เรื่องนี้เป็นเรื่องของคนใกล้ตัวของเรา ซึ่งเรื่องมันก็ดูเหมือนจะเป็นเรื่องที่มีกรณีตัวอย่างให้เห็นอยู่กัน ณ ตอนนี้ ก็คือการโกงแชร์ ...
แม่ของเราก็เกิดนึกอยากตั้งวงแชร์ขึ้นมา ลูกแชร์ก็เป็นคนในหมู่บ้านเดียวกันรู้จักกันมานาน โดยจะเป็นคนในพื้นที่ ซึ่งแม่เราเป็นท้าว
เรื่องก็เหมือนจะไม่มีอะไร ลูกแชร์ก็ส่งกันดี จนกระทั้ง มีลูกแชร์คนหนึ่งเริ่มเบี้ยว เริ่มมีปัญหา ต้องคอยส่งข้อความทางไลน์ตาม โทรตามตลอดถึงจะส่ง แล้วก็ดันเปียแชร์ไปแล้วซะด้วย แล้วก็เหตุการณ์ขึ้น ลูกแชร์คนนั้น ไปหางานทำกรุงเทพ โดยให้เหตุผลว่าลูกเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ โดยจะโอนเงินเข้าบัญชีแทนการมาส่งเงินที่บ้าน
... สุดท้าย ก็เบี้ยวส่ง ติดต่อไม่ได้ ไลน์ไปก็ไม่อ่าน ตัวเราก็เลย ส่งข้อความไปบอกลูกสาวเค้า ว่าแม่เค้าเบี้ยวส่งแชร์แม่เรานะ แม่เราต้องรับภาระส่งแทน ซึ่งยังเหลืออีกหลายมือ มีหรือไม่มีก็มาบอกมาคุยกันได้ แต่อย่าเงียบหายแบบนี้ ลูกสาวเค้าก็ตอบเรากลับว่า "นั่นมันก็เรื่องของพี่ มาบอกหนูทำไม มีอะไรก็ไปคุยกันเอา ถ้าเค้ามีเค้าก็จ่ายเอง ถ้าเค้าไม่จ่ายก็แสดงว่าเค้าไม่มี " เราก็บอกเค้า "ว่าคนเป็นลูกสามารถบอกแม่ได้นะ ไม่มีใครอยากให้แม่ตัวเองเป็นคนขี้โกงหรอก " แต่ดูแล้วเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไร
แม่เราก็ส่งข้อความไปทางไลน์ ทำนองตำหนิลูกแชร์คนนั้นเหมือนกันว่า " โกงเงินคนอื่นไปแบบนี้ไม่มีวันเจริญหรอก " คำตอบลูกแชร์นี่พีคกว่าค่ะ "ลูกหนูสำคัญกว่าทุกอย่าง ลูกหนูต้องได้เรียนหนังสือ " มันก็ถูกต้องที่จะทำทุกอย่างให้ลูกตัวเองได้เรียนมีชีวิตที่ดี แต่ต้องไม่ใช่การโกงเพื่อเอาเงินคนอื่นไปส่งลูกเรียนแบบนี้
ตัวลูกที่ใช้ชีวิตสุขสบาย เรียนบ้างเที่ยวบ้างจะรู้สึกยังไงบ้างที่มีแม่เป็นคนขี้โกง และยังภาคภูมิใจในการโกงคนอื่นแบบนี้ เข้าใจนะว่าลูกเรียนพยาบาลก็ต้องใช้เงินเยอะ แต่ความภาคภูมิใจมันจะต้องไม่ได้มาจากการโกงคนอื่น
เราจะทำยังไงให้เค้าสองแม่ลูกคิดได้บ้าง
นี่หรือความภาคภูมิใจของคนโกง..
แม่ของเราก็เกิดนึกอยากตั้งวงแชร์ขึ้นมา ลูกแชร์ก็เป็นคนในหมู่บ้านเดียวกันรู้จักกันมานาน โดยจะเป็นคนในพื้นที่ ซึ่งแม่เราเป็นท้าว
เรื่องก็เหมือนจะไม่มีอะไร ลูกแชร์ก็ส่งกันดี จนกระทั้ง มีลูกแชร์คนหนึ่งเริ่มเบี้ยว เริ่มมีปัญหา ต้องคอยส่งข้อความทางไลน์ตาม โทรตามตลอดถึงจะส่ง แล้วก็ดันเปียแชร์ไปแล้วซะด้วย แล้วก็เหตุการณ์ขึ้น ลูกแชร์คนนั้น ไปหางานทำกรุงเทพ โดยให้เหตุผลว่าลูกเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ โดยจะโอนเงินเข้าบัญชีแทนการมาส่งเงินที่บ้าน
... สุดท้าย ก็เบี้ยวส่ง ติดต่อไม่ได้ ไลน์ไปก็ไม่อ่าน ตัวเราก็เลย ส่งข้อความไปบอกลูกสาวเค้า ว่าแม่เค้าเบี้ยวส่งแชร์แม่เรานะ แม่เราต้องรับภาระส่งแทน ซึ่งยังเหลืออีกหลายมือ มีหรือไม่มีก็มาบอกมาคุยกันได้ แต่อย่าเงียบหายแบบนี้ ลูกสาวเค้าก็ตอบเรากลับว่า "นั่นมันก็เรื่องของพี่ มาบอกหนูทำไม มีอะไรก็ไปคุยกันเอา ถ้าเค้ามีเค้าก็จ่ายเอง ถ้าเค้าไม่จ่ายก็แสดงว่าเค้าไม่มี " เราก็บอกเค้า "ว่าคนเป็นลูกสามารถบอกแม่ได้นะ ไม่มีใครอยากให้แม่ตัวเองเป็นคนขี้โกงหรอก " แต่ดูแล้วเหมือนจะไม่มีประโยชน์อะไร
แม่เราก็ส่งข้อความไปทางไลน์ ทำนองตำหนิลูกแชร์คนนั้นเหมือนกันว่า " โกงเงินคนอื่นไปแบบนี้ไม่มีวันเจริญหรอก " คำตอบลูกแชร์นี่พีคกว่าค่ะ "ลูกหนูสำคัญกว่าทุกอย่าง ลูกหนูต้องได้เรียนหนังสือ " มันก็ถูกต้องที่จะทำทุกอย่างให้ลูกตัวเองได้เรียนมีชีวิตที่ดี แต่ต้องไม่ใช่การโกงเพื่อเอาเงินคนอื่นไปส่งลูกเรียนแบบนี้
ตัวลูกที่ใช้ชีวิตสุขสบาย เรียนบ้างเที่ยวบ้างจะรู้สึกยังไงบ้างที่มีแม่เป็นคนขี้โกง และยังภาคภูมิใจในการโกงคนอื่นแบบนี้ เข้าใจนะว่าลูกเรียนพยาบาลก็ต้องใช้เงินเยอะ แต่ความภาคภูมิใจมันจะต้องไม่ได้มาจากการโกงคนอื่น
เราจะทำยังไงให้เค้าสองแม่ลูกคิดได้บ้าง