ต่อจากตอนที่แล้ว
Overhaul สลายร่างกายของเนโมโตะและผสานเข้ากับร่างของตัวเองทำให้บาดแผลที่มันได้รับจากโทกาตะหายจนหมดสิ้น อีกทั้งร่างของมันยังเปลี่ยนแปลงจนมีแขนเพิ่มเป็นสี่ข้าง
Overhaul : ตอนนี้ฉันอารมณ์ไม่ดีสุดๆ...แต่แบบนี้ก็ดีขึ้นนิดหน่อยน่ะนะ
อิสึคุรีบมองดูสถานการณ์รอบตัว
"ต้องประเมินสถานการณ์!"
"เอริจังกับรุ่นพี่โทกาตะอยู่นั่น! ไนท์อายกำลังคุ้มกันพวกเขาอยู่"
"อ.ไอซาว่าไม่อยู่!"
"เจ้าคนที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวนั่นก็ด้วย"
"ชิซากิ…! มันรวมร่างกับลูกน้อง บาดแผลที่มันได้รับก่อนหน้านี้หายไปหมดแล้ว…!"
Overhaul : ตอนที่มีคนแตะตัวฉัน ฉันจะรู้สึกขยะแขยง
Overhaul : ฉันจะรู้สึกเลือดขึ้นหน้าขึ้นมาทันที...แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันโดนเล่นงานขนาดนี้
Overhaul : ชีวิตมันช่างโหดร้ายจริงๆ ว่างั้นไหมเลอร์มิลเลี่ยน?
Overhaul : ถ้าแกไม่ได้มาข้องแวะกับเรื่องของเอริ...เรื่องของฉัน...
Overhaul : แกก็คงไม่ต้องสูญเสียอัตลักษณ์ของตัวเองไปตลอดกาลแบบนี้ แกคงยังสามารถไล่ตามความฝันของตัวเองได้อยู่
คำพูดของ Overhaul ทำให้ทั้งอิสึคุและ Nighteye ถึงกับหน้าซีด
"สูญเสีย...ไปตลอดกาล…?!"
Overhaul : และถึงแม้แกจะสูญเสียพลังที่มีไป แกก็ยังดื้อด้านไม่ยอมแพ้อยู่นั่นแหละ...
Overhaul : แกทำให้พรรคพวกของแกต้องมาข้องเกี่ยวด้วย ทำให้พวกมันต้องตายไปกับแก
Overhaul พุ่งเข้าใส่โทกาตะและ Nighteye เพื่อชิงตัวเอริคืนมา แต่อิสึคุก็ไม่ยอมปล่อยให้มันไปและขว้างหนามหินใส่มัน!
ด้วยว่าอิสึคุรู้ความสามารถของ Overhaul ดีดังนั้นจึงพยายามไม่เข้าปะทะโดยตรงและใช้หนามหินเป็นอาวุธเพื่อไม่ให้มันสัมผัสร่างของเขาได้ แต่แขนเสริมสองข้างที่อยู่ที่หลังของ Overhaul กลับสามารถบิดงอในมุมที่ผิดธรรมชาติและส่งหนามหินจู่โจมเขาได้อีก!
"ฉันอ่านการเคลื่อนไหวของมันไม่ออกเลย…!"
"ถ้าไม่ใช่เพราะพื้นรองเท้าเสริมเหล็กนี่ฉันคงโดนแทงทะลุไปแล้ว!"
"ไม่ใช่แค่บาดแผลของมันหายไปเท่านั้น กระทั่งกำลังกายของมันก็ฟื้นฟูขึ้นมาเหมือนกันหรือเนี่ย?!"
ตอนนั้นเอง Nighteye ก็ขว้างตราประทับใส่ Overhaul จนแขนมันเจ็บไปข้างหนึ่ง
อิสึคุรับรู้ได้โดยไม่ต้องให้บอกว่า Nighteye ต้องการให้เขาพาพวกโทกาตะหนีไปในระหว่างที่ Nighteye รับมือ Overhaul เขาจึงรีบไปทันที
Nighteye : แกทำอะไรกับอีเรเซอร์? ลูกน้องแกก็ไม่อยู่เหมือนกันนี่
Overhaul : ฉันค่อนข้างสนใจฮีโร่ที่มีความสามารถลบอัตลักษณ์ได้อยู่น่ะนะ เราเลยพาเขาไปห้อง VIP แล้ว!
Nighteye : ฉันสงสัยอยู่ ว่าเจ้าคนที่หมกหมุ้นกับการหาวิธีทำลายอัตลักษณ์จะกลัวการโดนลบอัตลักษณ์เสียเองอยู่หรือเปล่า?
Nighteye : เมื่อตอนที่แกพูดถึง "ตลอดกาล" มันคงหมายความว่า "กระสุน" ของแกมันสมบูรณ์แล้ว...และแกก็ใช้มันกับเลอร์มิลเลี่ยน...?
Overhaul : ก็นะ ฉันพยายามจะเก็บเป็นความลับระหว่างที่ฉันหนี แต่ก็...
Nighteye : หมายความว่าแกหวาดกลัวเลอร์มิลเลี่ยนขนาดนั้นเลยงั้นสินะ?!
ระหว่างที่เข้าต่อสู้กัน Overhaul ก็ใช้พลังของตัวเองทำลายและประกอบแขนของตัวเองขึ้นมาใหม่เพื่อรักษาบาดแผล และโจมตี Nighteye
"เจ้านี่ไม่ได้รวดเร็วอะไรมากมาย แต่รูปแบบการเคลื่อนไหวของมันคุ้นๆอยู่"
"อย่างนี้นี่เอง..."
"เจ้านี่คืออาจารย์ของหมอนั่น..."
ส่วนทางด้าน Nighteye ก็นึกถึงช่วงเวลาที่เขาสั่งสอนโทกาตะให้สังเกตุดูคู่ต่อสู้และคาดเดาการกระทำของพวกมัน เพราะด้วยการเผชิญหน้ากับสถานการณ์หลากหลายจะทำให้เขาสั่งสมประสบการณ์ ให้เขาใช้งานได้ในหลายๆสถานการณ์
"มิริโอ...เธอตั้งใจทำตามคำสั่งสอนของฉันอย่างเต็มที่..."
"เธอเชื่อในตัวฉันและแข็งแกร่งขึ้น และฉันก็ภูมิใจในตัวเธอมาก"
"และตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับฉันคือการทำให้เธอและคนที่เธอปกป้องพ้นจากอันตราย…!!"
ทางด้านอิสึคุก็เข้าไปช่วยโทกาตะกับเอริ โดยเขาจดจำตำแหน่งที่พวกเขาพังกำแพงเข้ามาได้แม้มันจะถูกปิดไปแล้วก็ตาม ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียวเขาก็เปิดทางหนีได้
ในขณะเดียวกัน เอริก็มองดูร่างกายของโทกาตะที่บาดเจ็บและร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิดที่เขาต้องมาบาดเจ็บเพราะเธอ...
ตอนนั้นเองโทกาตะก็มองกลับไปทาง Nighteye และต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีด!!
Nighteye ได้เปิดใช้งานอัตลักษณ์ของเขาแล้ว
อนาคตที่เขาเห็นนั้นไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ ในอดีตเขาเคยพยายามมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามแก้ไขเหตุการณ์ในอนาคตที่เขาเห็นเท่าไรก็ตาม
หากมีเวลามากพอ ราวกับเป็นกฎของจักรวาลที่สิ่งต่างๆต้องกลับสู่กระแสทิศทางตามธรรมชาติของมัน
สิ่งที่เขาทำลงไปก็เหมือนการเพิ่มฉากใหม่ๆเข้าไปในแผ่นฟิล์มหนัง แต่ตอนจบก็ยังคงเดิมอยู่ดี
หรือจะเป็นว่าการมองเห็นอนาคตของคนอื่นจะเป็นการทำให้ชะตากรรมนั้นถูกกำหนดตายตัวลงไป...?
ตั้งแต่เขามองเห็น "ความตายของ All Might" เขาก็ตัดสินใจว่าเขาจะไม่มองดูอนาคตของใครอีก
เขาจะเพียงดูไปในอนาคตแค่ไม่กี่วินาทีข้างหน้า และกระทำการตามที่ได้เห็นนั้น
เขาเตรียมการล่วงหน้าอย่างเต็มที่เท่าที่เขาจะสามารถทำได้
เพื่อไม่ให้ชิซากิไปถึงอนาคตที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมของมัน
และแม้เขาจะรู้ว่าสิ่งที่เขาทำเพียงแค่ถ่วงเวลาให้สิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ให้เกิดช้าลง นี่ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาจะทำได้แล้ว...
แต่เขามาถึงขีดจำกัดแล้ว
Nighteye ถูกหนามหินของ Overhaul แทงหลังทะลุออกที่ท้อง...และแขนซ้ายถูกหนามหินอีกอันทะลวงจนขาด!!
ราวกับว่าเขายังคงยึดเหนี่ยวอยู่กับอะไรบางอย่าง ไนท์อายได้มองดูอนาคตของชิซากิ
ท่ามกลางภาพความพ่ายแพ้ของเขา เขาได้ยังคงยึดเหนี่ยวกับความหวังเล็กๆ
ว่าเด็กหญิงคนนั้นจะถูกช่วยเหลือ ชิซากิถูกพิชิตและจับกุม เขาอยากจะเห็นภาพอนาคตนั้น...
แต่ภาพที่เขาเห็นคือความมืดมิดอนธกาลอันไร้ที่สิ้นสุด...
Overhaul ที่ผ่าน Nighteye มาได้แล้วก็ส่งหนามหินโจมตีไปยังทางออก แต่อิสึคุก็ไม่ยอมและกระทืบเท้าจนพื้นพลิกขึ้นทำให้หนามหินของ Overhaul พลาดเป้า!!
"มันกระทืบพื้นดินเพื่อทำลายส่วนที่ฉันเล็งให้เปลี่ยนสภาพ..."
"พลังนั่นมันคนละเรื่องกับก่อนหน้านี้...เมื่อกี้มันออมแรงไว้งั้นรึ? เจ้าเด็กนี่..."
ส่วนทางด้านอิสึคุก็...
"ฉันได้ยินเสียงกระดูกและกล้ามเนื้อลั่น!"
"ร่างกายของฉันกำลังกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด!"
"แต่...ฉันยังขยับได้!!"
"ทั้งร่างของฉันเจ็บปวดไปหมดทั้งตัว และฉันคงทนได้ไม่นาน"
"แต่ถึงอย่างนั้น...ฉันก็ยังขยับได้!"
"ONE FOR ALL 20%!!"
Overhaul : การที่พวกแกมาที่นี่ก็แค่ทำให้อะไรๆมันเลวร้ายลงเท่านั้นแหละ แกก็น่าจะรู้ตัวแล้วไม่ใช่หรือไง?
Overhaul : ยอมแพ้ซะเถอะ ยังไงผลมันก็จะลงเอยอย่างที่ฉันพูดไว้ และพวกแกทุกคนก็จะตายกันหมดอยู่ดี
อิสึคุ : ฉันจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นหรอก…! ต่อให้ชะตากรรมถูกกำหนดไว้แบบนั้นก็ตาม!
อิสึคุ : ฉันก็จะเปลี่ยนอนาคตนั่นให้ดู!!
จงก้าวผ่านความสิ้นหวังไป!!!
Spoil Boku no Hero Academia 154 : ความหวังที่ไม่อาจมองเห็นได้
Overhaul สลายร่างกายของเนโมโตะและผสานเข้ากับร่างของตัวเองทำให้บาดแผลที่มันได้รับจากโทกาตะหายจนหมดสิ้น อีกทั้งร่างของมันยังเปลี่ยนแปลงจนมีแขนเพิ่มเป็นสี่ข้าง
Overhaul : ตอนนี้ฉันอารมณ์ไม่ดีสุดๆ...แต่แบบนี้ก็ดีขึ้นนิดหน่อยน่ะนะ
อิสึคุรีบมองดูสถานการณ์รอบตัว
"ต้องประเมินสถานการณ์!"
"เอริจังกับรุ่นพี่โทกาตะอยู่นั่น! ไนท์อายกำลังคุ้มกันพวกเขาอยู่"
"อ.ไอซาว่าไม่อยู่!"
"เจ้าคนที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวนั่นก็ด้วย"
"ชิซากิ…! มันรวมร่างกับลูกน้อง บาดแผลที่มันได้รับก่อนหน้านี้หายไปหมดแล้ว…!"
Overhaul : ตอนที่มีคนแตะตัวฉัน ฉันจะรู้สึกขยะแขยง
Overhaul : ฉันจะรู้สึกเลือดขึ้นหน้าขึ้นมาทันที...แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันโดนเล่นงานขนาดนี้
Overhaul : ชีวิตมันช่างโหดร้ายจริงๆ ว่างั้นไหมเลอร์มิลเลี่ยน?
Overhaul : ถ้าแกไม่ได้มาข้องแวะกับเรื่องของเอริ...เรื่องของฉัน...
Overhaul : แกก็คงไม่ต้องสูญเสียอัตลักษณ์ของตัวเองไปตลอดกาลแบบนี้ แกคงยังสามารถไล่ตามความฝันของตัวเองได้อยู่
คำพูดของ Overhaul ทำให้ทั้งอิสึคุและ Nighteye ถึงกับหน้าซีด
"สูญเสีย...ไปตลอดกาล…?!"
Overhaul : และถึงแม้แกจะสูญเสียพลังที่มีไป แกก็ยังดื้อด้านไม่ยอมแพ้อยู่นั่นแหละ...
Overhaul : แกทำให้พรรคพวกของแกต้องมาข้องเกี่ยวด้วย ทำให้พวกมันต้องตายไปกับแก
Overhaul พุ่งเข้าใส่โทกาตะและ Nighteye เพื่อชิงตัวเอริคืนมา แต่อิสึคุก็ไม่ยอมปล่อยให้มันไปและขว้างหนามหินใส่มัน!
ด้วยว่าอิสึคุรู้ความสามารถของ Overhaul ดีดังนั้นจึงพยายามไม่เข้าปะทะโดยตรงและใช้หนามหินเป็นอาวุธเพื่อไม่ให้มันสัมผัสร่างของเขาได้ แต่แขนเสริมสองข้างที่อยู่ที่หลังของ Overhaul กลับสามารถบิดงอในมุมที่ผิดธรรมชาติและส่งหนามหินจู่โจมเขาได้อีก!
"ฉันอ่านการเคลื่อนไหวของมันไม่ออกเลย…!"
"ถ้าไม่ใช่เพราะพื้นรองเท้าเสริมเหล็กนี่ฉันคงโดนแทงทะลุไปแล้ว!"
"ไม่ใช่แค่บาดแผลของมันหายไปเท่านั้น กระทั่งกำลังกายของมันก็ฟื้นฟูขึ้นมาเหมือนกันหรือเนี่ย?!"
ตอนนั้นเอง Nighteye ก็ขว้างตราประทับใส่ Overhaul จนแขนมันเจ็บไปข้างหนึ่ง
อิสึคุรับรู้ได้โดยไม่ต้องให้บอกว่า Nighteye ต้องการให้เขาพาพวกโทกาตะหนีไปในระหว่างที่ Nighteye รับมือ Overhaul เขาจึงรีบไปทันที
Nighteye : แกทำอะไรกับอีเรเซอร์? ลูกน้องแกก็ไม่อยู่เหมือนกันนี่
Overhaul : ฉันค่อนข้างสนใจฮีโร่ที่มีความสามารถลบอัตลักษณ์ได้อยู่น่ะนะ เราเลยพาเขาไปห้อง VIP แล้ว!
Nighteye : ฉันสงสัยอยู่ ว่าเจ้าคนที่หมกหมุ้นกับการหาวิธีทำลายอัตลักษณ์จะกลัวการโดนลบอัตลักษณ์เสียเองอยู่หรือเปล่า?
Nighteye : เมื่อตอนที่แกพูดถึง "ตลอดกาล" มันคงหมายความว่า "กระสุน" ของแกมันสมบูรณ์แล้ว...และแกก็ใช้มันกับเลอร์มิลเลี่ยน...?
Overhaul : ก็นะ ฉันพยายามจะเก็บเป็นความลับระหว่างที่ฉันหนี แต่ก็...
Nighteye : หมายความว่าแกหวาดกลัวเลอร์มิลเลี่ยนขนาดนั้นเลยงั้นสินะ?!
ระหว่างที่เข้าต่อสู้กัน Overhaul ก็ใช้พลังของตัวเองทำลายและประกอบแขนของตัวเองขึ้นมาใหม่เพื่อรักษาบาดแผล และโจมตี Nighteye
"เจ้านี่ไม่ได้รวดเร็วอะไรมากมาย แต่รูปแบบการเคลื่อนไหวของมันคุ้นๆอยู่"
"อย่างนี้นี่เอง..."
"เจ้านี่คืออาจารย์ของหมอนั่น..."
ส่วนทางด้าน Nighteye ก็นึกถึงช่วงเวลาที่เขาสั่งสอนโทกาตะให้สังเกตุดูคู่ต่อสู้และคาดเดาการกระทำของพวกมัน เพราะด้วยการเผชิญหน้ากับสถานการณ์หลากหลายจะทำให้เขาสั่งสมประสบการณ์ ให้เขาใช้งานได้ในหลายๆสถานการณ์
"มิริโอ...เธอตั้งใจทำตามคำสั่งสอนของฉันอย่างเต็มที่..."
"เธอเชื่อในตัวฉันและแข็งแกร่งขึ้น และฉันก็ภูมิใจในตัวเธอมาก"
"และตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับฉันคือการทำให้เธอและคนที่เธอปกป้องพ้นจากอันตราย…!!"
ทางด้านอิสึคุก็เข้าไปช่วยโทกาตะกับเอริ โดยเขาจดจำตำแหน่งที่พวกเขาพังกำแพงเข้ามาได้แม้มันจะถูกปิดไปแล้วก็ตาม ด้วยการเตะเพียงครั้งเดียวเขาก็เปิดทางหนีได้
ในขณะเดียวกัน เอริก็มองดูร่างกายของโทกาตะที่บาดเจ็บและร้องไห้ด้วยความรู้สึกผิดที่เขาต้องมาบาดเจ็บเพราะเธอ...
ตอนนั้นเองโทกาตะก็มองกลับไปทาง Nighteye และต้องเบิกตากว้างด้วยความตกใจสุดขีด!!
Nighteye ได้เปิดใช้งานอัตลักษณ์ของเขาแล้ว
อนาคตที่เขาเห็นนั้นไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ ในอดีตเขาเคยพยายามมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามแก้ไขเหตุการณ์ในอนาคตที่เขาเห็นเท่าไรก็ตาม
หากมีเวลามากพอ ราวกับเป็นกฎของจักรวาลที่สิ่งต่างๆต้องกลับสู่กระแสทิศทางตามธรรมชาติของมัน
สิ่งที่เขาทำลงไปก็เหมือนการเพิ่มฉากใหม่ๆเข้าไปในแผ่นฟิล์มหนัง แต่ตอนจบก็ยังคงเดิมอยู่ดี
หรือจะเป็นว่าการมองเห็นอนาคตของคนอื่นจะเป็นการทำให้ชะตากรรมนั้นถูกกำหนดตายตัวลงไป...?
ตั้งแต่เขามองเห็น "ความตายของ All Might" เขาก็ตัดสินใจว่าเขาจะไม่มองดูอนาคตของใครอีก
เขาจะเพียงดูไปในอนาคตแค่ไม่กี่วินาทีข้างหน้า และกระทำการตามที่ได้เห็นนั้น
เขาเตรียมการล่วงหน้าอย่างเต็มที่เท่าที่เขาจะสามารถทำได้
เพื่อไม่ให้ชิซากิไปถึงอนาคตที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมของมัน
และแม้เขาจะรู้ว่าสิ่งที่เขาทำเพียงแค่ถ่วงเวลาให้สิ่งที่เลี่ยงไม่ได้ให้เกิดช้าลง นี่ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เขาจะทำได้แล้ว...
แต่เขามาถึงขีดจำกัดแล้ว
Nighteye ถูกหนามหินของ Overhaul แทงหลังทะลุออกที่ท้อง...และแขนซ้ายถูกหนามหินอีกอันทะลวงจนขาด!!
ราวกับว่าเขายังคงยึดเหนี่ยวอยู่กับอะไรบางอย่าง ไนท์อายได้มองดูอนาคตของชิซากิ
ท่ามกลางภาพความพ่ายแพ้ของเขา เขาได้ยังคงยึดเหนี่ยวกับความหวังเล็กๆ
ว่าเด็กหญิงคนนั้นจะถูกช่วยเหลือ ชิซากิถูกพิชิตและจับกุม เขาอยากจะเห็นภาพอนาคตนั้น...
แต่ภาพที่เขาเห็นคือความมืดมิดอนธกาลอันไร้ที่สิ้นสุด...
Overhaul ที่ผ่าน Nighteye มาได้แล้วก็ส่งหนามหินโจมตีไปยังทางออก แต่อิสึคุก็ไม่ยอมและกระทืบเท้าจนพื้นพลิกขึ้นทำให้หนามหินของ Overhaul พลาดเป้า!!
"มันกระทืบพื้นดินเพื่อทำลายส่วนที่ฉันเล็งให้เปลี่ยนสภาพ..."
"พลังนั่นมันคนละเรื่องกับก่อนหน้านี้...เมื่อกี้มันออมแรงไว้งั้นรึ? เจ้าเด็กนี่..."
ส่วนทางด้านอิสึคุก็...
"ฉันได้ยินเสียงกระดูกและกล้ามเนื้อลั่น!"
"ร่างกายของฉันกำลังกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด!"
"แต่...ฉันยังขยับได้!!"
"ทั้งร่างของฉันเจ็บปวดไปหมดทั้งตัว และฉันคงทนได้ไม่นาน"
"แต่ถึงอย่างนั้น...ฉันก็ยังขยับได้!"
"ONE FOR ALL 20%!!"
Overhaul : การที่พวกแกมาที่นี่ก็แค่ทำให้อะไรๆมันเลวร้ายลงเท่านั้นแหละ แกก็น่าจะรู้ตัวแล้วไม่ใช่หรือไง?
Overhaul : ยอมแพ้ซะเถอะ ยังไงผลมันก็จะลงเอยอย่างที่ฉันพูดไว้ และพวกแกทุกคนก็จะตายกันหมดอยู่ดี
อิสึคุ : ฉันจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นหรอก…! ต่อให้ชะตากรรมถูกกำหนดไว้แบบนั้นก็ตาม!
อิสึคุ : ฉันก็จะเปลี่ยนอนาคตนั่นให้ดู!!
จงก้าวผ่านความสิ้นหวังไป!!!