เข้าเรื่องเลยเนาะ หนู อายุ15ค่ะ มีครอบครัว ซึ่งมีแม่พี่สาวอายุ18และพี่ชาย อายุ19 หนูเป็นน้องสุดท้อง ตัวหนูออกจากโรงเรียน2ปี เพราะพี่สาวท้องแล้วคลอดลูก แล้วพี่สาวมีปัณหากับแฟน เลยแยกทางกัน แม่หนูกลับให้พี่สาวไปเรียนมหาลัยต่อ ทั้งที่หนูยังไม่ได้เรียนเลย แล้วแม่กับหนูต้องอยู่แต่ในบ้าน เลี้ยงลูกแฝด2คนให้พี่สาวตั้งแต่เพิ่งคลอด นี่แหละค่ะ ประเด็นคือ เหนื่อยมากทุกข์ใจมาก ชีวิตไร้อิสระ บางทีไม่เข้าใจนะ ว่าทำไมเราต้องเสียสละ เลี้ยงลูกให้พี่ มันเหนื่อยแบบ บางทีร้องให้เลยอะคะ ส่วนพอพี่สาวได้ไปเรียน พี่สาวโพสในเฟสบุ๊คว่า "มีความสุข" ทำไมพี่ไม่นึกถึงคนที่เลี้ยงลูกให้บ้าง บอกเลยว่าหนูเองไม่ได้ไปไหนเลย อยู่แต่ในบ้านมา2ปี เพื่อเลี้ยงหลาน อดหลับอดนอนจนตาดำ เหงา เหนื่อย เศร้า ไม่ได้เล่นกับเพื่อนเหมือนตอนอยุ่โรงเรียน เพราะหนูไม่เคยเลี้ยงเด็ก หนูกลายเป็นคนที่ เกลียดพี่สาวไปแล้ว เพราะไม่มีใครสงสารหนูเลย อย่างน้อย พอหลานหลับถึงจะได้กินข้าว นานๆที จะจับโทรสับ หนูควรจะทำยังไงดี ไม่มีความสุขเหมือนเด็กคนอื่นเลย TT ขอบคุณหรับพื้นที่ระบายนะคะ
อยากเป็นอิสระ