ตั้งแต่เปิดเทอมวันแรกเราก็ไม่เคยรู้สึกจะชอบใครเลยนะ เราเฉยๆมากเป็นตลกๆฮาๆ เป็นคนเข้ากะคนง่ายชอบยิ้ม ชอบกวนๆ ไม่รู้ว่าไปเผลอแอบชอบเป็นรุ่นพี่สาขาเดียวกะเราไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ พอเรียนได้สักสองอาทิตย์แรกเราก็ต้องกลับต่างจังหวัดแล้วเพื่อนๆเราอยากให้ซื้อของฝากมาฝากเราก็บอกว่ามันแน่อยู่แล้วแต่ที่เพื่อนเราบอกอ่ะบังเอิญพี่แกได้ยินว่าจะกลับ แกเลยเข้าบอกว่าอย่าลืมซื้อมาฝากพี่ด้วยละเราก็บอกได้ค่ะ พอวันมาเรียนเราก็ไม่กล้าเอาไปให้หลอกแต่ก็ซื้อมาเผื่อพี่แกนะ เราให้เพื่อนทุกคนแล้วก็เหลือของพี่แกเพื่อนเรก็เลยถามว่า "อันนี้ของใครเราก็ไม่กล้าบอก" จนพี่แกเดินมาถามของแกได้ซื้อมาไม เราไม่ตอบเพื่อนเราก็แซวเรา "แหม่ว่าละต้องเป็นแบบนี้ " เราก็เลยเดินหนีไปเพราะเขินมาก มาเรื่อยๆเราก็ไม่ค่อยคุยแกพี่อีกสักเท่าไร แต่ก็เจอหน้ากันทุกวันหลังเลิกเรียน อยู่มาวันนึงเรามีแชทเด้งขึ้นมาเราดีใจมากเลยที่เป็นพี่แกโคตรจะดีใจอ่ะอยู่ๆพี่แกก็ทักมาคุยด้วยรู้สึกดีมากพี่เขาอะไรเราหลายๆอย่างรู้สึกดีมาก พี่แกชวนเราไปเที่ยวทะเลกะพี่แกกะเพื่อนๆแกเราก็เลยบอกว่าเราก็จะเหมือนกันกะเพื่อน ก็เลยถามว่าพี่จะไปที่ไหนหรอพี่แกบอกจะไปบางแสนเราเลยบอกว่าเดี๋ยวเราตามไปนะ พอไปถึงเราก็ไปเล่นน้ำกะแฟนเพื่อนพีแกก็ชวนเราไปเล่นน้ำลึกๆเราก็ไม่กล้าเรากลัวน้ำลึก พอขึ้นมาเพื่อนก็ซื้อเบียมากินกัน เรากินเบียกะเพื่อนๆเราเสร็จเราก็หลับ พอตื่นมาพี่แกคิด เดี๋ยวมาต่อ>>>>>
แค่แอบชอบเจ็บแล้ว ยังมาแบบนี้เพื่ออะไร