ความเจ็บปวดทรมานหลังทำนม
จะมารีวิวความรู้สึกหลังทำนมกันหน่อย
คือเราเป็นคนตัวเล็ก สูง158 หนัก42-43 มีลูก1คนนะคะ บอกเลยก่อนจะมีอยู่เป็นคนข้างเคียงอวบ หนักประมาณ50-52 หน้าอก46นะคะ พอมามีลูกก็แพ้ท้องกินอะไรไม่ค่อยได้น้ำหนักลงเร็วมากตัวก็ผอมแห้ง น้ำหนักลดเหลือ42ในช่วงท้อง3เดือนแรกพอหลังคลอดลูกหนัก48 คลอดลูกมานมก็คัดใหญ่ได้ประมาณ6เดือนเพราะเราให้ลูกกินนมแค่6เดือน พอหลังจากนั้นเราก็นมแห้ง ยานเล็กแบนไปเลยคือ เนื่องจากน้ำหนักตัวก็น้อยด้วยเลยไม่มีเนื้อหนังอะไร เลยเป็นปัญหาอยากมีหน้าอก เพราะหุ่นเสียจากการมีลูก เราเลยตัดสินใจทำหน้าอกโดยศึกษาข้อมูลต่างๆจนเรียกได้ว่าแน่ใจแล้ว....
เริ่มผ่า24 ก.ย 60
ก่อนผ่าก็จะไปตรวจสุขภาพก่อนนะคะ ตรวจเลือดตรวจเต้านมต่างๆ พอตรวจเส่ดไปรอคุณหมอที่คลินิกเลย พบคุณหมอคุณหมอก็จะวาดร่างนมเรา ดูขนาดความกว้างของฐานหน้าอกเรา ว่าจะใส่ไซส์ไหนได้เนื่องจากคนแต่ละคนจะมีความกว้างของตัวไม่เท่ากัน เนื้อหน้าอกมากน้อยต่างกันพอวาดเสร็จ สรุปไซส์335cc แต่คุณหมอบอกใส่ได้ถึง400cc แต่เราตัวเล็กมากมันจะยานเราเลยเอาเท่าที่หมอแนะนำว่าเท่านี้เหมาะสมกับรูปร่างเรา ก็เข้าห้องผ่าค่ะ คุณหมอก็จะให้เราขึ้นไปนอนรอบนเตียง ให้น้ำเกลือ จำได้ว่าคุณหมอเราว่าหลับฝันดีนะคะ เท่านั้นแหละค่ะ หลับไปเลย ตื่นอีกทีตอนคุณหมอปลุก ก็เจ็บหน้าอก หน้ามืดเวียนหัว แน่นอกหายใจไม่ค่อยออก อยากจะวิ่งแต่ทำไม่ได้ คุณหมอกับผู้ช่วยก็ใส่เสื้อให้เราและพาเราลงไปข้างล่างเพื่อกลับไปพักผ่อน (อันนี้ย่อๆนะคะ) พอลงมาด้านล่างความรู้สึกคือเมาๆ แน่นหน้าอก เพราะผ้าพันแน่นมาก เจ็บมากค่ะ หายใจไม่สะดวก ปวดหลังจะลงจะนั่งเจ็บไปหมด อยากจะนอนอย่างเดียวไม่อยากจะทำอะไรเลย ทีแรกว่าจะเขียนรีวิววันที่ผ่าเสร็จแต่เพราะเจ็บปวดมากเกินจนไม่มีแรงแม้แต่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเลย
พอมาถึงที่พัก เราลุกขึ้นออกจากรถจะไปขึ้นลิฟท์หน้ามืดค่ะ เหมือนไม่ไหว ตอนนั้นเราก็ไม่ไหวจิงๆ สงสารแฟนค่ะต้องถือของเรายกเรานั่งยกเรานอนทุกอย่าง คือช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จิงๆ (อาจจะแล้วแต่ร่างกายคนแต่ละคนไม่เหมือนกัน) คืนแรกนอนไม่หลับค่ะ ปวดหลังมากลุกเองไม่ไหว นั่งเองไม่ไหวต้องอดทนค่ะ เพราะแรกแฟนหลายครั้งเกรงใจเค้า นอนได้ไม่ถึง15นาทีก็ตื่นมาพบความแน่นอกกับปวดหลัง กินไก่ไม่ได้ไข่ไม่ได้นมไม่ได้อาหารทะเลไม่ได้ อันนี้ทนได้ค่ะแต่ที่ทนไม่ได้คือ กินแล้วอาเจียนหมดเลยค่ะ เราก็พยายามกินจะได้ฝืนตัวเร็วๆ แต่ไอ้ร่างกายนี่สิมันดื้อจิง อาเจียนจนหน้าซืดไปเลย ขาเล็กนิดเดียวเอง แค่คืนแรกคิดในใจ คนอื่นเค้าจะเจ็บแบบตูไหมว่ะ 555
วันที่25 ก.ย 60
ไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืน เช้านี้คิดว่าจะหาไรกินหน่อย จะนั่งรถออกไปซื้อผลไม้มากิน เอาล่ะได้เวลาลงไปข้างล่างไปขึ้นรถแล้ว ลุกขึ้นได้แค่3-4ก้าว พอก่อนนั่งก่อนหน้ามืดหน้าใจไม่ออก ขอทำใจแล้วเดินไปรอหน้าลิฟท์ก่อน พอทำใจได้ก็เดินไปรอหน้าลิฟท์ อดทนยืนในลิฟท์จากชั้น7ไปชั้นล่าง ขึ้นรถ คิดในใจ ตูรอดแล้ว คือสงสารตัวเองมากค่ะ เอาล่ะจะไปซื้อของกินกันแล้ว นั่งรถไปพักนึ่งจะอ้วกอีกแล้ว หน้ามืดทั้งที่นั่งอยู่เลยลงจากรถไปหาซื้อไรกินไม่ได้ให้แฟนไปซื้อมาให้แทน ปวดหลังค่ะ ลืมบอกไปว่าก่อนทำหน้าอกเราไอด้วยป่วยก่อนหน้าหลังทำมาก็ยังไออยู่ทรมานมาก ไอเป็นไอนิดๆด้วย เนื่องจากตอนวางยาสลบ หมอจะเอาท่อใส่คอเรา ทำใหคอเรา ห้อเลือด พอมาคืนที่2นี้รู้สึกเหมือนผ้าที่รัดแน่นของหมอจะทำให้มีอาการบวมบนเนินอกขวา กับช้ำใต้ราวนมขวา
วันที่26 ก.ย 60
ก็อาการเริ่มดีขึ้นนิดๆ เริ่มจะกินได้บ้างนิดๆ อาการปวดหลังทุกอย่างยังคงทรมานเหมือนเดิมนะคะ แต่ดีขึ้นตรงที่นอนหลับแล้วค่ะ
วันที่27 ก.ย 60
วันนี้คุณหมอนัดเอาผ้าออก ก่อนหน้าอยากจะดูนมจนว่าใหญ่ขนาดไหนพอแกะผ้าออกตกใจมากค่ะคือ หน้าอกไม่เท่ากัน ซ้ายใหญ่ขวาเล็ก แต่พี่ที่ดูแลเราเค้าบอกปกติ แล้วเค้าก็เรียกคุณหมอมาดูที่มันบวม พูดกันว่าต้องเจาะ คิดในใจ เจาะไรว่ะ ทำไมแลน่ากลัว นั่งรอสักพักพี่เค้าบอก หนูกลับบ้านไปก่อนนะคะ รออีก2วันมาตัดไหมแล้วถ้าอากาบวมมันไม่ดีขึ้น หมอจะเจาะสดเอาเลือดออก เพราะมันอาจจะเป็นเลือดคั่ง และก็ด้านล่างก็จะเปิดผ้าออกนิดนึ่งนะคะ (ไม่ฉีดยาชานะ ต้องทนหน่อย) อยากร้องไห้มากค่ะตอนนี้ นมชาทั้งเต้า ไม่ใหญ่เลย ไม่พอใจเท่าที่ควร วันนี้ก็กินได้ปกติแล้วนะคะหลังจากนั่นก็กลับบ้านค่ะ รอวันที่คุณหมอตัดไหม วันที่28 ก.ย 60
อาการปวดหลังดีขึ้นหลังจากแกะผ้าออกตอนนี้ก็จะเจ็บตอนลุกขึ้นเอง แต่ถ้านอนนานๆก็ลุกเองไม่ไหวนะคะ ต้องให้แฟนช่วย กินได้ปกติแล้วไม่อาเจียน แต่ต้องประคองกระเป๋าน้ำร้อนตรงที่มีรอยช้ำกับบวม เพราะถ้าลดบวมได้ก็จะไม่ต้องเจาะค่ะ แต่ถ้ายังบวมๆอยู่ก็คงต้องเจาะอันนี้ก็เตรียมใจไว้แล้วค่ะ ยังไงพรุ่งนี้จะมารีวิวใหม่นะคะ
ความเจ็บปวดทรมานหลังทำนม
จะมารีวิวความรู้สึกหลังทำนมกันหน่อย
คือเราเป็นคนตัวเล็ก สูง158 หนัก42-43 มีลูก1คนนะคะ บอกเลยก่อนจะมีอยู่เป็นคนข้างเคียงอวบ หนักประมาณ50-52 หน้าอก46นะคะ พอมามีลูกก็แพ้ท้องกินอะไรไม่ค่อยได้น้ำหนักลงเร็วมากตัวก็ผอมแห้ง น้ำหนักลดเหลือ42ในช่วงท้อง3เดือนแรกพอหลังคลอดลูกหนัก48 คลอดลูกมานมก็คัดใหญ่ได้ประมาณ6เดือนเพราะเราให้ลูกกินนมแค่6เดือน พอหลังจากนั้นเราก็นมแห้ง ยานเล็กแบนไปเลยคือ เนื่องจากน้ำหนักตัวก็น้อยด้วยเลยไม่มีเนื้อหนังอะไร เลยเป็นปัญหาอยากมีหน้าอก เพราะหุ่นเสียจากการมีลูก เราเลยตัดสินใจทำหน้าอกโดยศึกษาข้อมูลต่างๆจนเรียกได้ว่าแน่ใจแล้ว....
เริ่มผ่า24 ก.ย 60
ก่อนผ่าก็จะไปตรวจสุขภาพก่อนนะคะ ตรวจเลือดตรวจเต้านมต่างๆ พอตรวจเส่ดไปรอคุณหมอที่คลินิกเลย พบคุณหมอคุณหมอก็จะวาดร่างนมเรา ดูขนาดความกว้างของฐานหน้าอกเรา ว่าจะใส่ไซส์ไหนได้เนื่องจากคนแต่ละคนจะมีความกว้างของตัวไม่เท่ากัน เนื้อหน้าอกมากน้อยต่างกันพอวาดเสร็จ สรุปไซส์335cc แต่คุณหมอบอกใส่ได้ถึง400cc แต่เราตัวเล็กมากมันจะยานเราเลยเอาเท่าที่หมอแนะนำว่าเท่านี้เหมาะสมกับรูปร่างเรา ก็เข้าห้องผ่าค่ะ คุณหมอก็จะให้เราขึ้นไปนอนรอบนเตียง ให้น้ำเกลือ จำได้ว่าคุณหมอเราว่าหลับฝันดีนะคะ เท่านั้นแหละค่ะ หลับไปเลย ตื่นอีกทีตอนคุณหมอปลุก ก็เจ็บหน้าอก หน้ามืดเวียนหัว แน่นอกหายใจไม่ค่อยออก อยากจะวิ่งแต่ทำไม่ได้ คุณหมอกับผู้ช่วยก็ใส่เสื้อให้เราและพาเราลงไปข้างล่างเพื่อกลับไปพักผ่อน (อันนี้ย่อๆนะคะ) พอลงมาด้านล่างความรู้สึกคือเมาๆ แน่นหน้าอก เพราะผ้าพันแน่นมาก เจ็บมากค่ะ หายใจไม่สะดวก ปวดหลังจะลงจะนั่งเจ็บไปหมด อยากจะนอนอย่างเดียวไม่อยากจะทำอะไรเลย ทีแรกว่าจะเขียนรีวิววันที่ผ่าเสร็จแต่เพราะเจ็บปวดมากเกินจนไม่มีแรงแม้แต่จะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเลย
พอมาถึงที่พัก เราลุกขึ้นออกจากรถจะไปขึ้นลิฟท์หน้ามืดค่ะ เหมือนไม่ไหว ตอนนั้นเราก็ไม่ไหวจิงๆ สงสารแฟนค่ะต้องถือของเรายกเรานั่งยกเรานอนทุกอย่าง คือช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จิงๆ (อาจจะแล้วแต่ร่างกายคนแต่ละคนไม่เหมือนกัน) คืนแรกนอนไม่หลับค่ะ ปวดหลังมากลุกเองไม่ไหว นั่งเองไม่ไหวต้องอดทนค่ะ เพราะแรกแฟนหลายครั้งเกรงใจเค้า นอนได้ไม่ถึง15นาทีก็ตื่นมาพบความแน่นอกกับปวดหลัง กินไก่ไม่ได้ไข่ไม่ได้นมไม่ได้อาหารทะเลไม่ได้ อันนี้ทนได้ค่ะแต่ที่ทนไม่ได้คือ กินแล้วอาเจียนหมดเลยค่ะ เราก็พยายามกินจะได้ฝืนตัวเร็วๆ แต่ไอ้ร่างกายนี่สิมันดื้อจิง อาเจียนจนหน้าซืดไปเลย ขาเล็กนิดเดียวเอง แค่คืนแรกคิดในใจ คนอื่นเค้าจะเจ็บแบบตูไหมว่ะ 555
วันที่25 ก.ย 60
ไม่ได้นอนตั้งแต่เมื่อคืน เช้านี้คิดว่าจะหาไรกินหน่อย จะนั่งรถออกไปซื้อผลไม้มากิน เอาล่ะได้เวลาลงไปข้างล่างไปขึ้นรถแล้ว ลุกขึ้นได้แค่3-4ก้าว พอก่อนนั่งก่อนหน้ามืดหน้าใจไม่ออก ขอทำใจแล้วเดินไปรอหน้าลิฟท์ก่อน พอทำใจได้ก็เดินไปรอหน้าลิฟท์ อดทนยืนในลิฟท์จากชั้น7ไปชั้นล่าง ขึ้นรถ คิดในใจ ตูรอดแล้ว คือสงสารตัวเองมากค่ะ เอาล่ะจะไปซื้อของกินกันแล้ว นั่งรถไปพักนึ่งจะอ้วกอีกแล้ว หน้ามืดทั้งที่นั่งอยู่เลยลงจากรถไปหาซื้อไรกินไม่ได้ให้แฟนไปซื้อมาให้แทน ปวดหลังค่ะ ลืมบอกไปว่าก่อนทำหน้าอกเราไอด้วยป่วยก่อนหน้าหลังทำมาก็ยังไออยู่ทรมานมาก ไอเป็นไอนิดๆด้วย เนื่องจากตอนวางยาสลบ หมอจะเอาท่อใส่คอเรา ทำใหคอเรา ห้อเลือด พอมาคืนที่2นี้รู้สึกเหมือนผ้าที่รัดแน่นของหมอจะทำให้มีอาการบวมบนเนินอกขวา กับช้ำใต้ราวนมขวา
วันที่26 ก.ย 60
ก็อาการเริ่มดีขึ้นนิดๆ เริ่มจะกินได้บ้างนิดๆ อาการปวดหลังทุกอย่างยังคงทรมานเหมือนเดิมนะคะ แต่ดีขึ้นตรงที่นอนหลับแล้วค่ะ
วันที่27 ก.ย 60
วันนี้คุณหมอนัดเอาผ้าออก ก่อนหน้าอยากจะดูนมจนว่าใหญ่ขนาดไหนพอแกะผ้าออกตกใจมากค่ะคือ หน้าอกไม่เท่ากัน ซ้ายใหญ่ขวาเล็ก แต่พี่ที่ดูแลเราเค้าบอกปกติ แล้วเค้าก็เรียกคุณหมอมาดูที่มันบวม พูดกันว่าต้องเจาะ คิดในใจ เจาะไรว่ะ ทำไมแลน่ากลัว นั่งรอสักพักพี่เค้าบอก หนูกลับบ้านไปก่อนนะคะ รออีก2วันมาตัดไหมแล้วถ้าอากาบวมมันไม่ดีขึ้น หมอจะเจาะสดเอาเลือดออก เพราะมันอาจจะเป็นเลือดคั่ง และก็ด้านล่างก็จะเปิดผ้าออกนิดนึ่งนะคะ (ไม่ฉีดยาชานะ ต้องทนหน่อย) อยากร้องไห้มากค่ะตอนนี้ นมชาทั้งเต้า ไม่ใหญ่เลย ไม่พอใจเท่าที่ควร วันนี้ก็กินได้ปกติแล้วนะคะหลังจากนั่นก็กลับบ้านค่ะ รอวันที่คุณหมอตัดไหม วันที่28 ก.ย 60
อาการปวดหลังดีขึ้นหลังจากแกะผ้าออกตอนนี้ก็จะเจ็บตอนลุกขึ้นเอง แต่ถ้านอนนานๆก็ลุกเองไม่ไหวนะคะ ต้องให้แฟนช่วย กินได้ปกติแล้วไม่อาเจียน แต่ต้องประคองกระเป๋าน้ำร้อนตรงที่มีรอยช้ำกับบวม เพราะถ้าลดบวมได้ก็จะไม่ต้องเจาะค่ะ แต่ถ้ายังบวมๆอยู่ก็คงต้องเจาะอันนี้ก็เตรียมใจไว้แล้วค่ะ ยังไงพรุ่งนี้จะมารีวิวใหม่นะคะ