คือมีอยู่ว่า เราเรียนวิชาสังคมครูแกเป็นคนตลกไง ละเทอมแรกครุแกไม่ได้สังเกตไรเราเลย เราแทบจะไม่มีตัวตนในห้องอ่ะ ปกติก็เปนคนยิ้มแบบธรรมชาติ​ไม่เปนอ่ะถ้าไม่ตลกหรือเขิน ละแบบไม่รุ้ต้องยิ้มยังงัยอ่ะ ยิ้มละมันเมื่อยอ่ะ555 เลยไม่ยิ้ม พอมาเทอม2 ครูทำไมมาสังเกตหน้าหนูอ่ะ ละแบบไม่ยิ้มทั้งคาบจ้า บางคนก้อบอกว่า เราหน้านิ่งบ้าง เปล๊าาาาหน้านิ่งเลย ขี้เกียจยิ้มอ่ะบวกกะง่วง ละครูก้อแบบ ครูเห็นเค้ายิ้มครูก้อมีความสุขแล้วเงี้ย ละแบบ พยายามยิ้มตลอดคาบเพื่อไม่ให้แกทักอ่ะ ละยิ้มดูเปนธรรมชาติ​มากกกกกกก ละเราเปนคนที่ไม่ชอบให้ใครหลายๆคนมองไม่อยากเปนจุดสนใจอ่ะ ละแกพูดอะไรแกชอบหันหน้ามามองอ้ะ ละอินี่ก้อทำเปนก้มเขียนไง ถ้ามองหน้าแกแกก้อจะพูดอะไรสักอย่างอ้ะ แบบ วันนี้หนูยิ้มยังลูก ยิ้มให้ครูหน่อย ละเราก้อยิ้มไงแบบเพื่ิอนทั้งห้องหันมามองหมดไงอินี่ก้ออายไงยิ้มเขินๆ ครุก้อ เค้ายิ้มแล้วครูก้อดีใจ ละแบบต้องโดนแกทักแบบนี้ทุกคาบอ่ะ ละเพื่อนก้อหาว่าหน้านิ่งไง ละใครมันจะไปยิ้มได้ทั้งวันว้าาาาาาาาาา นอกจากจะบ้าเท่านนั้นน้ะ