พ่อแม่ติดหนี้นอกระบบ 6 แสน ใช้ให้เรากับน้องไปช่วยเซ็นค้ำประกัน แต่วันที่เรากับน้องไป พ่อแม่ทำเฉไฉบอกว่าให้เรากับน้องไปก่อน เดี๋ยววันหลังตัวเองจะไปเซ็น ไอ้เราก็เอะใจ แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
แต่พอถึงวันไปจริงๆ กลายเป็นว่าพ่อแม่ไปตกลงกับคนให้กู้ว่าให้เรากับน้องเขียนกู้คนละ 3แสน บอกกับเราว่าเขาเป็นคนพูดง่าย ไม่ต้องกังวล เขาไม่กลัวโดนโกงหรอก แค่ให้เรามารับรู้ ยังไงซะสมบัติของพ่อแม่สุดท้ายก็ต้องเป็นของเรา แต่เพื่อความสบายใจทั้งสองฝ่าย อยากทำหนังสือไว้ เดี๋ยวถ้าพ่อแม่เป็นอะไรไป หนังสือนี้ทำไว้เฉยๆ แค่ให้รับรู้ว่าพ่อแม่เป็นหนี้
เอ่อ มันได้หรอเธอ ฉันงง หนังสือกู้ยืมนะ มันเป็นหลักฐานทางกฎหมายปะ เงินก็ไม่ได้เป็นคนใช้ แต่ต้องมาเขียนว่าเป็นคนกู้ คือไรก๊อนนนนน รับใช้หนี้โดยที่ตัวเองไม่ได้ก่อ แล้วคือพูดมาได้ยังไงสมบัติก็เป็นของเรา เอออออออ ใช่ค่าาาาา เราเป็นลูก ถ้ามีสมบัติก็คงจะได้อยู่ แต่เท้ออออ มีที่ดินอยู่หน่อยนึงก็เอาไปเข้าสหกรณ์ ถึงงวดก็ไม่จ่าย ไม่ไปผัดผ่อน ไม่หือไม่อือ จนเค้ามาตามถึงบ้าน สุดท้ายสหกรณ์เรียกให้ลูกไปรับทราบหนี้สิน แล้วคือผิดสัญญามาหลายรอบ เปลี่ยนสัญญาไป 6 ครั้ง ติดหนี้ 3 ล้าน ค่าดอกค่าปรับอีกไม่ต้องนับ ไม่รู้ว่าเผลอๆจะได้มรดกหนี้มามากกว่า ครอบครัวเราก็มีแค่ที่ดินนี่แหนะที่พอจะเป็นทรัพย์สิน ทุกวันนี้เราก็คือยกบ้านอยู่ในที่นี้
เครียดมากค่ะ เข้าใจแหละว่าเค้าเลี้ยงเรามา แต่ทำแบบนี้มันก็ไม่โอเคกับตัวเรานะ ครั้งที่แล้วรถเราพึ่งหลุดงวด ก็เอาไปเข้าไฟแนนซ์เอาเงินไปใช้หนี้ค่าดอก ค่าปรับสหกรณ์ 3 แสนนี่แหละ หนี้ไฟแนนซ์เดือนนึงต้องจ่ายเป็นหมื่น แล้วคือเคราะห์ซ้ำกำซัด คราวซวย เวรกรรมอะไรก็ไม่รู้ เราเอารถไว้บ้าน พ่อเอารถเราไปขับ รถคว่ำพังทั้งคัน ความซวยมากๆมันอยู่ตรงที่พ่อไม่มีใบขับขี่ เคลมไม่ได้ ต้องจ่ายค่าซ่อมเอง เธอคิดดูไฟแนนซ์ก็ต้องจ่ายทุกเดือน รถก็พังต้องซ่อม ค่าซ่อมตั้ง 2 แสน แล้วช่วงนี้หน้าฝน ชั้นต้องขี่มอไซค์ไปทำงานทุกวัน ตัวเปียกทุลักทุเลมาก สงสารตัวเอง ทำไมคนในครอบครัวถึงเป็นแบบนี้ หยุดซักทีเหอะ ไอ้คำว่ากู้มากินกู้มาใช้ เครียดมาก
พอเราแย้ง ก็ลำเลิกบุญคุณ ตะคอก แหกคอใส่ เราผิดมากหรอ เราจะไปค้ำให้นะ แต่ไม่ใช่หลอกให้เราไปเขียนเป็นว่าเรากู้ดิ แล้วก็คือถ้าไปเอาเงินมาเรื่อยๆชาตินี้ทั้งชาติหนี้สินก็ไม่หมดหรอก งานตอนนี้ก็หายาก เศรษฐกิจก็แย่ เราควรเห็นใจตัวเองก่อนมั้ย
ได้แค่ระบายแหละ เฮ่อ ปวดกระบาล
พ่อแม่หลอกให้ไปเขียนกู้เงิน
แต่พอถึงวันไปจริงๆ กลายเป็นว่าพ่อแม่ไปตกลงกับคนให้กู้ว่าให้เรากับน้องเขียนกู้คนละ 3แสน บอกกับเราว่าเขาเป็นคนพูดง่าย ไม่ต้องกังวล เขาไม่กลัวโดนโกงหรอก แค่ให้เรามารับรู้ ยังไงซะสมบัติของพ่อแม่สุดท้ายก็ต้องเป็นของเรา แต่เพื่อความสบายใจทั้งสองฝ่าย อยากทำหนังสือไว้ เดี๋ยวถ้าพ่อแม่เป็นอะไรไป หนังสือนี้ทำไว้เฉยๆ แค่ให้รับรู้ว่าพ่อแม่เป็นหนี้
เอ่อ มันได้หรอเธอ ฉันงง หนังสือกู้ยืมนะ มันเป็นหลักฐานทางกฎหมายปะ เงินก็ไม่ได้เป็นคนใช้ แต่ต้องมาเขียนว่าเป็นคนกู้ คือไรก๊อนนนนน รับใช้หนี้โดยที่ตัวเองไม่ได้ก่อ แล้วคือพูดมาได้ยังไงสมบัติก็เป็นของเรา เอออออออ ใช่ค่าาาาา เราเป็นลูก ถ้ามีสมบัติก็คงจะได้อยู่ แต่เท้ออออ มีที่ดินอยู่หน่อยนึงก็เอาไปเข้าสหกรณ์ ถึงงวดก็ไม่จ่าย ไม่ไปผัดผ่อน ไม่หือไม่อือ จนเค้ามาตามถึงบ้าน สุดท้ายสหกรณ์เรียกให้ลูกไปรับทราบหนี้สิน แล้วคือผิดสัญญามาหลายรอบ เปลี่ยนสัญญาไป 6 ครั้ง ติดหนี้ 3 ล้าน ค่าดอกค่าปรับอีกไม่ต้องนับ ไม่รู้ว่าเผลอๆจะได้มรดกหนี้มามากกว่า ครอบครัวเราก็มีแค่ที่ดินนี่แหนะที่พอจะเป็นทรัพย์สิน ทุกวันนี้เราก็คือยกบ้านอยู่ในที่นี้
เครียดมากค่ะ เข้าใจแหละว่าเค้าเลี้ยงเรามา แต่ทำแบบนี้มันก็ไม่โอเคกับตัวเรานะ ครั้งที่แล้วรถเราพึ่งหลุดงวด ก็เอาไปเข้าไฟแนนซ์เอาเงินไปใช้หนี้ค่าดอก ค่าปรับสหกรณ์ 3 แสนนี่แหละ หนี้ไฟแนนซ์เดือนนึงต้องจ่ายเป็นหมื่น แล้วคือเคราะห์ซ้ำกำซัด คราวซวย เวรกรรมอะไรก็ไม่รู้ เราเอารถไว้บ้าน พ่อเอารถเราไปขับ รถคว่ำพังทั้งคัน ความซวยมากๆมันอยู่ตรงที่พ่อไม่มีใบขับขี่ เคลมไม่ได้ ต้องจ่ายค่าซ่อมเอง เธอคิดดูไฟแนนซ์ก็ต้องจ่ายทุกเดือน รถก็พังต้องซ่อม ค่าซ่อมตั้ง 2 แสน แล้วช่วงนี้หน้าฝน ชั้นต้องขี่มอไซค์ไปทำงานทุกวัน ตัวเปียกทุลักทุเลมาก สงสารตัวเอง ทำไมคนในครอบครัวถึงเป็นแบบนี้ หยุดซักทีเหอะ ไอ้คำว่ากู้มากินกู้มาใช้ เครียดมาก
พอเราแย้ง ก็ลำเลิกบุญคุณ ตะคอก แหกคอใส่ เราผิดมากหรอ เราจะไปค้ำให้นะ แต่ไม่ใช่หลอกให้เราไปเขียนเป็นว่าเรากู้ดิ แล้วก็คือถ้าไปเอาเงินมาเรื่อยๆชาตินี้ทั้งชาติหนี้สินก็ไม่หมดหรอก งานตอนนี้ก็หายาก เศรษฐกิจก็แย่ เราควรเห็นใจตัวเองก่อนมั้ย
ได้แค่ระบายแหละ เฮ่อ ปวดกระบาล