดระวังและมีสติมากๆ เหตุการร์ที่เราเจออาจจะสติแตกไปในตอนนั้นทำไรไม่ถูก
ยังไง ก็ระมัดระวังตัวกันด้วยนะคะ