ในชีวิตผมมีไม่กี่คนที่ผมเรียกผู้หญิงที่เข้ามาว่าแฟน จากผญ.ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตมากจนทำให้ผมลืมคำว่ารัก
ผมเคยคบ ผญ.คนหนึ่งชื่อ นน. เราคบกันในช่วงมัธยม จนถึงช่วงหนึ่งของมหาลัย ราว2.3ปี ชีวิตในรั้วมหาลัยผมมันเปิดกว้างมาก อบายมุข4ประการเข้าครอบงำตัวผมจนดิ้นมันไม่หลุด ทุกวันเวลาที่ผ่านมันกลืนกินชีวิตกลืนกินทุกอย่าง แม้กระทั่งครอบครัวและผู้หญิงที่รักผม(นน.) ตลอด5ปี ที่ผมจมปักกับอบายมุข4ประการ วังวนของสายเทาจนดำ จนวันหนึ่งผมกลับไปหาเธอ(นน.)อีกครั้ง เป็นครั่งแรกที่ผมจะไปแก้ตัวเริ่มใหม่กับเธอ(นน.)แต่สุดท้ายผมก็ทำมันพังทำให้เธอเสียใจ(เพราะผมคบซ้อนแต่ผมก็รัก(นน.)มากจนที่สุดเราต้องจากกัน) ผ่านไปราว5ปี ในช่วง2ปีหลังผมฝันถึงเธอตลอด(นน.)ฝันก็เป็นแค่ฝันผมเฝ้าบอกตัวเอง แต่ระยะหลังผมฝันถึงเธอ(นน.)4คืนติดกันเรื่องราวเชื่อมโยงจนขนลุกประจวบกับช่วงนั้นผมไม่มีใครเลยตัดสินใจติดต่อเธอไป ทุกอย่างเป็นไปเกินคาดมาก เธอ(นน.)ยอมรับฟังเหตุผลและเรื่องราวที่ผมได้ทำมันพัง ผมยอมรับผิดทุกอย่างทุกประการ เธอ(นน.)บอกเขาไม่เคยโกรธเค้าไม่เคยเกรียจหรือรังเกียจผมเลย มันเป็นคำพูดที่ผมซึ้งแทบน้ำตาเล็ด(ผมไม่ไม่เสียน้ำตาให้กับความรักเลยตั้งแต่เกิดมา) เรากลับมาคุยกัน แลกเปลี่ยนทุกอย่าง ทุกๆปัญหา ช่วยเหลือทุกสิ่ง อยากกลับมาชดเชยสิ่งที่ทำผิดพลาดไป ทุกอย่างที่ผมเคยทำกับเธอ(นน.)(ก็หวังอยากให้กลับมารักกันเหมือนเดิม)ผมยอมทำทุกอย่างทุกวิถีทาง อยากให้เธอกลับมา ในช่วงที่เราคุยกันผมไม่เคยมีความลับแม้แต่น้อยเจออะไรมาผ่านอะไรมาชีวิตเคยเป็นแบบไหนแล้วจะเป็นแบบไหนต่อจากนี้ผมเปิดใจพูดกับเธอหมดทุกอย่าง ***จนวันหนึ่งเธอ(นน.)กลับเข้ามาในชีวิตผมเราใช้ชีวิตร่วมกันอีกครั้งแม้จะเพียง5วันแต่ทุกนาทีผมทำให้ทุกนาทีมาค่าและความหมายที่สุดผมทำด้วยความจริงใจหวังให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม(ผมเคยบอกว่ารักครั้งนี้ผมทุ่มหมดหน้าตัก) หลังจาก5วันกับกอดสุดท้าย ต่างคนต่างต้องทำงานคนละจังหวัด ความสัมพันเริ่มจางทุกอย่างไม่เหมือนเดิมไม่เหมือนตอนแรกๆพร้อมกับคำพูดของเธอ(นน.)บอกว่ายังไม่มั้นใจในตัวผมและกลัว(น่าจะกลัวอดีต)แล้วเธอแริ่มหายไปเป็นระยะจากที่เคยคุยกันทุกๆชม.จนแทบจะวันหนึ่งคุยกันแค่3ประโยค (เกมส์ทุกอย่างเปลี่ยนหมากที่ผมยื่นให้เธอเพื่อจะให้ความสัมพันของสองเราเดินต่อเธอกลับเอาหมากนั้นมาทำร้ายผม) เรื่องราวมันแย่ลงทุกๆวัน(อาจเป็นเพราะผมหวังผมรักและผมไม่เคยยอม ผญ.คนไหนเท่านี้มาก่อน) มันทำให้ความรู้สึกผมแย่ลงไปทุกๆวันแย่แบบไม่เคยร็สึกแบบนี้มาก่อนในชีวิตจนวันหนึ่งผมได้ใช้คำพูดที่รุนแรงกับเธอ(นน.)ไป(ด้วยความที่ผมเป็นคนตรงๆโผงผาง) เธอเลยเลือกตัดการติดต่อกับผมทุกอย่าง (ที่จริงผมก็รู้การเคลือนไหวทุกอย่างในชีวิตเค้าแต่ผมอยากเลือกฟังจากปากเค้ามากกว่าแม้มันจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ตาม ผมเคยบอกผมยอมให้ได้ทุกอย่างขอแค่กลับมารักกันเหมือนเดิม) ทุกวันนี้ผมพยายามทำใจเค้าคงไม่กลับมาแล้ว ผมพยายามทุกวิถีทาง หนีไปอยู่คนเดี่ยว(หนีไปอยู่ทะเลคนเดียว3รอบ)เพื่อจะให้ความรู้สึกมันดีขึ้นแต่สุดท้ายผมก็กลับมาคิดถึงแต่เค้าคนนี้แล้วก็กลับมาแย่เหมือนเดิม ผมควรทำอย่างไรครับ ตอนนี้ผมเหนื่อยมากๆแล้วมีปัญหาตามมาทั้งเรื่องงานเรื่องสุขภาพผมสับสนไปหมด
ความรักที่สับสน..>>แฟนเก่าที่ผมเคยทำร้ายความรักที่เขาเคยมีให้แต่สุดท้ายผมกลับเจ็บจนชีวิตพัง!!!!
ผมเคยคบ ผญ.คนหนึ่งชื่อ นน. เราคบกันในช่วงมัธยม จนถึงช่วงหนึ่งของมหาลัย ราว2.3ปี ชีวิตในรั้วมหาลัยผมมันเปิดกว้างมาก อบายมุข4ประการเข้าครอบงำตัวผมจนดิ้นมันไม่หลุด ทุกวันเวลาที่ผ่านมันกลืนกินชีวิตกลืนกินทุกอย่าง แม้กระทั่งครอบครัวและผู้หญิงที่รักผม(นน.) ตลอด5ปี ที่ผมจมปักกับอบายมุข4ประการ วังวนของสายเทาจนดำ จนวันหนึ่งผมกลับไปหาเธอ(นน.)อีกครั้ง เป็นครั่งแรกที่ผมจะไปแก้ตัวเริ่มใหม่กับเธอ(นน.)แต่สุดท้ายผมก็ทำมันพังทำให้เธอเสียใจ(เพราะผมคบซ้อนแต่ผมก็รัก(นน.)มากจนที่สุดเราต้องจากกัน) ผ่านไปราว5ปี ในช่วง2ปีหลังผมฝันถึงเธอตลอด(นน.)ฝันก็เป็นแค่ฝันผมเฝ้าบอกตัวเอง แต่ระยะหลังผมฝันถึงเธอ(นน.)4คืนติดกันเรื่องราวเชื่อมโยงจนขนลุกประจวบกับช่วงนั้นผมไม่มีใครเลยตัดสินใจติดต่อเธอไป ทุกอย่างเป็นไปเกินคาดมาก เธอ(นน.)ยอมรับฟังเหตุผลและเรื่องราวที่ผมได้ทำมันพัง ผมยอมรับผิดทุกอย่างทุกประการ เธอ(นน.)บอกเขาไม่เคยโกรธเค้าไม่เคยเกรียจหรือรังเกียจผมเลย มันเป็นคำพูดที่ผมซึ้งแทบน้ำตาเล็ด(ผมไม่ไม่เสียน้ำตาให้กับความรักเลยตั้งแต่เกิดมา) เรากลับมาคุยกัน แลกเปลี่ยนทุกอย่าง ทุกๆปัญหา ช่วยเหลือทุกสิ่ง อยากกลับมาชดเชยสิ่งที่ทำผิดพลาดไป ทุกอย่างที่ผมเคยทำกับเธอ(นน.)(ก็หวังอยากให้กลับมารักกันเหมือนเดิม)ผมยอมทำทุกอย่างทุกวิถีทาง อยากให้เธอกลับมา ในช่วงที่เราคุยกันผมไม่เคยมีความลับแม้แต่น้อยเจออะไรมาผ่านอะไรมาชีวิตเคยเป็นแบบไหนแล้วจะเป็นแบบไหนต่อจากนี้ผมเปิดใจพูดกับเธอหมดทุกอย่าง ***จนวันหนึ่งเธอ(นน.)กลับเข้ามาในชีวิตผมเราใช้ชีวิตร่วมกันอีกครั้งแม้จะเพียง5วันแต่ทุกนาทีผมทำให้ทุกนาทีมาค่าและความหมายที่สุดผมทำด้วยความจริงใจหวังให้กลับมาเป็นเหมือนเดิม(ผมเคยบอกว่ารักครั้งนี้ผมทุ่มหมดหน้าตัก) หลังจาก5วันกับกอดสุดท้าย ต่างคนต่างต้องทำงานคนละจังหวัด ความสัมพันเริ่มจางทุกอย่างไม่เหมือนเดิมไม่เหมือนตอนแรกๆพร้อมกับคำพูดของเธอ(นน.)บอกว่ายังไม่มั้นใจในตัวผมและกลัว(น่าจะกลัวอดีต)แล้วเธอแริ่มหายไปเป็นระยะจากที่เคยคุยกันทุกๆชม.จนแทบจะวันหนึ่งคุยกันแค่3ประโยค (เกมส์ทุกอย่างเปลี่ยนหมากที่ผมยื่นให้เธอเพื่อจะให้ความสัมพันของสองเราเดินต่อเธอกลับเอาหมากนั้นมาทำร้ายผม) เรื่องราวมันแย่ลงทุกๆวัน(อาจเป็นเพราะผมหวังผมรักและผมไม่เคยยอม ผญ.คนไหนเท่านี้มาก่อน) มันทำให้ความรู้สึกผมแย่ลงไปทุกๆวันแย่แบบไม่เคยร็สึกแบบนี้มาก่อนในชีวิตจนวันหนึ่งผมได้ใช้คำพูดที่รุนแรงกับเธอ(นน.)ไป(ด้วยความที่ผมเป็นคนตรงๆโผงผาง) เธอเลยเลือกตัดการติดต่อกับผมทุกอย่าง (ที่จริงผมก็รู้การเคลือนไหวทุกอย่างในชีวิตเค้าแต่ผมอยากเลือกฟังจากปากเค้ามากกว่าแม้มันจะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ก็ตาม ผมเคยบอกผมยอมให้ได้ทุกอย่างขอแค่กลับมารักกันเหมือนเดิม) ทุกวันนี้ผมพยายามทำใจเค้าคงไม่กลับมาแล้ว ผมพยายามทุกวิถีทาง หนีไปอยู่คนเดี่ยว(หนีไปอยู่ทะเลคนเดียว3รอบ)เพื่อจะให้ความรู้สึกมันดีขึ้นแต่สุดท้ายผมก็กลับมาคิดถึงแต่เค้าคนนี้แล้วก็กลับมาแย่เหมือนเดิม ผมควรทำอย่างไรครับ ตอนนี้ผมเหนื่อยมากๆแล้วมีปัญหาตามมาทั้งเรื่องงานเรื่องสุขภาพผมสับสนไปหมด