คือเราคบกับแฟนมาปีจะสองปีแล้วคือคบกันปกติเหมือนคู่อื่นแฟนเราเป็นคนตามใจมากง้อตลอดยอมตลอดแต่ว่ามีเรื่องที่ทำให้เขากับเราต้องหากกันไม่ได้คุยกัน 4 เดือน (เขาเข้าไปบำบัด) ช่วงคบกันได้ 8 เดือนแล้วค่ะ แล้วเราก็รอเขามาตลอดไม่แอบคุยกับใครไม่ไปแอบมีอะไรกับคนอื่นไม่เที่ยว พอเขาออกมาเราดีใจมากค่ะที่บ้านแฟนเราก็พาไปเที่ยวทะเลยอมรับว่าช่วงนั้นเป็นช่วงมีความสุขมากจนเราอยากหยุดเวลาไว้เลย (อ้อบอกก่อนว่าเราไปกลับ กทม เดือนถึง2 เดือนจะเจอแฟนที) แล้วกลับจากทะเลก็เว้นไป 2 เดือนเราก็ลงมางานแต่งเพื่อนค่ะคือก็เจอแฟนไปไหนมาไหนปกติจนกลับรอบนี้เราถึงกทม แฟนเราเปลี่ยนไปเริ่มไม่ค่อยคุยเรานอนร้องไห้ทุกคืนจนเราบอกเลิกเขาแล้วสุดท้ายเราก็เป็นคนใจอ่อนไม่กล้าเลิกเอง แล้วทุกอย่างก็กลับปกติจนมาเดือนนนี้ค่ะ กันยายน เราจับได้ว่าช่วงนั้นที่เขาเปลี่ยนไปเขาแอบไปมีอะไรกับคนอื่น (บอกเลยว่าจุกมากร้องไห้ทั้งคืนเรารู้ความจริงจากเพื่อนเขาแต่เราต้องรอบ่ายถึงจะได้ถามคือรู้ตั้งแต่ 5ทุ่ม) คือเราโทรหาผญ ให้เพื่อนขอเบอร์ในเฟสเราโทรถามเขา เราพูดดีมากแต่เสียงผญคนนั้นตอบแบบดัดจริตมาก (ผญทุกคนจะเข้าใจคำว่าดัดจริต) เขาก็ยอมรับว่ามีอะไรกับแฟนเรา เราเลยโทรหาแฟนเราเพื่อถามความจริงคือพอมันรู้มันก็ได้แต่ขอโทษแล้วก็เล่าทุกอย่างหมดว่าแก๊งผญทุกคนนี้จับคู่กับเพื่อนแฟนเราทุกคนเหมือนกัน (หน้าชามากบอกเลย) แล้วมันยอมรับว่าได้แต่แค่ครั้งเดียวเพราะเมาไม่เคยติดต่อทางไลน์หรือเฟสบุ๊คหรือโทรหาเลย เราบอกเลิกเขาแต่เขายื้อเราบอกว่าจะทำทุกอย่างให้ดีขึ้นจะไม่ทำอีกคือตอนนี้เราระแหวงมาดกลัวไปหมดค่ะ เราตัดใจได้นะให้เจ็บทีเดียว แต่ถ้ายังคบกันเราก็รู้สึกระแหวงแต่มันก็ดีตรงที่เรายังมีกันทุกครั้งที่นึกถึงเราจะร้องออกมาเลยค่ะมันเหมือนจุกหน้าอกแบบบอกไม่ถูก ถ้าเป็นเพื่อนๆจะเลือกอยู่ต่อไหมค่ะ ตลอดเวลาเขาดีมาตลอดยอมรับว่ารักเขามากค่ะแต่มันก็เจ็บมาก(ประวัติของผญ คนนั้นเป็นคนแบบง่ายค่ะง่ายมากชนิดว่าคืนเดียวมันเอาสองคนพร้อมกันได้แล้วนางอยู่อีกอำเภอหนึ่งแต่ลงมาอยู่ที่เราอยู่คงเป็นเพราะที่นู้นกวาดหมดแล้ว)
ควรไปต่อหรือพอแค่นี้ TT