บ้านเราญาติจะคอยมาหาทุกวันหยุด และทุก ๆ
ครั้งที่ญาติมาของที่บ้านเราหายตลอดเลยค่ะ
แม้แต่ของเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างกิ๊บติดผม เสื้อผ้า
ของใช้ส่วนตัวก็ยังหาย ครั้งนึงเราจับได้จะ ๆ ว่า
ญาติกำลังหยิบนาฬิกาเราใส่กระเป๋า เราก็ยืนมอง
แล้วพูดว่าจะไม่คิดซื้อของเองบ้านเหรอ จะขโมย
อย่างเดียว เท่านั้นเขาโยนนาฬิกาเราทิ้งและไป
ฟ้องย่าเราว่าเราใส่ร้ายเขา แค่หยิบมาลอง เราก็
ตอกกลับไปว่าลองอะไร เห็นหยิบใส่กระเป๋าตัวเอง เขาก็มองตาเขียวเลยค่ะ อาเราก็รู้เรื่องแล้ว
เห็นด้วยพอจะพูดกันย่าบอกเดี๋ยวมองหน้ากันไม่ติด
ทุกวันนี้ญาติเราเหมือนๆเขาหลบหน้าเราตลอดเลยค่ะ ถ้าย่าเราอยู่เขาถึงจะมา ถ้าเราอยู่ด้วยมันจะไม่กล้ามา สงสัยละอายแก่ใจมั้ง แต่ก็ยังแอบขนของไม่เลิก
ควรทำยังไงดีกับคนแบบนี้คะเอือมระอาจนปัญญาแล้วล่ะ
จับได้ว่าญาติตัวเองขโมยของที่บ้าน แต่พอเราพูดว่ารู้ดันโดนเขาโกรธ
ครั้งที่ญาติมาของที่บ้านเราหายตลอดเลยค่ะ
แม้แต่ของเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างกิ๊บติดผม เสื้อผ้า
ของใช้ส่วนตัวก็ยังหาย ครั้งนึงเราจับได้จะ ๆ ว่า
ญาติกำลังหยิบนาฬิกาเราใส่กระเป๋า เราก็ยืนมอง
แล้วพูดว่าจะไม่คิดซื้อของเองบ้านเหรอ จะขโมย
อย่างเดียว เท่านั้นเขาโยนนาฬิกาเราทิ้งและไป
ฟ้องย่าเราว่าเราใส่ร้ายเขา แค่หยิบมาลอง เราก็
ตอกกลับไปว่าลองอะไร เห็นหยิบใส่กระเป๋าตัวเอง เขาก็มองตาเขียวเลยค่ะ อาเราก็รู้เรื่องแล้ว
เห็นด้วยพอจะพูดกันย่าบอกเดี๋ยวมองหน้ากันไม่ติด
ทุกวันนี้ญาติเราเหมือนๆเขาหลบหน้าเราตลอดเลยค่ะ ถ้าย่าเราอยู่เขาถึงจะมา ถ้าเราอยู่ด้วยมันจะไม่กล้ามา สงสัยละอายแก่ใจมั้ง แต่ก็ยังแอบขนของไม่เลิก
ควรทำยังไงดีกับคนแบบนี้คะเอือมระอาจนปัญญาแล้วล่ะ