มีใครเคยนึกถึงเรื่องที่แฟนเคยทำผิดกับเราแล้วรู้สึกเสียใจและเจ็บลึกๆบ้างมั้ยคะ?

ต้องขอเกริ่นก่อนนะคะว่าเรื่องเป็นมายังไงคือเรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนเราคบกันได้ประมาณปีกว่าๆเกือบสองปีซึ่งเราอ่อนกว่าแฟนประมาณรอบนึงค่ะ(เราอายุ19)เตอนคบแรกๆแฟนเราก็พักอยู่ใกล้ๆเราแหละค่ะก็ยังรักกันดีไม่มีปัญหาอะไรมากวนใจโดยที่คบกันแรกๆแฟนก็ไม่มีท่าทีว่าจะเป็นคนเจ้าชู้หรืออะไรนะคะคนรอบข้างที่รู้จักก็บอกว่าแฟนเราดีไม่มีคบซ้อนและตั้งแต่รู้จักมาก็เห็นแฟนเราโสดมานานแล้วซึ่งเราก็โอเคสบายใจไปได้หน่อยก็คบกันมาเรื่อยๆจนเกือบปีแฟนเราก็ย้ายที่อยู่ไปในกรุงเทพเนื่องจากที่ทำงานแฟนเราเป็นไซต์งานก่อสร้างที่ต้องย้ายที่อยู่ไปเรื่อยๆค่ะหลังจากที่แฟนย้ายไปได้ประมาณสองอาทิตย์เราปิดเทอมพอดีก็ได้ไปหาแฟนก็ยังไม่มีอะไรผิดปกติจนเรากลับมาก็มาเรียนตามปกติแล้วมีช่วงที่วิทลัยเราปิดยาวประมาณ10กว่าวันเราก็ขึ้นไปหาแฟนที่กรุงเทพอีกจนวันนึงเราก็นอนเล่นกับแฟนตามปกติแล้วอยู่ๆมีผู้หญิงไลน์มาซึ่งเราขอดูแต่ปรากฏว่าแฟนไม่ให้ดูซึ่งปกติก่อนหน้านี้เราจับโทรศัพท์แฟนได้ตลอดเวลาแต่ครั้งนี้แฟนไม่ให้เราจับเลยเราถามว่าคนนั้นคือใครแฟนก็ไม่ตอบจนเราก้ทะเลาะกันสุดท้ายเราก็สืบไปสืบมาจนรู้ว่านั่นคือแฟนเก่าของแฟนเราซึ่งเขาเลิกกันไปเกือบจะสิบปีแล้วพอเรารู้หลังจากนั้นเราก็หาไลน์ผู้หญิงคนนั้นแล้วแอดไปถามว่าเป็นไรกันแต่นางบอกว่าแค่เพื่อนไม่มีอะไรไม่ต้องคิดมากจ้าเราก็โอเคเพื่อนก็เพื่อนแล้วเราก็ไปถามแฟนว่ากลับมาคุยกันได้ไง(ขอใช้นามแฟนเราว่า ม. และผู้หญิงคนนั้นว่า จ.นะคะ) แฟนบอกว่าตอนย้ายมาในกทม.ใหม่ๆไลน์ของ จ. เด้งมาก็เลยได้คุยกันเราก็ถามว่าเลิกคุยได้มั้ยแต่แฟนเราบอกว่าขอเวลาหน่อยเราก็โอเคขอแค่คุยอย่างเดียวนะจนเวลาผ่านไปน่าจะเป็นเดือนอยู่ดีๆ จ. ก็ไลน์มาหาเราแล้วส่งรูปมาว่าไปเที่ยวกับ พี่ ม. เราก็เลยไลน์ไปถาม พี่ ม. ว่าไปกะ จ. จริงมั้ย แฟนเราก็ยอมรับว่าจริงแต่ไม่มีอะไรแค่ไปเดินตลาดกันเฉยๆเราก็มีเสียใจลึกๆแหละแต่ไม่อยากโวยวายจนเวลาผ่านไป จ. ก็ส่งรูปมาเรื่อยๆว่าอยู่กับแฟนเราจริงบ้างไม่จริงบ้าง ซึ่งตอนนั้นเลยทำให้เราทะเลาะกับแฟนอีกเพราะเราขอไว้ว่าอยากคุยๆกันไปแต่ขออย่าเจอกันแต่สุดท้ายเขาก็ไปเจอกันอยู่ดีก็เป็นแบบนี้มาเรื่อยๆเกือบปีจน จ. ก็ไปมีแฟนใหม่เลยห่างๆแล้วสุดท้ายก็ไม่ได้คุยกับแฟนเราบล้อกไลน์ลบไลน์กันไปในที่สุดเราเลยมานั่งจับเข่าคุยกับแฟนกันจริงจังว่าไปเจอกันทำไมแฟนเราก็บอกว่าตอนนั้น จ. ย้ายมาทำงานที่ กทม. ใหม่ๆไม่มีเพื่อนไม่รู้จักใครแล้วดันมาอยู่ใกล้หอพักแฟนเราด้วยก็เลยนัดเจอกันแต่ยืนยันว่าไม่มีอะไรเกินเลยแล้วแฟนก็บอกว่า จ. คือคนที่แฟนเรารักมากตอนนั้นที่กลับไปคุยไปเจอแค่อยากไปเอาหัวใจกลับคืนมาจาก จ. ซึ่งถ้าให้กลับไปคบกับแฟนเราไม่กลับไปอยู่แล้ว (เพราะ จ. ทำแสบกับแฟนเราไว้ยเอะ) ตอนนั้นที่คุยกับเปิดอกคุยความจริงกันทุกอย่างเราก็โอเคให้อภัยเพราะเราเองก็รักแฟนเรามากแต่ในใจลึกๆเราก็ยังรู้สึกเจ้บและเสียใจกับเรื่องนี้อยู่มากๆเลยนะอาจเป็นเพราะเราไว้ใจและเชื่อใจแฟนเรามากเกินไปบวกกับเราไม่เคยเจอเรื่องแฟนนอกใจด้วยก็เลยไม่มีภูมิต้านทานกับเรื่องนี้มั้งพอเวลาผ่านไปเรากับแฟนก็กับมาปกติคุยเล่นกันรักกันทุกอย่างเหมือนเดิมแต่สำหรับตัวเราแล้วที่เราคิดว่าไม่เหมือนเดิมก็คือความรู้สึกและความเชื่อใจไว้ใจทุกๆอย่างเหมือนมันถูกทำลายไปหมดเลยจนทุกวันนี้เวลาเรานั่งๆอยู่ดีๆคิดถึงเรื่องที่แฟนเคยทำกับเราไว้เรายังมีความรู้สึกเสียใจและเจ็บลึกๆอยู่เลยบางครั้งนึกถึงแล้วอยากร้องไห้เลยก็มีบางทีก็ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเราผิดอะไรทำไมต้องทำกับเราแบบนี้เคยรักเราบ้างหรือป่าวทั้งๆที่เราก็รักและซื่อสัตย์กับเขามาโดยตลอดแต่เราก็ไม่ได้เอาไปโวยวายหรือหาเรื่องทะเลาะอะไรกับเค้านะคะเราก็ทำได้แค่เพียงคิดคนเดียวเจ็บคนเดียวอยู่แบบนี้มาตลอดจนตอนนี้เวลาก็ผ่านไปจะเกือบปีแล้วค่ะเราก็ยังรู้สึกเจ็บลึกๆอยู่แบบนั้นทุกครั้งที่คิดเลย พยายามจะไม่คิดหลายครั้งแล้วก็ก็ทำไม่ได้สักที อยากทราบว่าเพื่อนๆเคยเป็นแบบนี้บ้างรึป่าวคะที่เวลาคิดถึงเรื่องที่แฟนทำผิดกับเราแล้วเราแอบเสียใจอยู่คนเดียวถ้ามีแล้วเพื่อนๆทำไงถึงจะหายจากความคิดแย่ๆพวกนี้คะ ?
ปล.พิมสะยาวเลยแต่ก็รุ้สึกโล่งเบาๆเหมือนจะมาระบายมากกว่ามาตั้งคำถาม555